蜜桃交友

Ks. Marek Weresa 鈥� Watykan 

Franciszek rozwa偶aj膮c niedzieln膮 Ewangeli臋, wskaza艂 na milczenie Aposto艂ów wobec pytania Jezusa i zaznaczy艂, 偶e jest to sytuacja kontrastu. Bowiem kiedy Pan mówi艂 im o sensie swego 偶ycia, którym jest m臋ka, 艣mier膰 i zmartwychwstanie, uczniowie rozprawiali o w艂adzy. 鈥濼ak wi臋c teraz, wstyd zamyka im usta, tak jak wcze艣niej pycha zamkn臋艂a ich serca鈥� 鈥� powiedzia艂.

Pan Jezus 鈥� wskaza艂 Franciszek 鈥� przypomina nam, 偶e prawdziwa w艂adza nie polega na panowaniu najsilniejszych, ale na trosce o najs艂abszych. W艂a艣nie dlatego Nauczyciel wskazuje na dziecko. Ono nie ma w艂adzy, ale ma potrzeby.

My wszyscy, kontynuowa艂 Ojciec 艢wi臋ty, 偶yjemy w艂a艣nie dlatego, 偶e zostali艣my przyj臋ci. Jednak 藕le rozumiana w艂adza prowadzi do tego, 偶e zapominamy o tej prawdzie. Wówczas stajemy si臋 w艂adcami, nie s艂ugami; natomiast pierwszymi, którzy z tego powodu cierpi膮, s膮 w艂a艣nie ci ostatni 鈥� mali, s艂abi, ubodzy.

鈥濫wangelia pozostaje jednak s艂owem 偶ywym i pe艂nym nadziei: Ten, który zosta艂 odrzucony, zmartwychwsta艂, jest Panem!鈥� 鈥� akcentowa艂 Papie偶.

Publikujemy pe艂ny tekst rozwa偶ania:

Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli!

Ewangelia dzisiejszej liturgii (Mk 9, 30-37) mówi nam o Jezusie, który zapowiada, co wydarzy si臋 w kulminacyjnym momencie Jego 偶ycia. Jezus mówi: 鈥濻yn Cz艂owieczy b臋dzie wydany w r臋ce ludzi. Ci Go zabij膮, lecz zabity, po trzech dniach zmartwychwstanie鈥� (w. 31). Uczniowie jednak, chodz膮c za Nauczycielem, co innego maj膮 w g艂owie i tak偶e na ustach. Kiedy Jezus ich pyta, o czym rozmawiali, nie odpowiadaj膮. 

Zwró膰my uwag臋 na to milczenie 鈥� uczniowie milcz膮, poniewa偶 sprzeczali si臋 o to, kto jest najwi臋kszy (por. w. 34). Milcz膮, bo si臋 wstydz膮. Jaki偶 kontrast ze s艂owami Pana! Podczas gdy Jezus powierza艂 im sens swojego 偶ycia, oni rozmawiali o w艂adzy. Tak wi臋c teraz, wstyd zamyka im usta, tak jak wcze艣niej pycha zamkn臋艂a ich serca. A jednak Jezus odpowiada otwarcie na szeptane rozmowy po drodze: 鈥濲e艣li kto艣 chce by膰 pierwszym, niech b臋dzie ostatnim鈥� (w. 35). Chcesz by膰 wielki? Sta艅 si臋 ma艂ym, oddaj si臋 na s艂u偶b臋 wszystkim.

Jednym s艂owem, równie prostym co zdecydowanym, Jezus odnawia nasz sposób 偶ycia. Poucza nas, 偶e prawdziwa w艂adza nie polega na panowaniu najsilniejszych, ale na trosce o najs艂abszych. Prawdziwa w艂adza to troska o najs艂abszych, to sprawia, 偶e jeste艣 wielki!

W艂a艣nie dlatego Nauczyciel przywo艂uje dziecko, stawia je po艣ród uczniów i obejmuje, mówi膮c: 鈥濳to jedno z tych dzieci przyjmuje w imi臋 moje, Mnie przyjmuje鈥� (w. 37). Dziecko nie ma w艂adzy: dziecko ma potrzeby. Gdy troszczymy si臋 o cz艂owieka, zdajemy sobie spraw臋, 偶e cz艂owiek zawsze potrzebuje 偶ycia.

My 鈥� my wszyscy 鈥� 偶yjemy dlatego, 偶e zostali艣my przyj臋ci, jednak w艂adza powoduje, 偶e zapominamy o tej prawdzie: 偶yjesz, poniewa偶 zosta艂e艣 przyj臋ty! Wtedy stajemy si臋 w艂adcami, nie s艂ugami, a pierwszymi, którzy z tego powodu cierpi膮, s膮 w艂a艣nie ci ostatni 鈥� mali, s艂abi, ubodzy.

Bracia i siostry, jak wiele osób, jak wiele, cierpi i umiera z powodu walk o w艂adz臋! To s膮 istnienia ludzkie, które 艣wiat odrzuca, tak jak odrzuci艂 Jezusa, to ci, którzy s膮 wykluczeni i umieraj膮... On, kiedy zosta艂 wydany w r臋ce ludzi, nie znalaz艂 utulenia, ale z krzy偶. Ewangelia pozostaje jednak s艂owem 偶ywym i pe艂nym nadziei: Ten, który zosta艂 odrzucony, zmartwychwsta艂, jest Panem! 

Teraz, w t臋 pi臋kn膮 niedziel臋, mo偶emy si臋 zastanowi膰: czy umiem rozpoznawa膰 oblicze Jezusa w najmniejszych? Czy troszcz臋 si臋 o bli藕niego, s艂u偶膮c wielkodusznie? I czy dzi臋kuj臋 tym, którzy si臋 o mnie troszcz膮?

Pomódlmy si臋 razem do Maryi, 偶eby艣my byli tak jak Ona wolni od pró偶no艣ci i gotowi do s艂u偶by.