ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„Pod koniec swego życia Augustyn widziaÅ‚, że jego Å›wiat legÅ‚ w gruzach, na skutek inwazji barbarzyÅ„ców. Kiedy Augustyn umieraÅ‚, Wandale zdobywali HipponÄ™. Kilka lat później zdobyli również KartaginÄ™, dzisiejszy Tunis. Augustyn byÅ‚ też Å›wiadkiem zdobycia Rzymu przez Wizygotów. Dlatego to pod koniec swego życia wiele myÅ›laÅ‚ o przemijaniu Å›wiata, a zarazem zachÄ™caÅ‚ chrzeÅ›cijan do trwania w nadziei, do tego, by nie przyjmować biernie zachodzÄ…cych przemian, lecz aktywnie w nich uczestniczyć, choć nie na szczeblu politycznym, nie o to mu chodziÅ‚o. Jego interesowaÅ‚o raczej, na czym w kontekÅ›cie upadku starożytnego Å›wiata polega nowość Królestwa Bożego, nowość bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stw - powiedziaÅ‚ Radiu WatykaÅ„skiemu bp Nicolas Lhernould, ordynariusz Konstantiny. - DziÅ› też widzimy, że na skutek epidemii zmienia siÄ™ postać tego Å›wiata. I dlatego również i my powinniÅ›my siÄ™ zastanawiać nie tylko nad tym, jak odtworzyć dawny Å›wiat, lecz jak ksztaÅ‚tować nowe formy funkcjonowania tego Å›wiata z uwzglÄ™dnieniem tego, co ukazaÅ‚a nam ta pandemia, czyli ograniczenia naszego Å›wiata, jego sÅ‚aboÅ›ci i kruchoÅ›ci.“