Папа: сапра?днае суцяшэнне пацвярджае, што спа?няем Божую волю
Аляксандр Панчанка – Pope
Працягваючы цыкл катэхез аб духо?ным распазнаванн?, Святы Айцец закрану? тэму сапра?днага суцяшэння. Прапануючы задумацца над яго крытэрыям?, ён спасла?ся на святога ?гнацыя Лаёлы, як? ? Духо?ных практыкаваннях сцвярджа?, што “кал? ? нашых думках пачатак, сярэдз?на ? канец цалкам добрыя, ск?раваныя да таго, што цалкам добрае, гэта знак добрага анёла”.
Каб патлумачыць, што значыць добры пачатак думак Франц?шак пастав?? у прыклад с?туацыю, кал? ?зн?кае жаданне памал?цца. Добры пачатак, гэта кал? думка пра мал?тву выкл?кана любо?ю да Пана ? бл?жняга, жаданнем раб?ць шчодрыя, м?ласэрныя ?чынк?. “Аднак, такая думка можа ?зн?кнуць, каб пазбегнуць працы ц? даручэння, якое мне было дадзена: кожны раз, кал? мне трэба памыць посуд ц? прыбраць у доме, у мяне ?зн?кае вял?кае жаданне пачаць мал?цца! Але мал?тва – гэта не ?цёк? ад абавязка?, наадварот, гэта дапамога ? дасягненн? дабра, да якога мы пакл?каны тут ? цяпер”, - сказа? ён.
Гаворачы пра добрую сярэдз?ну, Папа зно? звярну?ся да прыкладу мал?твы, закл?каючы сцерагчыся падчас яе паводз?н евангельскага фарысея з прыпавесц?: засяроджанасц? на сабе, задаволенасц? сабой, пагарды ?ншым?. Усё гэта прыкметы таго, што злы дух выкарыста? думку пра мал?тву як “ключ, каб увайсц? ? маё сэрца ? перадаць мне свае пачуцц?”, - папярэдз?? Пантыф?к.
Франц?шак адзначы?, што трэба таксама быць уважл?вым? да таго, куды прыводзяць нас думк?, як? маюць канец. “Напрыклад, можа здарыцца так, што я шмат працую дзеля цудо?ная ? годнай справы, але гэта падштурхо?вае мяне перастаць мал?цца, ? я стана?люся больш агрэс??ным ? злым, л?чу, што ?сё залежыць ад мяне, пакуль не страчу веру ? Бога. Тут в?давочна ёсць дзеянне злога духа”, - сказа? Святы Айцец.
Пантыф?к нагада?, што д’ябал дзейн?чае х?тра ? непрыкметна: “зыходз?ць з таго, што нам найбольш дарагое, а потым пакрысе прыцягвае нас да сябе: зло ?ваходз?ць патаемна, неза?важна для чалавека”.
У сувяз? з гэтым Папа адзначы? важнасць “цярпл?вай, але незаменнай праверк? паходжання ? пра?дз?васц? ?ласных думак – гэта закл?к вучыцца на досведзе, на тым, што з нам? адбываецца, каб не па?тараць адных ? тых жа памылак”. “Чым больш мы пазнаем сябе, тым больш разумеем, адкуль уваходз?ць злы дух, яго “парол?”, уваходныя дзверы ? наша сэрца, кропк?, да як?х мы найбольш адчувальныя, каб звяртаць на ?х увагу ? будучын?”, - сказа? Святы Айцец, закл?каючы да штодзённага рахунку сумлення, бо “разуменне таго, што адбываецца, важна, гэта знак таго, што Божая ласка дзейн?чае ? нас, дапамагае нам расц? ? свабодзе ? свядомасц?”.
“Сапра?днае суцяшэнне з’я?ляецца своеасабл?вым пацвярджэннем таго, што мы роб?м тое, што хоча ад нас Бог, што мы крочым Яго сцежкам?, гэта значыць сцежкам? жыцця, радасц?, супакою. Па сутнасц?, распазнаванне не тычыцца проста дабра ц? найбольш магчымага дабра, але таго, што добра для мяне тут ? цяпер: я пакл?каны ?зрастаць на гэтым, абмяжо?ваючы ?ншыя прывабныя, але нерэальныя прапановы, каб не быць падманутым у пошуках сапра?днага дабра”, - завяршы? сваю катэхезу Франц?шак.
