ҽ

ʲ辱ż Franciszek i patriarcha Konstantynopola Bartłomiej na spotkaniu ekumenicznym w Awali w Bahrajnie, 4 listopada 2022 ʲ辱ż Franciszek i patriarcha Konstantynopola Bartłomiej na spotkaniu ekumenicznym w Awali w Bahrajnie, 4 listopada 2022 

ʲ辱ż: w drodze do jedności potrzeba uwielbienia Boga i świadectwa życia

„Wiara nie jest przywilejem, o który należy się ubiegać, ale darem, którym należy się dzielić” – powiedział ʲ辱ż podczas spotkania ekumenicznego. W wydarzeniu brał udział również ekumeniczny patriarcha Konstantynopola, Bartłomiej. Franciszek podjął refleksję w oparciu o opis Zesłania Ducha Świętego w jerozolimskim Wieczerniku. Jak zaznaczył, różnorodność pochodzenia i języków nie stanowi problemu, ale wartość.

Krzysztof Ołdakowski SJ - Watykan

ʲ辱ż zwrócił uwagę, że chociaż chrześcijanie zranili podziałami święte Ciało Pana, to Duch Święty, który łączy wszystkie członki, pozostaje większy niż nasze ludzkie podziały. Słuszne jest więc stwierdzenie, że to, co nas łączy, znacznie przewyższa to, co nas dzieli, i że im bardziej będziemy postępować według Ducha, tym bardziej będziemy pragnąć i – z Bożą pomocą – dążyć do przywrócenia pełnej jedności między nami. Franciszek podkreślił szczególnie znaczenie jedności w różnorodności i świadectwa życia. Zauważył następnie, że pogłębiamy jedność poprzez uwielbienie Boga.

ʲ辱ż: uwielbienie wlewa pociechę w nasze serca

„Modlitwa uwielbienia nie izoluje, nie zamyka nas w sobie i we własnych potrzebach, ale wprowadza nas w serce Ojca i w ten sposób łączy nas ze wszystkimi braćmi oraz siostrami. Modlitwa uwielbienia i adoracji jest najwznioślejsza: bezinteresowna i bezwarunkowa, przyciąga radość Ducha, oczyszcza serce, przywraca harmonię, przywraca jedność. Stanowi ona środek zaradczy na smutek, na pokusę zadręczania się z powodu naszej wewnętrznej małości oraz zewnętrznej liczebnej znikomości. Ten, kto wielbi, nie zważa na znikomość owczarni, ale na piękno bycia maluczkimi Ojca – zaznaczył ʲ辱ż. - Uwielbienie, które pozwala Duchowi Świętemu wlewać w nas swoją pociechę, stanowi dobry środek zaradczy na samotność czy tęsknotę za domem. Pozwala nam odczuwać bliskość Dobrego Pasterza, nawet wtedy, gdy ciąży brak bliskich pasterzy, częsty w tych miejscach. Pan lubi otwierać nowe i niespodziewane drogi właśnie na naszych pustyniach i wyprowadzać źródła wody żywej (por. Iz 43, 19). Uwielbianie i adoracja kierują nas tam, do źródeł Ducha, doprowadzając nas z powrotem do źródeł, do jedności.“

Ojciec Święty podkreślił następnie znaczenie drugiego elementu: świadectwa życia. W dniu Pięćdziesiątnicy uczniowie otwierają się, wychodzą z Wieczernika. Odtąd pójdą na cały świat, aby poprzez swoje życie promieniować pięknem Bożej miłości w każdym zakątku globu.

ʲ辱ż: dajemy świadectwo życia niosą pokój

„Pobyt tu, w Bahrajnie, pozwolił wielu z was odkryć na nowo i praktykować autentyczną prostotę miłosierdzia. Myślę o pomocy udzielanej przybywającym braciom i siostrom, o chrześcijańskiej obecności, która w codziennej pokorze daje w miejscach pracy świadectwo zrozumienia i cierpliwości, radości i łagodności, życzliwości i ducha dialogu. Jednym słowem – pokoju. Dobrze nam zrobi, gdy zapytamy także siebie o nasze świadectwo, bo z upływem czasu można poruszać się dalej siłą bezwładu i coraz słabiej ukazywać Jezusa poprzez ducha Błogosławieństw, konsekwencję i dobroć życia, pokojowe postępowanie. Zapytajmy teraz siebie, kiedy modlimy się razem o pokój: czy naprawdę jesteśmy ludźmi pokoju? – pytał Franciszek. – Czy jest w nas pragnienie, by wszędzie, nie oczekując niczego w zamian, ukazywać łagodność Jezusa? Czy czynimy naszymi, niosąc je w naszych sercach i w naszych modlitwach, trudy, rany i rozłamy, które widzimy wokół nas?“

Na zakończenie rozważania Ojciec Święty zaznaczył, że jedność i świadectwo są ze sobą współistotne: nie można prawdziwie świadczyć o Bogu miłości, jeśli nie pozostajemy zjednoczeni między sobą, jak On tego pragnie; a nie możemy być zjednoczeni, gdy każdy z nas trwa w odosobnieniu, bez otwarcia się na świadectwo, bez poszerzania granic naszych zainteresowań i naszych wspólnot w imię Ducha, który ogarnia każdy język i chce dotrzeć do wszystkich. On jednoczy i posyła, gromadzi w komunii i posyła na misję.

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś ten artykuł. Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się na newsletter klikając tutaj.

04 listopada 2022, 16:34