蜜桃交友

?Kiedy ty, Maccolinsie, który pochodzisz z Kamerunu, mówisz, ?e w ci?gu twojego ?ycia zosta?e? zraniony nienawi?ci?. Mówisz o tym, o tych ranach, o interesach. Przypominasz nam, ?e nienawi?? skazi?a tak?e nasze relacje mi?dzy chrze?cijanami. A to, jak powiedzia?e?, pozostawia ?lad, g??boki ?lad, który utrzymuje si? przez d?ugi czas. Jest to trucizna. Sam to odczu?e?. Nienawi?? jest trucizn?, od której trudno si? uwolni?. To mentalno?? wypaczona, która zamiast sprawia?, by?my uznawali si? za braci, powoduje, ?e postrzegamy siebie nawzajem jako przeciwników, jako rywali, jako co? na sprzeda? lub do wykorzystania. Kiedy ty, Rozh, pochodz?ca z Iraku, mówisz, ?e jeste? osob? w podró?y, przypominasz nam, ?e my tak?e jeste?my wspólnot? w podró?y, ?e jeste?my w drodze od konfliktu do komunii. Pod??aj?c t? drog?, d?ug? i pe?n? wzlotów i upadków, nie powinni?my obawia? si? ró?nic mi?dzy nami, ale raczej naszych zamkni?? i uprzedzeń, które uniemo?liwiaj? nam prawdziwe spotkanie i wspólne w?drowanie. Zamkni?cia i uprzedzenia odbudowuj? mi?dzy nami ten mur podzia?u, który zburzy? Chrystus, mianowicie: wrogo?? (por. Ef 2, 14). I tak nasza droga do pe?nej jedno?ci mo?e si? rozwija?, o ile wszyscy razem b?dziemy wpatrywa? si? w Jezusa, w T ego, który jest «naszym pokojem» (tam?e), który jest «kamieniem w?gielnym» (w. 20). A On, Pan Jezus, wychodzi nam na spotkanie z obliczem brata zepchni?tego na margines i odrzuconego. Z obliczem migranta pogardzanego, odrzuconego, zniewolonego...“

?Niech ta wyspa, naznaczona bolesnym podzia?em - patrz? na mur - stanie si? z Bo?? ?ask? laboratorium braterstwa. Dzi?kuj? wszystkim, którzy si? tym zajmuj?. Ta wyspa jest wielkoduszna, ale nie mo?e zrobi? wszystkiego, poniewa? liczba przybywaj?cych osób jest wi?ksza ni? jej zdolno?? do integracji, towarzyszenia, promowania... Jej blisko?? geograficzna to u?atwia, ale nie jest to ?atwe. Musimy zrozumie? ograniczenia, przy których obstaj? rz?dz?cy t? wysp?. Ale na tej wyspie zawsze jest co? - i widzia?em to u przywódców, których odwiedzi?em - co mo?e sta? si?, dzi?ki ?asce Bo?ej, laboratorium braterstwa, i to pod dwoma warunkami. Pierwszym z nich jest skuteczne uznanie godno?ci ka?dej osoby ludzkiej (por. Enc. Fratelli tutti, 8): naszej godno?ci nie mo?na sprzeda?, nie mo?na jej wynaj??, nie mo?na jej utraci?. G?owa wzniesiona wysoko. Jestem godnym dzieckiem Boga. Skuteczne uznanie godno?ci ka?dej osoby ludzkiej: jest to fundament etyczny, uniwersalny, który znajduje si? równie? w centrum chrze?cijańskiej nauki spo?ecznej. Drugim warunkiem jest ufne otwarcie si? na Boga, Ojca wszystkich; i to jest zaczyn, do niesienia którego jeste?my powo?ani jako ludzie wierz?cy.“

?Patrz?c na was, patrz? na cierpienie na drodze, na tak wielu porwanych, sprzedanych, wykorzystanych - oni wci?? s? w drodze, nie wiemy, gdzie. Ale jest to historia niewolnictwa, niewolnictwa powszechnego. Patrzymy, co si? dzieje, a najgorsze jest to, ?e si? do tego przyzwyczajamy. Ach, dzisiaj, tak, ?ód? zaton??a, tam... tak wielu zagin??o.... To przyzwyczajenie si? do tego jest powa?n? chorob?, bardzo powa?n? chorob? i nie ma antybiotyku na t? chorob?! Musimy przeciwstawi? si? przyzwyczajeniu do czytania o tych tragediach w gazetach lub s?uchania o nich w innych mediach. Patrz?c na was, my?l? o tak wielu, którzy musieli wróci?, poniewa? zostali odrzuceni i trafili do lagrów, prawdziwych lagrów, gdzie kobiety s? sprzedawane, m??czy?ni torturowani, zniewoleni... Narzekamy, kiedy czytamy historie lagrów z ubieg?ego wieku, tych nazistowskich, tych stalinowskich, i narzekamy, kiedy widzimy i pytamy jak to si? sta?o? Bracia i siostry: to si? dzieje dzisiaj, na s?siednich wybrze?ach! Mosty niewolnictwa. Ogl?da?em kilka filmowych ?wiadectw tego: miejsca tortur, sprzedawania ludzi. Mówi? to, poniewa? moim obowi?zkiem jest pomóc otworzy? oczy.“

?Taka jest historia tej rozwini?tej cywilizacji, któr? nazywamy Zachodem. A potem, przepraszam, ale chcia?bym powiedzie?, co mi le?y na sercu, by przynajmniej pomodli? si? za siebie nawzajem, co? zrobi?: druty kolczaste. Tu widz? jeden. To jest wojna nienawi?ci, która dzieli ten kraj. Ale druty kolczaste, w innych miejscach, gdzie s?, s? tak zrobione, aby nie wpu?ci? uchod?cy, tego, który przychodzi prosi? o wolno??, chleb, pomoc, braterstwo, rado??; który ucieka przed nienawi?ci? i spotyka si? z nienawi?ci?, któr? nazywa si? drutem kolczastym. Niech Pan obudzi sumienia nas wszystkich w obliczu tych rzeczy. I prosz? mi wybaczy?, ?e mówi?, jak jest, ale nie mo?emy milcze? i odwraca? wzroku w tej kulturze oboj?tno?ci.“