Papież do kardynałów: dążyć do zerowego deficytu, redukować koszty i unikać tego, co zbędne
Salvatore Cernuzio, ks. Paweł Rytel-Andrianik – Watykan
W liście do Kolegium Kardynalskiego Ojciec Święty wskazuje sposoby, aby jeszcze lepiej wdrożyć reformę gospodarczą, która była jednym z głównych tematów kongregacji generalnych przed konklawe, na którym został wybrany Papieżem, a także jednym z celów „procesu transformacji” zapoczątkowanego reformą Kurii Rzymskiej poprzez konstytucję apostolską „Predicate Evangelium”.
Poświęcenie i wysiłek
W dokumencie, podpisanym 16 września, a opublikowanym dzisiaj, Franciszek pisze, że docenia poświęcenie kobiet i mężczyzn zaangażowanych w dostosowanie się do tego ruchu odnowy, który „pomimo trudności, a czasem pokusy bezruchu i sztywności w obliczu zmian”, przyniósł jednak wiele rezultatów w ostatnich latach.
Jednocześnie Papież dostrzega, że postulaty reform, do których w przeszłości nawoływało wielu członków Kolegium Kardynalskiego, były również dalekowzroczne i umożliwiły „nabycie większej świadomości faktu, że zasoby ekonomiczne w służbie misji są ograniczone i muszą być zarządzane z rygorem i powagą”.
Znalezienie zasobów zewnętrznych
Z tych powodów Papież Franciszek wskazuje jako obowiązek w tym czasie „dalszy wysiłek ze strony wszystkich, aby «zerowy deficyt» nie był tylko teoretycznym celem, ale faktycznie osiągalnym celem”. Stąd potrzeba, aby każda instytucja pracowała nad znalezieniem zewnętrznych zasobów dla swojej misji i kwestii redukcji kosztów. Musimy dać „konkretny przykład, aby nasza służba była wykonywana w duchu niezbędności, unikając tego, co zbędne i dobrze wybierając nasze priorytety, sprzyjając wzajemnej współpracy i synergii” – napisał Papież.
Model dobrych rodzin
„Solidarność dobrych rodzin” jest modelem, do którego należy się odwoływać, pisze Papież. „Tak jak w tych rodzinach ci, którzy cieszą się dobrą sytuacją ekonomiczną, przychodzą z pomocą najbardziej potrzebującym członkom, tak jednostki z nadwyżką powinny przyczyniać się do pokrycia ogólnego deficytu”. Oznacza to „troskę o dobro naszej wspólnoty” i prośbę „o hojność również z zewnątrz”.
Odwaga i duch służby
Na zakończenie osobiste zaproszenie: „Przyjmijcie to przesłanie z odwagą, duchem służby i wspierajcie trwające reformy z przekonaniem, lojalnością i hojnością, aktywnie wnosząc swoją wiedzę i doświadczenie w proces reform”. „Autentyczna współpraca”, czytamy w zakończeniu listu, „współpraca na rzecz jednego celu, dobra Kościoła, jest podstawowym wymogiem naszej służby”.
Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.
