Агульная а?дыенцыя: праца ? мал?тва – узаемадапа?няльныя
Аляксандр Панчанка – Pope
Франц?шак прысвяц?? катэхезу тэме няспыннай мал?твы, якая, паводле яго сло?, з’я?ляецца “не тольк? закл?кам, але нават загадам, што дае Святое П?санне”. Ён нагада? словы св. Па?ла з Першага паслання да Тэсалан?к?йца?: “Няспынна мал?цеся. За ?сё дзякуйце” (5,17-18), як?я, м?ж ?ншым, стал? зыходным пунктам для духо?нага падарожжа гало?ная героя “Шчырых аповеда? п?л?грыма”.
“Словы апостала ?раз?л? гэтага чалавека ? ён пыта?ся ? сабе, як можна мал?цца няспынна, ул?чваючы, што наша жыццё складаецца з мноства розных моманты, як?я не за?сёды даюць магчымасць засяродз?цца. З гэтага пытання пача?ся яго пошук, як? прывё? да адкрыцця таго, што называецца мал?твай сэрцам. Яна заключаецца ? па?тарэнн? з верай: “Пане Езу Хрысце, Сыне Божы, зм?луйся нада мной грэшным!”... Гэта мал?тва, якая крок за крокам прыстасо?ваецца да рытму дыхання ? расцягваецца на ?весь дзень. На самой справе, дыханне н?кол? не спыняецца, нават кал? мы сп?м, а мал?тва – гэта дыханне жыцця”, - сказа? Папа.
“Як жа магчыма за?сёды захо?ваць мал?то?ны стан?”, - спыта? Пантыф?к. Ён за?важы?, што Катэх?з?с Катал?цкага Касцёла прапануе на гэты конт цудо?ныя думк?, як?я належаць да г?сторы? духо?насц?, ? падкрэсл?ваюць патрэбу ? пастаяннай мал?тве, што з’я?ляецца сэрцам хрысц?янскага жыцця.
Франц?шак працытава? выказванне Эвагрыя Пантыйскага, як? каза? пра тое, што “нам не загадана няспынна працаваць, чуваць ? пасц?ць, але няспынная мал?тва – закон для нас”. Так?м чынам мал?то?ны запал н?кол? не пав?нен гаснуць у хрысц?янск?м жыцц?.
?ншае выказванне, на якое спасла?ся Святы Айцец, належыць св. Яну Хрызастому, “пастыру, уважл?ваму да канкрэтнага жыцця”, як? каза?, што можна мал?цца ? глыб?н? душы нават падчас знаходжання на к?рмашы, на шпацыры, падчас працы ц? прыгатавання ежы. “Так?м чынам мал?тва, гэта пэ?нага роду нотны стан, на як?м мы размяшчаем мелодыю нашага жыцця. Яна не знаходз?цца ? супярэчнасц? з штодзённай дзейнасцю, не ?ваходз?ць у кантраст з нашым? шматл?к?м? малым? абавязкам? ? сустрэчам?, але з’я?ляецца месцам, дзе кожнае дзеянне знаходз?ць свой сэнс, сваю прычыну ? свой супакой”, - дада? Папа.
Франц?шак прызна?, што рэал?заваць гэтыя духо?ныя парады на практыцы нялёгка ? мног?я бацьк? ? мац? з настальг?яй узгадваюць тыя перыяды свайго жыцця, кал? з лёгкасцю магл? знаходз?ць час на мал?тву. “Потым з’яв?л?ся дзец?, праца, справы сямейнага жыцця, састарэл? бацьк?... Складаецца ?ражанне, што гэтаму не будзе канца. У такой с?туацы? будзе карысна падумаць пра тое, што Бог, наш Айцец, як? пав?нен клапац?цца пра ?весь сусвет, за?сёды памятае пра кожнага з нас. Таму таксама ? мы пав?нны за?сёды памятаць пра Яго!”, - сцвердз?? Святы Айцец.
Папа нагада?, што ? традыцы? хрысц?янскага манаства за?сёды ?снавала вял?кая пашана да працы, не тольк? таму, што яна тычыцца маральнага абавязку клапац?цца пра сябе ? ?ншых, але таксама таму, што яна дае пэ?нага роду духо?ную ра?навагу: для чалавека рызыко?на губляць кантакт з рэальнасцю, а праца дапамагае заставацца ? кантакце з ёй. “Кал? ? Евангелл? св. Лук? (10,38-42) Езус кажа св. Марце, што трэба тольк? слухаць Бога, гэта не азначае пагарды да мног?х паслуга?, як?я яна выконвала з вял?кай адданасцю”, - падкрэсл?? Пантыф?к.
“У той жа час, нездаровай з’я?ляецца мал?тва, якая адрываецца ад жыцця. Мал?тва, якая адчужае нас ад канкрэтных жыццёвых с?туацый станов?цца сп?рытуал?змам, ц? нават рытуал?змам. Будзем памятаць, што Езус, пасля таго, як аб’яв??ся вучням у сваёй хвале на гары Табор, не хаце? працягваць момант экстазу, але сышо? з ?м? з гары ? вярну?ся да штодзённага шляху, бо гэты досвед пав?нен бы? застацца ? сэрцах, як святло ? с?ла ?х веры. Так?м чынам, час, прысвечаны прабыванню з Богам, ажы?ляе веру, якая дапамагае нам у канкрэтных жыццёвых с?туацыях ? с?лкуе няспынную мал?тву. У гэтай еднасц? пам?ж верай, жыццём ? мал?твай падтрымл?ваецца запаленым агонь хрысц?янскай любов?, якой Бог чакае ад кожнага з нас”, - падкрэсл??, завяршаючы катэхезу, Пантыф?к.
