ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„PrzeżyliÅ›my naprawdÄ™ to samo, co opisuje Biblia, kiedy mówi o powodzi. Niczym gniew nieba, jak wtedy, kiedy Bóg byÅ‚ rozgniewany na zepsucie cywilizacji w czasach Noego. Mówi siÄ™ przecież, że te zaburzenia klimatyczne sÄ… po części spowodowane przez nieostrożność czÅ‚owieka i niekontrolowany rozwój techniki. Po drugie jesteÅ›my też odpowiedzialni za prewencjÄ™. Od 15 dni meteorolodzy zapowiadali ulewy i mówili, że trzeba opróżnić zapory, ale tego nie zrobiono, nie spuszczono na czas wody. A zatem byÅ‚a niedbaÅ‚ość, nieostrożność, brak odpowiedzialnoÅ›ci i przewidywania. Nasze spoÅ‚eczeÅ„stwo musi siÄ™ zastanowić nad tym, jak gospodarować ziemiÄ…, morzem, klimatem. Inaczej, znajdziemy siÄ™ w jeszcze gorszej sytuacji. A zatem wnioski na przyszÅ‚ość to odpowiedzialność i modlitwa, oÅ›wiecona przez Pismo ÅšwiÄ™te, które uÅ›wiadamia nam naszÄ… odpowiedzialność. Ale ważne jest również, abyÅ›my mieli zaufanie do Boga na modlitwie. AbyÅ›my nie byli zdani jedynie na nasze siÅ‚y i dobrÄ… wolÄ™, nie godzÄ…c siÄ™ na to, by SÅ‚owo Boże nas oÅ›wiecaÅ‚o. Jestem przekonany, że z tych tragicznych wydarzeÅ„ wyÅ‚ania siÄ™ również przesÅ‚anie duchowe. Musimy nabrać zaufania do naszej wiary i do Ewangelii, która daje nam orientacjÄ™ w tego rodzaju sytuacjach, podczas mroku i ulewy. JeÅ›li nie chcemy reagować w sposób niekontrolowany, musimy szukać odniesienia w SÅ‚owie Bożym, w modlitwie i życiu duchowym.“