蜜桃交友

鈥濩zy wiecie, co by艂o punktem wyj艣cia dla filozofii, ale tak偶e dla sztuki, kultury i nauki? Wszystko zacz臋艂o si臋 od iskry, od odkrycia, które oddaje wspania艂e s艂owo: thaumàzein. Jest to zdziwienie, zdumienie. Tak zacz臋艂a si臋 filozofia: od zachwytu nad tym, co jest, nad naszym istnieniem, nad harmoni膮 stworzenia, nad tajemnic膮 偶ycia. Ale zdumienie jest nie tylko pocz膮tkiem filozofii, lecz tak偶e pocz膮tkiem naszej wiary. Ewangelia wielokrotnie mówi nam, 偶e kiedy kto艣 spotka艂 Jezusa, by艂 zdumiony. Na pocz膮tku spotkania, dialogu z Bogiem jest zawsze zdumienie. Tak, poniewa偶 nasza wiara nie sk艂ada si臋 przede wszystkim z zestawu tego, w co nale偶y wierzy膰 i przykaza艅, które nale偶y wype艂nia膰. Sercem wiary nie jest idea czy moralno艣膰, lecz rzeczywisto艣膰, pi臋kna rzeczywisto艣膰, która nie zale偶y od nas i która zadziwia: jeste艣my umi艂owanymi dzie膰mi Boga! To jest istota naszej wiary. Jeste艣my umi艂owanymi dzie膰mi: mamy Ojca, który czuwa nad nami, nigdy nie przestaj膮c nas kocha膰.鈥�

鈥濪zisiaj istnieje niebezpiecze艅stwo, 偶e zapomnimy, kim jeste艣my, obsesyjnie skupieni na tysi膮cach pozorów, na wt艂aczanych do g艂owy wiadomo艣ciach, które uzale偶niaj膮 nasze 偶ycie od tego, jak si臋 ubieramy, jakim samochodem je藕dzimy, jak inni na nas patrz膮... Ale to staro偶ytne wezwanie, poznaj samego siebie, jest nadal aktualne: uznaj, 偶e jeste艣 warto艣ciowy ze wzgl臋du na to, kim jeste艣, a nie na to, co posiadasz. Masz sw膮 warto艣膰 nie ze wzgl臋du na to, jakiej marki nosisz ubranie czy buty, ale poniewa偶 jeste艣 niepowtarzalny, jeste艣 niepowtarzalna.鈥�

鈥濿 rzeczywisto艣ci wspó艂czesne syreny chc膮 was zwabi膰 uwodzicielskimi i natarczywymi przes艂aniami o 艂atwych pieni膮dzach, fa艂szywych potrzebach konsumpcjonizmu, kulcie dobrej kondycji fizycznej, rozrywce za wszelk膮 cen臋... S膮 to liczne fajerwerki, które, owszem, przez chwil臋 艣wiec膮, lecz potem zostawiaj膮 jedynie dym na wietrze. Oczywi艣cie, nie 艂atwo si臋 im oprze膰. Czy pami臋tacie, jak Odyseuszowi uda艂o si臋 oprze膰 syrenom? Przywi膮za艂 si臋 do masztu statku. Ale inna posta膰, Orfeusz, uczy nas lepszej drogi: 艣piewa艂 melodi臋 pi臋kniejsz膮, ni偶 syreny i w ten sposób je uciszy艂. Dlatego tak wa偶ne jest piel臋gnowanie zachwytu, pi臋kna wiary! Nie jeste艣my chrze艣cijanami, dlatego, 偶e musimy nimi by膰, ale dlatego, 偶e jest to pi臋kne. I w艂a艣nie po to, by zachowa膰 to pi臋kno, mówimy «nie» tym, którzy chc膮 je przes艂oni膰. Rado艣膰 Ewangelii, zadziwienie Jezusem, sprawia, 偶e wyrzeczenia i trudy schodz膮 na drugi plan.鈥�

鈥濻艂u偶ba jest nowo艣ci膮 Jezusa; s艂u偶ba, po艣wi臋cenie si臋 dla innych jest t膮 nowo艣ci膮, która sprawia, 偶e 偶ycie jest zawsze m艂ode. Czy chcecie uczyni膰 w 偶yciu co艣 nowego? Czy chcecie si臋 od尘艂辞诲锄颈膰? Nie zadowalajcie si臋 kilkoma opublikowanymi postami czy tweetami. Nie zadowalajcie si臋 wirtualnymi spotkaniami, szukajcie tych rzeczywistych, zw艂aszcza z tymi, którzy was potrzebuj膮: nie trzeba d膮偶y膰 do bycia widzianym, ale szukajcie tych, których nikt nie widzi. To jest oryginalne i rewolucyjne. Trzeba wyj艣膰 z siebie, aby spotka膰 drugiego. Ale je艣li 偶yjesz uwi臋ziony w samym sobie, nigdy nie spotkasz drugiego, nigdy nie odkryjesz, czym jest s艂u偶ba. S艂u偶y膰 innym to najpi臋kniejszy i najwi臋kszy akt cz艂owieka. Ludzie cz臋sto s膮 dzi艣 bardzo spo艂eczno艣ciowi, ale ma艂o spo艂eczni: zamkni臋ci w sobie, zniewoleni komórkami, które trzymaj膮 w r臋ku. Ale na ekranie brakuje drugiej osoby, jej oczu, oddechu, r膮k. Ekran z 艂atwo艣ci膮 staje si臋 lustrem, wydaje ci si臋, 偶e stoisz przed 艣wiatem, ale w rzeczywisto艣ci jeste艣 sam, w wirtualnym 艣wiecie pe艂nym pozorów, podretuszowanych zdj臋膰, na których jeste艣 pi臋kny i w dobrej formie. A tymczasem, jak pi臋knie jest by膰 z innymi, odkrywa膰 nowo艣膰 drugiego cz艂owieka, rozmawia膰 z nim! Trzeba piel臋gnowa膰 mistyk臋 bycia razem, rado艣膰 dzielenia si臋, zapa艂 do s艂u偶enia!鈥�