蜜桃交友

Andrea Tornielli

Tysi?c dni. Min??o tysi?c dni od 24 lutego 2022 r., kiedy to wojska Federacji Rosyjskiej zaatakowa?y Ukrain? na rozkaz prezydenta W?adimira Putina. Tysi?c dni i nieokre?lona – ale bardzo wysoka – liczba ofiar ?miertelnych, zarówno ?o?nierzy, jak i cywilów, niewinnych ofiar, takich jak dzieci zabijane na ulicach, w szko?ach, w swoich domach. Tysi?c dni i setki tysi?cy rannych oraz prze?ywaj?cych traum? ludzi, skazanych na do?ywotni? niepe?nosprawno??, rodzin pozostawionych bez dachu nad g?ow?. Tysi?c dni i udr?czony oraz zdewastowany kraj. Nic nie mo?e usprawiedliwi? tej tragedii, któr? mo?na by?o powstrzyma? wcze?niej, gdyby wszyscy uwierzyli w to, co Papie? Franciszek nazwa? ?projektami pokoju”, zamiast poddawa? si? domniemanej nieuchronno?ci konfliktu. Wojnie, której, jak ka?dej innej, zawsze towarzysz? interesy, przede wszystkim interesy jedynego biznesu – który nie zna kryzysu i nie zna? go nawet podczas ostatniej pandemii – tego globalnego i powszechnego biznesu tych, którzy produkuj? i sprzedaj? broń zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie.

Smutny termin tysi?ca dni od rozpocz?cia agresji wojskowej przeciwko Ukrainie powinien rodzi? tylko jedno pytanie: jak zakończy? ten konflikt? Jak doprowadzi? do zawieszenia broni, a nast?pnie do sprawiedliwego pokoju? Jak doprowadzi? do negocjacji, tych ?uczciwych negocjacji”, o których niedawno mówi? Nast?pca Piotra, które pozwoli?yby osi?gn?? ?godne kompromisy” i po?o?y? kres dramatycznej spirali, która grozi poci?gni?ciem nas ku otch?ani wojny nuklearnej?

Nie mo?na chowa? g?owy w piasek. Dzia?anie aparatury dyplomacji wydaje si? nik?e, jedyne drgni?cie nadziei zdaje si? tkwi? w deklaracjach wyborczych nowego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Ale rozejm, a nast?pnie wynegocjowanie pokoju, s? – a raczej powinny by? – celem wszystkich i nie mog? ogranicza? si? do obietnic jednego przywódcy.

Co wi?c nale?y zrobi?? Jak odzyska? – w szczególno?ci chodzi tu o Europ? – rol? godn? swojej przesz?o?ci i tych przywódców, którzy po II wojnie ?wiatowej zbudowali wspólnot? narodów, gwarantuj?c staremu kontynentowi dziesi?ciolecia pokoju i wspó?pracy? Tak zwany Zachód, zamiast skupia? si? wy??cznie na szalonym wy?cigu zbrojeń i sojuszach wojskowych, które wydawa?y si? czym? przestarza?ym i spu?cizn? zimnej wojny, powinien by? mo?e wzi?? pod uwag? rosn?c? liczb? narodów, które nie uznaj? siebie w tym schemacie.

S? kraje, które utrzyma?y, a nawet zintensyfikowa?y stosunki na wysokim szczeblu z Rosj? – dlaczego nie mo?na dok?adnie przeanalizowa? mo?liwo?ci znalezienia wspólnych rozwi?zań pokojowych? Dlaczego nie rozwija? dzia?ań dyplomatycznych i sta?ego dialogu poprzez nie sporadyczne, nie biurokratyczne, ale intensywne konsultacje z tymi krajami? A je?li instytucje europejskie maj? trudno?ci z obraniem tej drogi, czy mo?na rozwa?y? wi?ksz? rol? Ko?cio?ów, przywódców religijnych? Ponadto, poza oficjalnymi kontaktami, które s? zreszt? zredukowane do minimum, mo?na by oczekiwa? od krajów, które wspieraj? Ukrain? finansowo i militarnie, wi?kszej inicjatywy dotycz?cej analizy i propozycji – istnieje pilna potrzeba mi?dzynarodowych ?think tanków”, które b?d? umia?y wykaza? si? odwag?, wskazywa? mo?liwe i konkretne rozwi?zania, proponowa? projekty pokoju mo?liwego do zaakceptowania przez wszystkie. W tym celu, jak powiedzia? watykańskim mediom kard. Parolin, bardzo potrzebni s? ?dalekowzroczni m??owie stanu, zdolni do odwa?nych gestów pokory, zdolni do my?lenia o dobru swoich narodów”. Istnieje równie? potrzeba – która nigdy nie by?a tak du?a, jak dzisiaj – aby narody podnios?y g?os, domagaj?c si? pokoju.