Агульная а?дыенцыя: мал?тва суз?рання вядзе па шляху любов?
Аляксандр Панчанка – Pope
Святы Айцец за?важы?, што “кантэмляцыйнае вымярэнне чалавечай асобы”, якое яшчэ не з’я?ляецца кантэмпляцыйнай мал?твай, крыху падобнае на “соль” жыцця, бо надае водар ? смак нашай штодзённасц?. Ён нагада?, што можна суз?раць, гледзячы як ран?цай узыходз?ць сонца або як вясной дрэвы апранаюцца ? зелян?ну; можна суз?раць, слухаючы музыку ц? спевы птушак, чытаючы кн?гу, можна суз?раць перад творам мастацтва ц? нават перад так?м шэдэ?рам як твар чалавека.
У той жа час Папа папярэдз??, што “людз?, як?я жывуць у вял?к?х гарадах, дзе ?сё штучнае ? функцыянальнае, рызыкуюць згуб?ць здольнасць суз?рання”, бо суз?ранне – гэта лад быцця, у як?м, аднак, не ?сё залежыць ад вачэй, але ад сэрца.
Пантыф?к нагада?, што Катэх?з?с асп?свае гэта ператварэнне сэрца мал?твай праз словы св. Жана-Мары В?янэя, як? л?чы?, што “суз?ранне – гэта поз?рк веры, ск?раваны на Езуса”: “Я гляджу на Яго, а Ён глядз?ць на мяне”, - каза? пробашчу з Арс адз?н селян?н, ап?сваючы сваю мал?тву перад табернакулюмам... “Усё паходз?ць адсюль: з сэрца, якое адчувае, што на яго глядзяць з любо?ю. Тады рэча?снасць суз?раецца ?ншым? вачыма”, - запэ?н?? Папа.
Папа падкрэсл??, што наста?н?кам такога поз?рку з’я?ляецца Езус. У Яго жыцц? за?сёды был? моманты ц?шын? ? мал?твы, як?я был? неабходны для таго, каб “не спустошыцца перад непазбежным? выпрабаванням?, але захо?ваць прыгажосць некранутай”. “Яго таямн?цай был? аднос?ны з Нябесным Айцом”, - патлумачы? Пантыф?к.
У якасц? прыкладу Святы Айцец нагада? пра Перамяненне на гары Табор, якое адбылося ? “крытычны момант м?с?? Езуса”, кал? вакол Яго ?зрастала непрыняцце. Нават сярод Яго вучня? был? тыя, хто не разуме? Яго ? адыходз??, а адз?н з Дванаццац? выношва? думку пра здраду. “У гэтым кантэксце Езус, разам з Пятром, Якубам ? Янам, узышо? на высокую гару. Евангелле св. Марка кажа: “Перамян??ся перад ?м? ? адзенне Ягонае стала бл?скучым ? вельм? белым, як н?водз?н валюшн?к на зямл? не можа выбел?ць”. Менав?та тады, кал? Езус сустрэ?ся з неразуменнем, кал? ?сё здавалася паглынутым у в?ры непаразумення?, заззяла боскае святло. Гэта святло любов? Айца, якое напа?няе сэрца Сына ? перамяняе ?сю Яго Асобу”, - сцвердз?? Папа.
Франц?шак нагада?, што ? м?нулым некаторыя духо?ныя наста?н?к? разумел? кантэмпляцыю як супрацьлегласць дзеянню, узвышал? тыя формы пакл?кання, як?я прадугледжвал? “?цяканне ад свету ? яго праблем дзеля по?нага прысвячэння сябе мал?тве”. “На самой жа справе ? Езусе Хрысце ? Евангелл? няма супрацьпаста?лення пам?ж суз?раннем ? дзеяннем. Магчыма яно прыйшло пад уплывам якога-небудзь ф?лосафа-неаплатон?ка, але гаворка дакладна ?дзе пра дуал?зм, як? не належыць да хрысц?янскага паслання”, - падкрэсл?? Святы Айцец.
Франц?шак нагада? словы св. Яна ад Крыжа, як? сцвярджа?, што “малы ?чынак чыстай любов? больш карысны Касцёлу, чым усе ?ншыя справы, узятыя разам”. “Тое, што нараджаецца з мал?твы, а не з нашай высакамернасц?, тое, што ачышчана пакорай, нават кал? гаворка ?дзе пра адасоблены ? ма?кл?вы ?чынак любов? – гэта найвял?кшы цуд, як? хрысц?ян можа ?чын?ць. Вось шлях мал?твы суз?рання: я гляджу на Яго, Ён глядз?ць на мяне. Гэта чын любов? ? ма?кл?вым дыялогу з Езусам, як? прынос?ць шмат дабра Касцёлу”, - завяршы? катэхезу Пантыф?к.
