ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„Tej sytuacji nikt tak dobrze nie odczuwaÅ‚ jak Niemiec urodzony w pierwszej poÅ‚owie XX w. Dla Ratzingera, który poznaÅ‚ nazizm i wszystkie jego konsekwencje, prawda staÅ‚a siÄ™ drogocennÄ… perÅ‚Ä…, jakÄ… trzeba zdobyć. W tym sensie Joseph Ratzinger, podejmujÄ…c siÄ™ konfrontacji z nihilizmem i z dewaloryzacjÄ… prawdy, przyjÄ…Å‚ stanowisko, które nazwaÅ‚bym augustiaÅ„skim, czyli, że trzeba pokochać prawdÄ™, aby jÄ… poznać. Åšw. Augustyn mocno obstaje przy tym, iż prawdÄ™ można nienawidzić, można podchodzić do niej ze wstrÄ™tem, można z niÄ… walczyć, kiedy w jakiÅ› sposób kwestionuje ona tego, kto jÄ… poznaje, kiedy prawda staje siÄ™ oskarżycielkÄ…. A wtedy prawda, choć oÅ›wieca Å›wiat, stawia w stan oskarżenia w pewnych przypadkach tego, który dziÄ™ki niej poznaje Å›wiat. Tak rodzi siÄ™ wrogość wzglÄ™dem prawdy. I w takim przypadku trzeba bardziej kochać prawdÄ™ niż wÅ‚asne bÅ‚Ä™dy i siebie samego. Wbrew temu, co mówi zazwyczaj filozofia, że najpierw siÄ™ poznaje, a potem kocha to, co siÄ™ poznaÅ‚o, istniejÄ… takie sytuacje, że kiedy najpierw siÄ™ nie kocha, to można nie poznać czy raczej nie rozpoznać prawdy. MyÅ›lÄ™, że to wÅ‚aÅ›nie w ten sposób Ratzinger przede wszystkim rozumowaÅ‚ i do takiego rozumowania prowadziÅ‚. PrawdÄ™ trzeba kochać, aby jÄ… poznać.“