ÃÛÌÒ½»ÓÑ

„W naszych spoÅ‚eczeÅ„stwach narasta poczucie, gÅ‚ównie dziÄ™ki rozwojowi techniki, ale nie tylko, że nasze codzienne życie jest coraz bardziej kontrolowane, również na skutek niektórych dziaÅ‚aÅ„ politycznych, które sÄ… odbierane niekiedy bardzo negatywnie, wrÄ™cz jako dziaÅ‚ania inwazyjne. I tak Unia nie jest już organizacjÄ…, której celem jest sÅ‚użba obywatelom, lecz kontrola naszego codziennego życia. Tego nie da siÄ™ utrzymać. Nikt nie chce, aby mu mówiono, co ma robić – powiedziaÅ‚ Radiu WatykaÅ„skiemu o. Poquillon. – KoÅ›cióÅ‚ przypomina nam, że te wybory to okazja, by wybrać, wysÅ‚ać do parlamentu w Strasburgu, parlamentarzystów, którzy majÄ… jakÄ…Å› wizjÄ™ i którzy bÄ™dÄ… sÅ‚uchać swych spoÅ‚eczeÅ„stw. Jak ich wybrać, jak rozpoznać, kto bÄ™dzie sÅ‚uchaÅ‚, a kto nie? To na pewne trudne. Wybór to pierwszy krok, ale to nie wystarczy. Obywatele nie udzielajÄ… mandatu raz na zawsze, a potem przestajÄ… siÄ™ interesować. Już po wyborach trzeba siÄ™ zwracać do parlamentarzystów, organizować wizyty, spotykać siÄ™ z nimi, zadawać pytania, aby oni wiedzieli, czego potrzebuje spoÅ‚eczeÅ„stwo, i brali to pod uwagÄ™. Nasze struktury wÅ‚adzy wyrastajÄ… z XIX w. i niekoniecznie sÄ… dostosowane do naszych czasów. NiewÄ…tpliwie niezbÄ™dna jest reforma struktur wÅ‚adzy w Unii, podobnie jak ma to miejsce w KoÅ›ciele. Również wÅ‚adza publiczna musi przeprowadzić takie reformy.“