ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„W czasie wojny Tawrijski Instytut ChrzeÅ›cijaÅ„ski zostaÅ‚ zajÄ™ty 10 marca i przez osiem miesiÄ™cy znajdowaÅ‚ siÄ™ pod kontrolÄ… wojsk rosyjskich. W tym czasie rozkradziono caÅ‚e mienie, wyniesiono wszystko, co można byÅ‚o wynieść. BibliotekÄ™ częściowo spalono, a częściowo wyrzucono na Å›mietnik. Nie rozumiemy, dlaczego musieli to wywozić na wysypisko. Bo to przecież pewien trud: trzeba zaÅ‚adować, wywieźć i wyrzucić. Możliwe, że część biblioteki zostaÅ‚a zabrana do Rosji, nie wiemy. WidzieliÅ›my po prostu zniszczone książki na Å›mietniku, ale nie wszystkie, jakie znajdowaÅ‚y siÄ™ wczeÅ›niej w bibliotece. Zabrano caÅ‚y sprzÄ™t: sportowy, komputerowy – opowiada Syniy. – JeÅ›li chodzi o stosunek rosyjskich żoÅ‚nierzy do UkraiÅ„ców, do naszych pracowników, którzy pozostali na miejscu, to wystosowywano wiele gróźb pod ich adresem. Jednemu z zatrudnionych u nas ludzi podczas rozmowy telefonicznej mówili: «takich sekciarzy jak ty bÄ™dziemy grzebać». Nazywali faszystami, banderowcami, amerykaÅ„skimi szpiegami. Różne takie wypowiedzi odnoszono do naszych pracowników. Mówili, że sÄ… sekciarzami, sektÄ… oraz że wszystkie pomieszczenia trzeba zarekwirować. Jak opowiadali sÄ…siedzi, w naszym oÅ›rodku zrobiono krematorium i palono ciaÅ‚a zmarÅ‚ych Rosjan. Mieli u nas szpital, w dużej części pomieszczeÅ„ też po prostu mieszkali rosyjscy żoÅ‚nierze i byÅ‚ tam sztab.“