蜜桃交友

Krzysztof Bronk - Watykan

Tym razem kard. Cantalamessa odniós? si? do s?ów, w których Jezus nazywa siebie drog?. Tym samym Nauczyciel po raz kolejny wzywa swych uczniów, aby Go na?ladowali, aby poszli za Nim.

?Temat na?ladowania Chrystusa – mówi? kard. Cantalamessa –  zajmuje wa?ne miejsce w Czwartej Ewangelii. I?? za Jezusem to niemal to samo co wierzy? w Niego. Wiara jest jednak postaw? umys?u i woli; obraz drogi i chodzenia podkre?la wa?ny aspekt wiary, a mianowicie pod??anie, czyli dynamizm, który musi charakteryzowa? ?ycie chrze?cijanina, a tak?e konsekwencje, jakie wiara musi mie? w naszym post?powaniu, w ?yciu. Na?ladowanie - w przeciwieństwie do wiary i mi?o?ci - nie oznacza jedynie okre?lonej postawy umys?u i serca, ale wyznacza uczniowi program ?ycia, który wymaga ca?kowitego podzielania tego samego sposobu ?ycia, przeznaczenia i misji, co Pan.

Kard. Cantalamessa przypomnia?, ?e Jezus nazywa siebie drog? podczas Ostatniej Wieczerzy, w mowie po?egnalnej, w której wskazuje uczniom równie? przewodnika w osobie Ducha ?wi?tego. To Jego natchnienia maj? ich poprowadzi? po drodze ?wi?to?ci.

?Wierno?? natchnieniom – mówi? kard. Cantalamessa –  to najkrótsza i najpewniejsza droga do ?wi?to?ci. Na pocz?tku nie wiemy, czym konkretnie jest ?wi?to??, której Bóg pragnie od ka?dego z nas; tylko Bóg j? zna i objawia nam stopniowo w miar? post?pu na naszej drodze. Dlatego nie wystarczy mie? jasny program doskona?o?ci, a nast?pnie stopniowo go realizowa?. Nie ma identycznego modelu doskona?o?ci dla ka?dego. Bóg nie tworzy ?wi?tych seriami, nie lubi klonowania. Ka?dy ?wi?ty jest nowym, niepowtarzalnym wynalazkiem Ducha. Bóg mo?e wymaga? od jednego czego? przeciwnego ni? od drugiego. Wynika z tego, ?e aby osi?gn?? ?wi?to??, cz?owiek nie mo?e po prostu przestrzega? ogólnych zasad, które maj? zastosowanie do wszystkich. Musi równie? zrozumie?, czego Bóg ??da od niego i tylko od niego. To, czego Bóg chce od ka?dej osoby w sposób odmienny i szczególny, mo?na odkry? poprzez wydarzenia ?yciowe, s?owo Pisma ?wi?tego, kierownictwo duchowe, ale ?rodkiem g?ównym i zwyczajnym s? natchnienia ?aski. S? to wewn?trzne natchnienia Ducha ?wi?tego w g??bi serca, poprzez które Bóg nie tylko objawia to, czego od nas pragnie, ale tak?e daje niezb?dn? si??, a cz?sto nawet rado??, aby to osi?gn??, je?li dana osoba wyrazi na to zgod?”.

Kard. Cantalamessa zastrzeg?, ?e aby kierowa? si? w ?yciu natchnieniami Ducha ?wi?tego potrzeba umiej?tno?ci rozeznawania, cho?by w takiej postaci, jak to proponowa? ?w. Ignacy Loyola. Przyjmowanie natchnień jest jednak niezb?dne zw?aszcza dla tych, którzy maj? kierowa? Ko?cio?em. Tylko w ten sposób Duch ?wi?ty mo?e prowadzi? swój Ko?ció? za po?rednictwem swych ludzkich przedstawicieli – mówi? papieski kaznodzieja.

?Konkretnym owocem tej medytacji – mówi? kard. Cantalamessa –  powinna by? odnowiona decyzja o ca?kowitym i bezwzgl?dnym powierzeniu si? wewn?trznemu prowadzeniu Ducha ?wi?tego, jak w swego rodzaju kierownictwie duchowym. Wszyscy musimy podda? si? wewn?trznemu Mistrzowi, który mówi do nas bez zb?dnych s?ów. Podobnie jak dobrzy aktorzy, musimy mie? wyczulone ucho, przy du?ych i ma?ych okazjach, na g?os tego ukrytego ‘podpowiadacza’, aby wiernie odegra? nasz? rol? na scenie ?ycia. To w?a?nie oznacza wyra?enie ‘uleg?o?? Duchowi’. Jest to ?atwiejsze ni? nam si? wydaje, poniewa? On przemawia do nas wewn?trz, uczy nas wszystkiego i poucza o wszystkim. Czasami wystarczy proste wewn?trzne wejrzenie, poruszenie serca, chwila skupienia i modlitwy".