ҽ

ʲ辱ż Franciszek podczas modlitwy Anioł Pański ʲ辱ż Franciszek podczas modlitwy Anioł Pański  (VATICAN MEDIA Divisione Foto)

ʲ辱ż: niech nasze życie będzie kultem miłym Bogu

Zostaliśmy stworzeni do czystości życia – wskazał Franciszek podczas niedzielnego rozważania przed modlitwą Anioł Pański.

Ks. Marek Weresa - Watykan

Od refleksji nad znaczeniem „czystości” – nawiązując do niedzielnej Liturgii Słowa – rozpoczął ʲ辱ż swoje rozważanie. Pan Jezus wskazał, że nie jest ona związana z zewnętrznymi rytuałami, ale przede wszystkim z postawą wewnętrzną. Rytualizm nie prowadzi do wzrostu ku dobru, a może niekiedy prowadzić do zaniedbywania czy nawet do usprawiedliwiania, u siebie i u innych, wyborów i postaw przeciwnych miłości, które ranią duszę i zamykają serce.

Franciszek, przed taką postawą przestrzegł także wiernych. ʲ辱ż jako przykłady niewłaściwych postaw zestawił: obecność na Mszy i plotkowanie zaraz po jej zakończeniu, okazywanie pobożności na modlitwie i obojętność wobec członków rodziny czy brak pomocy starszym rodzicom, udzielanie się w wolontariacie, podejmowanie czynów filantropijnych i nienawiść, pogardę wobec innych bądź nieuczciwość w pracy.

„Przez takie postępowanie, relację z Bogiem sprowadza się do gestów zewnętrznych, a wewnątrz pozostaje się odpornym na oczyszczające działanie Jego łaski, oddając się myślom, przesłaniom i zachowaniom pozbawionym miłości” – wskazał ʲ辱ż.

Publikujemy pełną treść papieskiego rozważania:

Drodzy Bracia i Siostry, dobrej niedzieli! 

W Ewangelii dzisiejszej liturgii (Mk 7, 1-8. 14-15. 21-23) Jezus mówi o tym, co jest czyste a co nieczyste; temat ten był bardzo bliski współczesnym Mu ludziom – łączono go głównie z przestrzeganiem rytuałów i reguł postępowania w celu uniknięcia jakiegokolwiek kontaktu z rzeczami bądź osobami uważanymi za nieczyste, a w przypadku, gdyby do tego doszło – usunięcia spowodowanej tym „plamy” (por. Kpł 11-15). To była niemal obsesja niektórych pobożnych osób w tamtych czasach, czystość i nieczystość.

Niektórzy uczeni w Piśmie i faryzeusze, ściśle przestrzegający tych norm, oskarżają Jezusa, że pozwala swoim uczniom brać pokarm bez obmycia rąk. Jezus wykorzystuje tę reprymendę faryzeuszy wobec swoich uczniów, aby omówić znaczenie „czystości”.

Czystość – mówi Jezus – nie jest związana z zewnętrznymi rytuałami, ale przede wszystkim z nastawieniem wewnętrznym. Toteż wielokrotne obmywanie rąk nie służy temu, aby być czystym, jeżeli potem w sercu żywi się niegodziwe uczucia, jak chciwość, zazdrość lub pycha, albo złe zamiary, jak oszustwa, kradzieże, zdrady i obelgi (por. Mk 7, 21-22). Jezus zwraca uwagę, aby przestrzec przed rytualizmem, który nie powoduje wzrastania w dobru, co więcej, może niekiedy prowadzić do zaniedbywania czy nawet do usprawiedliwiania, u siebie i u innych, wyborów i postaw przeciwnych miłości, które ranią duszę i zamykają serce. 

A to, bracia i siostry, jest ważne również w odniesieniu do nas – nie można, na przykład, wyjść po Mszy św. i już na dziedzińcu kościelnym zatrzymać się na złośliwe i bezlitosne plotkowanie o wszystkim i wszystkich. Takie plotkowanie rujnuje serce, rujnuje duszę. Tak nie można! Idziesz na Mszę, a potem tak postępujesz, to jest coś okropnego! Albo pokazywać, że jest się pobożnym na modlitwie, a potem w domu odnosić się do członków swojej rodziny chłodno i obojętnie albo zaniedbywać swoich rodziców w podeszłym wieku, którzy potrzebują pomocy i towarzystwa (por. Mk 7, 10-13). To jest podwójne życie, a tak nie można. Tak właśnie postępowali faryzeusze. Zewnętrzna czystość bez dobrych, miłosiernych postaw wobec innych. Albo też, nie można być na pozór bardzo uczciwym w stosunku do wszystkich, być może nawet udzielać się trochę w wolontariacie i czynić gesty filantropijne, a potem w duchu żywić nienawiść do innych, gardzić ubogimi i mało znaczącymi albo postępować nieuczciwie w pracy.

Przez takie postępowanie, relację z Bogiem sprowadza się do gestów zewnętrznych, a wewnątrz pozostaje się odpornym na oczyszczające działanie Jego łaski, oddając się myślom, przesłaniom i zachowaniom pozbawionym miłości.

Zostaliśmy stworzeni do czegoś innego. Zostaliśmy stworzeni do czystości życia, do czułości, do miłości.

Zastanówmy się zatem: czy żyję konsekwentnie, to znaczy, czy to, co robię w kościele, staram się czynić w tym samym duchu poza nim? Czy przez uczucia, słowa i czyny ukonkretniam w bliskości i w poszanowaniu braci to, co wypowiadam w modlitwie? Przemyślmy to.

I Niech Maryja, przeczysta Matka, pomaga nam czynić nasze życie – w miłości odczuwanej i praktykowanej – kultem miłym Bogu (por. Rz 12, 1). 


Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.

01 września 2024, 12:03

Anioł Pański to modlitwa odmawiana na pamiątkę Tajemnicy Wcielenia trzy razy dziennie: o 6 rano, w południe i wieczorem około 18, w momencie, w którym biją dzwony. Nazwa Anioł Pański pochodzi od pierwszego wersetu modlitwy – Angelus Domini nuntiavit Mariae. Składają się na nią trzy krótkie teksty nawiązujące do Wcielenia Jezusa Chrystusa i modlitwa Zdrowaś Maryjo, odmawiana trzykrotnie. Anioł Pański ta jest odmawiany przez ʲ辱ża na Placu św. Piotra w południe w każdą niedzielę i w uroczystości liturgiczne. Przed odmówieniem modlitwy ʲ辱ż wygłasza także krótkie przemówienie odwołujące się do Ewangelii z danego dnia. Później następują pozdrowienia pielgrzymów.

Od Wielkanocy do Zesłania Ducha Świętego zamiast Anioła Pańskiego odmawiana jest modlitwa Regina Coeli, która upamiętnia Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Kończy ją trzykrotne Chwała Ojcu.

Ostatnie modlitwy Anioł Pański / Regina Coeli

Czytaj wszystko >