Франц?шак: святыя з неба абараняюць ? суправаджаюць нас
У першую чаргу Пантыф?к падкрэсл??, што “кал? мы мол?мся, то не роб?м гэта ? адз?ночку: нават не думаючы пра гэта мы занураны ? вел?чную раку мал?то?ных ускл?кання?, як?я апярэджваюць нас ? застануцца пасля нас”.
Папа распавё?, што ? мал?твах, як?я сустракаюцца на старонках Б?бл?? ? часта па?тараюцца ? л?тург??, можна знайсц? след старажытных г?сторый, цудо?ных вызвалення?, сумных выгнання?, кранальных вяртання?, прасла?лення? перад абл?ччам цуда? стварэння… Гэтыя галасы “перадаюцца з пакалення ? пакаленне”, у ?х пастаянна пераплятаецца “асаб?сты досвед з досведам народу ? чалавецтва”.
Напрыклад, у мал?тве прасла?лення, асабл?ва кал? яна зыходз?ць з сэрца? малых ? пакорных, ёсць нешта ад г?мну Magnificat, як? Марыя ?знесла да Бога перад сваёй сваячкай Альжбетай; ц? ?скл?кання старца С?мяона, як?, узя?шы на рук? Дз?цятка Езуса, сказа?: “Цяпер адпускаеш слугу Твайго, Валадару, паводле слова Твайго, у спако?” (Лк 2,29)”.
Папа зазначы?, што ? Касцёле не бывае жалобы, якая застаецца самотнай, ц? слёз, як?я прал?ваюцца ? забыцц?, бо ?сё дыхае ? ?дзельн?чае ? адз?най ласцы. “Невыпадкова ? старажытных касцёлах мог?лк? знаходз?л?ся ? садзе вакол храма, н?быта кажучы, што ? кожнай Э?харысты? пэ?ным чынам прымаюць удзел тыя, хто нам папярэдн?ча?. Гэта нашы бацьк?, бабул? ? дзядул?, хросныя, катэхеты ? выхавацел?…”, - патлумачы? ён.
Пантыф?к запэ?н?? у тым, што святыя за?сёды бл?зка нас, а ?х выявы ? касцёлах нагадваюць пра гэту “хмару сведка?”, якая за?сёды нас акружае. Гэтыя сведк?, як?х мы шануем, адсылаюць нас да Езуса Хрыста, адз?нага Пана ? Пасярэдн?ка пам?ж Богам ? чалавекам. Святыя нагадваюць таксама пра тое, што ? нашым жыцц?, “нават кал? яно кволае ? пазначанае грахом, можа праб?цца святасць”, прыкладам чаго з’я?ляецца евангельск? Добры злачынца, укрыжаваны побач з Хрыстом ? “канан?заваны” ?м жа. “Н?кол? не позна навярнуцца да Пана, добрага ? вял?кага ? любов?”, - дада? Папа.
Франц?шак нагада?, што святыя суз?раюць Бога, прасла?ляюць Яго, а таксама няспынна клапоцяцца пра тых, каго пак?нул? на зямл?. ?х заступн?цтва – гэта найвышэйшае служэнне Божай задуме, а мы можам ? пав?нны прас?ць ?х аб заступн?цтве для сябе ? ?сяго свету.
Гэту мал?то?ную сувязь можна спазнаць ужо тут, у зямным жыцц?, молячыся адз?н за аднаго. Першы спосаб мал?твы за кагосьц? – гэта распавесц? пра яго Богу. “Кал? роб?м гэта рэгулярна, штодзённа, наша сэрца не закрываецца, застаецца адкрытым на брато?. Мал?тва за ?ншых – гэта першая форма любов? да ?х, а таксама яна падштурхо?вае нас да канкрэтнай бл?зкасц?”, - дада? Папа, падкрэсл?ваючы, што мал?тва з’я?ляецца лепшым спосабам вырашэння канфл?ктных с?туацый, бо яна змяняе сэрцы ? паводз?ны.
Пантыф?к за?важы?, што ? трывожныя перыяды важна прас?ць аб мал?тве брато?, а ? першую чаргу святых. “?мя, якое мы атрымал? падчас хросту – гэта не этыкетка ц? ?прыгожванне! Звычайна, гэта ?мя Найсвяцейшай Панны, святога ц? святой, як?я не чакаюць н?чога ?ншага акрамя таго, як дапамагчы нам у жыцц?, дапамагчы атрымаць ласк? ад Бога, як?х мы патрабуем. Кал? ? нашым жыцц? выпрабаванн? яшчэ не выйшл? за край, кал? мы яшчэ здольныя быць пастаянным?, кал?, нягледзячы н? на што, мы працягваем крочыць наперад з даверам, магчыма ?сё гэта не дзякуючы нашым заслугам, а заступн?цтву шматл?к?х святых, некаторыя з як?х у небе, а ?ншыя – як ? мы, п?л?грымы на зямл?, што абараняюць ? суправаджаюць нас…”, - сказа? Франц?шак.
