ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„Aby podsumować ten piÄ™kny dzieÅ„, można by posÅ‚użyć siÄ™ powiedzeniem: Nie kochamy ich za to, co mówiÄ…, ale sÅ‚uchamy tego, co mówiÄ…, kiedy ich kochamy. Dotyczy to także Papieża i jego sÅ‚uchaczy: dziÅ› umocniÅ‚a siÄ™ osobista relacja miÄ™dzy obecnymi a Ojcem ÅšwiÄ™tym. DziÄ™ki temu nowa, bezpoÅ›rednia i osobista więź bÄ™dzie sÅ‚użyÅ‚a także bliższej i dalszej przyszÅ‚oÅ›ci. Wszyscy Romowie, mÅ‚odzież, wierni i inni mieszkaÅ„cy SÅ‚owacji bÄ™dÄ… odtÄ…d sÅ‚uchali tego, co Papież mówi i robi z nowym, osobistym zainteresowaniem – powiedziaÅ‚ Radiu WatykaÅ„skiemu ks. Gavenda. – MyÅ›lÄ™, że to jest najważniejsze, ponieważ pokazywano nam piÄ™kne idee, dobre sugestie, ale z czasem te rzeczy ulegajÄ… zapomnieniu; ale ten osobisty Å›lad, jeÅ›li pozostaje, bÄ™dzie siÄ™ przejawiaÅ‚ również zainteresowaniem Magisterium, samym KoÅ›cioÅ‚em. UżywajÄ…c przykÅ‚adu miÅ‚oÅ›ci, powiedziaÅ‚bym, że miÅ‚ość Ojca ÅšwiÄ™tego do mÅ‚odych ludzi czy Romów nie byÅ‚a platoniczna, ale zostaÅ‚a odwzajemniona. MyÅ›lÄ™, że Ojciec ÅšwiÄ™ty również czuÅ‚ siÄ™ dobrze, czuÅ‚ siÄ™ podbudowany, widać byÅ‚o jego zadowolenie i uÅ›miech. Widać byÅ‚o wzajemnÄ… miÅ‚ość.“