蜜桃交友

Krzysztof O艂dakowski SJ 鈥� Watykan

Ojciec 艢wi臋ty nazwa艂 Sudan P艂d. 鈥瀦iemi膮 wielkiej obfito艣ci鈥�. Pos艂u偶y艂 si臋 w przemówieniu obrazem Nilu, który przep艂ywa przez ten kraj i przynosi wielk膮 obfito艣膰 owoców i ro艣linno艣ci. Sw膮 refleksj臋 rozpocz膮艂 od poszukiwania 藕róde艂 wspólnego 偶ycia. Wskaza艂 na przedstawicieli w艂adz, którzy s膮 ojcami i matkami rodz膮cego si臋 kraju, powo艂anymi do odrodzenia 偶ycia spo艂ecznego, do bycia 藕ród艂ami dobrobytu i pokoju. Franciszek zwróci艂 uwag臋, 偶e to w艂a艣nie ich twórcy zapisuj膮 si臋 w historii i pami臋膰 o nich trwa w nast臋pnych pokoleniach, podczas gdy ich wrogowie s膮 zapominani. Przypomnia艂 rz膮dz膮cym pami臋tn膮 modlitw臋 w Rzymie, kiedy wspólnie wo艂ali o powstrzymanie wojny i doda艂, 偶e nadszed艂 czas, aby powiedzie膰 do艣膰, do艣膰 przelewania krwi, do艣膰 konfliktów, do艣膰 przemocy i wzajemnych oskar偶e艅, do艣膰 niszczenia, przyszed艂 czas budowania. Papie偶 zauwa偶y艂, 偶e u korzeni Sudanu P艂d., które si臋gaj膮 9 lipca 2011 roku znajduje si臋 s艂owo: republika.

Ojciec 艢wi臋ty zwróci艂 uwag臋, 偶e dla 偶ycia republiki fundamentalne znaczenie ma rozwój demokratyczny. Jego kryteriami s膮 jasny podzia艂 w艂adzy, poszanowanie praw cz艂owieka oraz swoboda wyra偶ania pogl膮dów. Ka偶dy obywatel powinien mie膰 zapewnion膮 mo偶liwo艣膰 dysponowania wyj膮tkowym i niepowtarzalnym darem 偶ycia oraz 艣rodkami do jego realizacji. Inspiruj膮c si臋 spokojnymi i 偶eglownymi wodami Nilu w okolicach D偶uby, Franciszek zaznaczy艂, 偶e przyszed艂 czas na zaanga偶owanie w piln膮 i konieczn膮 transformacj臋. Trzeba bez dwuznaczno艣ci i oportunizmu wznowi膰 dialog, aby ponownie rozbudzi膰 nadziej臋. Nie mo偶na d艂u偶ej da膰 si臋 ponosi膰 ska偶onym wodom nienawi艣ci, podzia艂ów plemiennych, regionalizmu i ró偶nic etnicznych; czas 偶eglowa膰 razem ku przysz艂o艣ci. Papie偶 zauwa偶y艂, 偶e rzeka kontynuuj膮c swój bieg, w pobli偶u jeziora No 艂膮czy si臋 z inn膮 rzek膮, daj膮c pocz膮tek temu, co nazywane jest Bia艂ym Nilem.

Ojciec 艢wi臋ty zwróci艂 uwag臋, 偶e m艂oda historia kraju, rozdartego starciami etnicznymi, musi na nowo odkry膰 mistyk臋 spotkania, urok wspólnoty. Trzeba spojrze膰 na grupy i ró偶nice, aby pod膮偶a膰 dalej jako jeden lud, którym na podobie艅stwo Nilu, ró偶ne jego dop艂ywy przynosz膮 bogactwo. Franciszek zauwa偶y艂, 偶e wielka rzeka mo偶e czasami wyst膮pi膰 z brzegów i spowodowa膰 katastrofy. Na tej ziemi do艣wiadczy艂y tego niestety liczne ofiary powodzi. Kl臋ski 偶ywio艂owe mówi膮 tak偶e o zranionym stworzeniu, które ze 藕ród艂a 偶ycia mo偶e przemieni膰 si臋 w 偶ywio艂 nios膮cy 艣mier膰 i zniszczenie. Aby zapobiec wylewom rzeki konieczne jest utrzymanie jej koryta w czysto艣ci.

Ojciec 艢wi臋ty zaznaczy艂, 偶e aby wody 偶ycia nie zamieni艂y si臋 w gro藕b臋 艣mierci konieczne jest wyposa偶enie rzeki w odpowiednie obwa艂owania. To samo dotyczy ludzkiego wspó艂istnienia. Trzeba powstrzyma膰 nap艂yw broni, rozwija膰 polityk臋 zdrowotn膮 oraz infrastruktur臋, rozszerza膰 alfabetyzacj臋 i nauczanie. Franciszek zwróci艂 uwag臋, 偶e kiedy Bia艂y Nil opuszcza Sudan Po艂udniowy i przekracza inne pa艅stwa, spotyka si臋 z Nilem B艂臋kitnym i dociera do morza. Rzeka nie zna granic, ale 艂膮czy terytoria. Podobnie nale偶y piel臋gnowa膰 pozytywne relacje z innymi krajami, pocz膮wszy od s膮siadów.