蜜桃交友

鈥濼o anachronizm. W historii wiele dyktatur usi艂owa艂o zrobi膰 to samo. Pomy艣lmy o Napoleonie, dyktaturze nazistowskiej, komunistycznej. Jest to pewna moda, laicyzm rozpuszczony w wodzie destylowanej. Ale to si臋 nie sprawdzi艂o w historii. Sk艂ania mnie to do refleksji nad Uni膮 Europejsk膮, która jak s膮dz臋, jest konieczna. Ale Unia musi powróci膰 do idea艂ów ojców za艂o偶ycieli. By艂y to idea艂y jedno艣ci, wielko艣ci. Unia musi uwa偶a膰, by nie otwiera膰 si臋 na kolonizacje ideologiczne. Bo mo偶e to doprowadzi膰 to podzia艂ów mi臋dzy krajami i upadku Unii Europejskiej. Unia Europejska musi respektowa膰 ka偶dy kraj, jego wewn臋trzna struktur臋. [Musi respektowa膰] ró偶norodno艣膰 krajów, a nie je ujednolica膰. My艣l臋, 偶e tego nie zrobi膮, nie taka jest ich intencja. Ale trzeba uwa偶a膰, bo niekiedy wychodz膮 programy takie jak ten, i nie wiedz膮 co z tym zrobi膰. Nie, ka偶dy kraj ma swoj膮 charakterystyk臋, ale ka偶dy kraj jest te偶 otwarty na inne kraje w Unii Europejskiej. Ma w艂asn膮 suwerenno艣膰. Suwerenno艣膰 braci, w jedno艣ci która respektuje odr臋bno艣膰 ka偶dego kraju. I trzeba uwa偶a膰, by nie sta膰 si臋 propagatorem kolonizacji ideologicznej.鈥�

鈥濽wa偶ajmy, 偶eby rz膮dy 鈥� ja nie mówi臋 prawicowe czy lewicowe, mówi臋 o czym艣 innym 鈥� uwa偶ajmy, 偶eby rz膮dy nie zesz艂y na drog臋 populizmu, tak zwanych «populizmów» politycznych, które nie maj膮 nic wspólnego z ludowo艣ci膮, która jest swobodn膮 ekspresj膮 narodów, maj膮cych swoj膮 to偶samo艣膰, folklor, swoje warto艣ci, swoj膮 sztuk臋. Z drugiej strony, demokracja zostaje os艂abiona, [wchodzi] na drog臋, na której powoli [s艂abnie], kiedy warto艣ci narodowe s膮 po艣wi臋cane, s膮 rozwadniane w kierunku, powiedzmy brzydkie s艂owo, ale nie mog臋 znale藕膰 innego, w kierunku «imperium», pewnego rodzaju w艂adzy ponadnarodowej i to jest co艣, co powinno nas sk艂oni膰 do my艣lenia.鈥�

鈥濳a偶dy rz膮d musi jasno powiedzie膰: «Mog臋 przyj膮膰 tyle i tyle osób». Rz膮dz膮cy wiedz膮, ilu migrantów mog膮 przyj膮膰. To jest ich prawo. Migrantów nale偶y jednak przyjmowa膰, towarzyszy膰 im, promowa膰 i integrowa膰. Je艣li rz膮d nie mo偶e przyj膮膰 wi臋cej ni偶 okre艣lonej liczby osób, musi nawi膮za膰 dialog z innymi krajami, które mog膮 to zrobi膰. Dlatego w艂a艣nie Unia Europejska jest wa偶na. Poniewa偶 mo偶e tworzy膰 harmoni臋 mi臋dzy wszystkimi rz膮dami w zakresie dystrybucji migrantów. Pomy艣lcie o Cyprze lub Grecji, albo nawet Lampedusie na Sycylii. Migranci przybywaj膮, a mi臋dzy krajami nie ma zgody, co mo偶na z nimi zrobi膰, gdzie ich wys艂a膰. Migrantów nale偶y integrowa膰. Bez tego maj膮 oni mentalno艣膰 mieszka艅ców getta, popadaj膮 w przest臋pczo艣膰. Przyjmowanie migrantów nie jest 艂atwe, ale je艣li tego problemu nie rozwi膮偶emy, ryzykujemy upadek naszej cywilizacji. Kolejnym dramatem jest wpadanie migrantów w r臋ce handlarzy lud藕mi. Tak wi臋c nie mo偶emy ich przyj膮膰 i zostawi膰, nale偶y zadba膰 o integracj臋, musimy im towarzyszy膰 i ich wspiera膰.鈥�

鈥濼o grzech, ale nie jest to jeden z najpowa偶niejszych grzechów, poniewa偶 grzechy cielesne nie s膮 najpowa偶niejsze. Najpowa偶niejsze s膮 te, które maj膮 w sobie najwi臋cej anielsko艣ci: pycha, nienawi艣膰. A wi臋c Aupetit jest grzesznikiem, tak jak ja 鈥� nie wiem, czy on czuje si臋... by膰 mo偶e 鈥� tak jak Piotr, biskup, na którym Jezus Chrystus za艂o偶y艂 Ko艣ció艂. Jak to si臋 sta艂o, 偶e ówczesna spo艂eczno艣膰 przyj臋艂a grzesznego biskupa, i to z tak anielsk膮 grzeszno艣ci膮, jak zaparcie si臋 Chrystusa! Bo to by艂 normalny Ko艣ció艂, przyzwyczajony do poczucia grzeszno艣ci zawsze, ka偶dego, to by艂 Ko艣ció艂 pokorny. Wida膰, 偶e nasz Ko艣ció艂 nie jest przyzwyczajony do posiadania grzesznego biskupa, udajemy, 偶e mówimy: mój biskup jest 艣wi臋ty... Nie, to tylko czerwona czapeczka - wszyscy jeste艣my grzesznikami. Ale kiedy paplanina ro艣nie, ro艣nie, ro艣nie i odbiera cz艂owiekowi s艂aw臋, to nie, on nie b臋dzie móg艂 rz膮dzi膰, poniewa偶 straci艂 s艂aw臋 nie z powodu swojego grzechu, który jest grzechem - jak grzech Piotra, jak mój, jak twój - ale z powodu gadaniny ludzi. Dlatego przyj膮艂em jego rezygnacj臋 nie tyle na o艂tarzu prawdy, co na o艂tarzu hipokryzji.鈥�

鈥濪obrze jest widzie膰 braci, którzy spieraj膮 si臋 ze sob膮, poniewa偶 nale偶膮 do tej samej matki, Matki Ko艣cio艂a, ale s膮 troch臋 podzieleni, niektórzy z powodu dziedzictwa, inni z powodu historii, która ich podzieli艂a. Ale powinni艣my stara膰 si臋 i艣膰 razem, pracowa膰 i pod膮偶a膰 w jedno艣ci i dla jedno艣ci. Jestem wdzi臋czny Hieronimowi, Chryzostomowi i wszystkim patriarchom, którzy maj膮 to pragnienie, aby i艣膰 razem. Wielki prawos艂awny teolog Ziziulas, który specjalizuje si臋 w eschatologii, za偶artowa艂 kiedy艣: «Na ko艅cu czasów odnajdziemy jedno艣膰! Nast膮pi jedno艣膰». Ale jest to tak偶e sposób na powiedzenie: nie mo偶emy sta膰 w miejscu, czekaj膮c, a偶 teologowie dojd膮 do porozumienia. Mówi si臋, 偶e Athenagoras powiedzia艂 do Paw艂a VI: «umie艣膰my wszystkich teologów na wyspie, aby dyskutowali, a my razem pójd藕my gdzie indziej». Ale to jest oczywi艣cie 偶art. Niech teologowie kontynuuj膮 badania, bo to jest nam potrzebne i prowadzi nas do lepszego zrozumienia, jak odnale藕膰 jedno艣膰. Ale w mi臋dzyczasie pod膮偶ajmy naprzód razem, modl膮c si臋 oraz okazuj膮c wspólnie mi艂osierdzie.鈥�