蜜桃交友

Krzysztof O?dakowski SJ – Watykan

Ksi??ka pod redakcj? redaktora naczelnego dziennika ?L’Osservatore Romano” Andrei Mondy, zbiera g?osy wielkich bohaterów kultury.  Zawiera refleksje 44 autorów, w?ród których znale?li si? pisarze, arty?ci, teologowie i dziennikarze, na temat opowie?ci. Jest ona odpowiedzi? na or?dzie Franciszka na ?wiatowy dzień ?rodków Spo?ecznego Przekazu z 2020 roku. Tekst Papie?a jest podsumowaniem, którego jednak nie chce uznawa? jako ostateczne, poniewa? opowie?ci w pewnym sensie nigdy si? nie kończ?. ?Autor or?dzia czyta wszystkie teksty odnosz?ce si? do niego i przedstawia now? refleksj?, która jest bogatsza od pocz?tkowej, dzi?ki wk?adowi tych osób. Wreszcie, czytelnik ksi??ki podejmie ten dialog i b?dzie go kontynuowa? w swoim codziennym ?yciu” – napisa? Ojciec ?wi?ty.

Te opowiadania s? jak «namioty, pod którymi mo?na si? gromadzi?». To jest pewien splot lin, który mocno wi??e nas ze sob?. W opowie?ciach tym, co si? liczy, jest opowiadanie, ale jeszcze wa?niejsze pozostaje s?uchanie. Ta ksi??ka jest relacj? z dialogu, który nie kończy si? na ostatniej stronie i, jako dialog, znajduje swoj? istot? w s?uchaniu, równie? tym milcz?cym.

Po lekturze tekstów Papie? podkre?la szczególnie trzy tematy, które najcz??ciej si? w nich przewijaj?: pierwszy to opowiadanie historii jako «tkanie», drugi odnosi si? do ciszy i wi??e si? z «tajemnic?», a trzeci to «wspó?czucie».

Tkanie podkre?la rol? kobiet w ?yciu, nast?pnie plastyczno??, umo?liwiaj?c? w??czanie nowych sytuacji oraz odbiorców, a tak?e jednolito?? i spoisto?? opowie?ci, które maj? tre?? i przebieg, jak wody u ?ród?a rzeki.

Poczucie tajemnicy, która nas przerasta, ??czy wszystkich ludzi. To, czego nie wiemy, mo?na jedynie wy?piewa?. Dlatego arty?ci ?pisz? nie tyle o tym, co wiedz?, ale o tym, o czym nie wiedzieli, ?e wiedz?, dopóki nie wydobyli tego z mroku”. Ono otwiera na to, co transcendentne, co w górze, na wymiar duchowy i religijny. Historie s? rodzajem ?agli, które podnosimy, aby uchwyci? tchnienie bosko?ci.

Trzecim w?tkiem pojawiaj?cym si? w tekstach jest wspó?czucie, które w duszy ludzkiej jest odpowiednikiem ?aski Bo?ej. Jak cz?sto powtarza Franciszek, jest ono jedn? z trzech cech stylu Boga, oprócz blisko?ci i czu?o?ci. Nie mo?na sprowadzi? go jedynie do intymnego wymiaru wewn?trznego, ma ono odniesienie spo?eczne.

?Opowiadamy nasze historie, poniewa? pragniemy, aby nas wys?uchano. S?uchamy opowie?ci, poniewa? odczuwamy potrzeb? przynale?no?ci. Opowiadanie historii wykracza poza granice. Przekracza granice. ?amie stereotypy. I daje nam dost?p do pe?nego rozkwitu ludzkiego serca” – napisa? Franciszek, przytaczaj?c s?owa pisarza Colluma McCanna. Jak zakończy? Papie?, dzi?ki opowiadaniom mo?emy zmniejszy? dziel?cy nas dystans, przerzuca? mosty, które po??cz? ?ywych i umar?ych, aby nas prowadzi? przez wieki i pokolenia, ku przysz?o?ci, któr? trzeba tworzy? i tka? razem.