蜜桃交友

鈥濸o pierwsze [trzeba] mie膰 chocia偶 troch臋 wojskowego do艣wiadczenia. Druga sprawa to mie膰 te偶 jakie艣 do艣wiadczenie medyczne, bo zdarzaj膮 si臋 ranni. By膰 dobrym psychologiem, aby orientowa膰 si臋, jakie trzeba mie膰 podej艣cie tak do cywilów, jak i do wojskowych. To nie jest 偶ycie parafialne, gdzie ludzie po prostu do ciebie przychodz膮, rozumiej膮c, dok膮d przyszli. Tutaj cz臋sto wchodzisz w kontakt z kim艣, kto nie pojmuje nawet roli kapelana 鈥� mówi艂 ks. 艁adniuk. 鈥� Nast臋pna rzecz to silna wiara, poniewa偶 jedno z pyta艅, jakie mi najcz臋艣ciej zadaj膮 po艣ród tej 艣mierci i zniszczenia, to: czy wiara si臋 nie zatraca? Kolejna sprawa to mi艂o艣膰. Poniewa偶 je艣li p艂onie w tobie mi艂o艣膰 do tych ludzi, z którymi pracujesz, wojskowych i cywilów, wówczas mo偶esz robi膰 naprawd臋 wielkie rzeczy. A je艣li w tobie nie ma tej mi艂o艣ci, wtedy to porzucisz, mówi膮c: Bo偶e, przyszed艂em do wojskowych, nikt si臋 u mnie na liturgii nie pojawi艂 i tyle. I by膰 te偶 dosy膰 mobilnym ksi臋dzem, który jest ci膮gle gotowy zmienia膰 miejsca przebywania, prosi膰 kogo si臋 da o pomoc.鈥�

鈥濩i ludzie znali mnie od 2014 r. (鈥�), dlatego nie by艂o u nich strachu, 偶eby przekaza膰 mi swoje dzieci i mówili: we藕cie przynajmniej moje dzieci w bezpieczne miejsce, bo ja wam ufam, ojcze. 鈥� powiedzia艂 kapelan ukrai艅skiej armii. 鈥� Albo zdarzy艂a si臋 te偶 taka sprawa, która si臋 na mnie mocno odcisn臋艂a, kiedy by艂y dwie dziewczynki i mama. Jej m膮偶 by艂 w niewoli i ona mia艂a nadziej臋, i偶 on wyjdzie z tej niewoli i przyjedzie ich szuka膰. I ona do ko艅ca nie oddawa艂a [dzieci], ale potem powiedzia艂a: we藕 moje dwie córki, a ja jeszcze poczekam. Dok艂adnie tydzie艅 jeszcze poczeka艂a, a potem sama wyjecha艂a. Do wszystkich tych dzieci rodzice pó藕niej przyjechali, dlatego 偶e wsie ju偶 zosta艂y zniszczone, a, dzi臋ki Bogu, rodzice nie zgin臋li. Tylko do tych dwóch dziewczynek tata nie wróci艂, on wci膮偶 znajduje si臋 w niewoli.鈥�