蜜桃交友

Krzysztof O艂dakowski SJ 鈥� Watykan

Franciszek zaznaczy艂, 偶e przedstawia ona cztery dzia艂ania Jezusa. Pierwszy czasownik to wzi膮膰 ze sob膮. Na pocz膮tku ka偶dego powo艂ania jest tajemnica 艂aski i wybrania. Nasza droga zaczyna si臋 codziennie od pierwotnej 艂aski, która wzywa do pój艣cia na 艣wi臋t膮 gór臋 z Jezusem, aby dozna膰 przemienienia Jego mi艂o艣ci膮. Ka偶dy dzie艅 jest fragmentem drogi prowadz膮cej do ostatecznego celu. Nasze powo艂anie jest zakorzenione w komunii. Oprócz osobistego wybrania otrzymali艣my 艂ask臋 przyj臋cia do Ko艣cio艂a jako 艣wi臋tej Matki i Oblubienicy. Trzeba, aby Towarzystwo Jezusowe po艂膮czone wi臋zi膮 komunii by艂o zaczynem braterstwa dla Ko艣cio艂a i 艣wiata. 艢wi臋ci, których rocznic臋 kanonizacji wspominamy byli filarami komunii. Przypominaj膮, 偶e pomimo ró偶nic charakterów i wra偶liwo艣ci wszyscy jeste艣my powo艂ani do przebywania razem. Drugi czasownik wskazany przez Papie偶a to wst臋powa膰. Droga Jezusa jest wchodzeniem pod gór臋.

Papie偶 鈥� do chwa艂y idzie si臋 przez krzy偶

Ojciec 艢wi臋ty zaznaczy艂, 偶e szczyt góry, na który wchodzimy symbolizuje granic臋 mi臋dzy ziemi膮 a niebem, gdzie cz艂owiek staje przed Bogiem. Aby podj膮膰 ten trud trzeba wyj艣膰 na zewn膮trz i wznosi膰 si臋. Nieprzyjaciel ludzkiej natury chce nas przekona膰 do pozostania w miejscu, zadowolenia si臋 dotychczasowymi odpowiedziami, wygod膮 i tym, co widzieli艣my do tej pory. Tymczasem Duch 艢wi臋ty podsuwa nam nowe mo偶liwo艣ci, daje pokój, wysy艂a na kra艅ce 艣wiata, jak w przypadku 艣w. Franciszka Ksawerego. Papie偶 zwróci艂 uwag臋, 偶e istnieje niebezpiecze艅stwo wiary statycznej, 鈥瀦aparkowanej鈥�, kiedy trwamy w zastoju, zapadamy w drzemk臋 i sen. Mo偶na da膰 si臋 znieczuli膰 klimatem konsumpcjonizmu i indywidualizmu, przez co nie widzi si臋 偶yj膮cych wokó艂 ludzi i odchodzi si臋 od konkretu Ewangelii zamykaj膮c oczy na rzeczywisto艣膰. Franciszek wskaza艂 na przyk艂ad 艣w. Teresy, która mo偶e nam pomóc wyj艣膰 z naszych ogranicze艅 i wspi膮膰 si臋 z Jezusem na gór臋, aby u艣wiadomi膰 sobie, 偶e On objawia si臋 tak偶e poprzez rany naszych braci i sióstr, zmagania ludzko艣ci oraz poprzez znaki czasu. Trzeci czasownik wymieniony przez Ojca 艢wi臋tego to modli膰 si臋.

Papie偶 鈥� modlitwa jest czynn膮 misj膮 i wstawiennictwem

Papie偶 zauwa偶y艂, 偶e czwarty czasownik u偶yty w Ewangelii wi膮偶e si臋 z zaproszeniem do s艂uchania Jezusa, który zostaje uroczy艣cie przedstawiony przez Ojca jako Jego Syn wybrany. Wi膮偶e si臋 to z wezwaniem, aby nie skupia膰 swojego serca na tym, co przemija zapominaj膮c o tym, co pozostaje. Trzeba odró偶nia膰 to, co jest z Boga i trwa, od tego, co jest 艣wiatowe i przemija. 艢w. Ignacy przypomina nam o rozwijaniu zdolno艣ci rozeznania, tego cennego dziedzictwa Towarzystwa Jezusowego, skarbu, który powinien by膰 przekazywany Ko艣cio艂owi i 艣wiatu.