蜜桃交友

Beata Zaj膮czkowska 鈥� Watykan

D艂ugi list Franciszka nawi膮zuje do warto艣ci z Deklaracji Schumana oraz wo艂ania 艣w. Jana Paw艂a II w Santiago de Composteli 鈥濫uropo odnajd藕 siebie sam膮, b膮d藕 sob膮!鈥�. Papie偶 podkre艣la, 偶e 鈥瀢 czasach nag艂ych przemian istnieje ryzyko utraty w艂asnej to偶samo艣ci, zw艂aszcza gdy brak jest wspólnych warto艣ci, na których mo偶na by oprze膰 spo艂ecze艅stwo鈥�. Zauwa偶a, 偶e pandemia rozbudzi艂a 艣wiadomo艣膰 tkwi膮c膮 w projekcie europejskim, 偶e razem i zjednoczeni jeste艣my silniejsi, 偶e 鈥瀓edno艣膰 jest wa偶niejsza od konfliktu鈥� i 偶e 蝉辞濒颈诲补谤苍辞艣膰 mo偶e by膰 鈥瀞tylem tworzenia historii鈥�.

Europie, która 鈥瀙rzez wieki by艂a ku藕ni膮 idea艂ów, a teraz zdaje si臋 traci膰 swój rozmach鈥�, Franciszek mówi 鈥�nie zatrzymuj si臋, by patrze膰 na swoj膮 przesz艂o艣膰, jak na album wspomnie艅鈥�, ale z odwag膮 odkryj zakorzenione w sobie idea艂y, tak wa偶ne dla budowania przysz艂o艣ci. 鈥�Nie bój si臋 swojej tysi膮cletniej historii, która jest bardziej oknem ku przysz艂o艣ci ni偶 ku przesz艂o艣ci. Nie l臋kaj si臋 swojej potrzeby prawdy, która ogarn臋艂a ziemi臋 od czasów staro偶ytnej Grecji, uwypuklaj膮c najg艂臋bsze pytania ka偶dego cz艂owieka; twojej potrzeby sprawiedliwo艣ci, która rozwin臋艂a si臋 z prawa rzymskiego, a z czasem sta艂a si臋 szacunkiem dla ka偶dej istoty ludzkiej i jej praw; twej potrzeby wieczno艣ci, ubogaconej przez spotkanie z tradycj膮 judeochrze艣cija艅sk膮, która znajduje odzwierciedlenie w twoim dziedzictwie wiary, sztuki i kultury鈥� 鈥� apeluje Franciszek.  Z przekonaniem podkre艣la, 偶e Europa ma jeszcze wiele do zaoferowania 艣wiatu. Papie偶 zauwa偶a, 偶e 鈥瀘ryginalno艣膰 europejska polega przede wszystkim na jej koncepcji cz艂owieka i rzeczywisto艣ci; na jej zdolno艣ci do przedsi臋biorczo艣ci i jej solidarno艣ci przejawiaj膮cej si臋 w dzia艂aniu鈥�.

W papieskim li艣cie z moc膮 wybrzmiewa marzenie o Europie przyjaznej cz艂owiekowi. 鈥�Ziemi, gdzie szanowano by godno艣膰 ka偶dego, gdzie osoba by艂aby warto艣ci膮 sam膮 w sobie, a nie przedmiotem kalkulacji ekonomicznej lub towarem. Ziemi, która chroni艂aby 偶ycie w ka偶dym jego momencie, od chwili, gdy niewidzialne pojawia si臋 w 艂onie matki, a偶 do jego naturalnego kresu, poniewa偶 偶aden cz艂owiek nie jest panem 偶ycia, czy to swojego, czy te偶 innych鈥� 鈥� pisze Ojciec 艢wi臋ty. Wskazuje, 偶e by膰 przyjacielem cz艂owieka oznacza zapewni膰 mu prac臋, wspiera膰 jego edukacj臋 i rozwój kulturowy. Oznacza to te偶 鈥�ochron臋 najs艂abszych i najbardziej wra偶liwych, zw艂aszcza osób starszych, chorych, które potrzebuj膮 kosztownej opieki oraz osób niepe艂nosprawnych鈥�. Franciszek podkre艣la, 偶e 鈥�nie mo偶na wymaga膰 szacunku dla siebie samego, bez szacunku dla innych; nie mo偶na otrzymywa膰, je艣li jednocze艣nie nie chcemy dawa膰鈥�.

Pisz膮c o Europie, która by艂aby rodzin膮 i wspólnot膮 Papie偶 zaznacza, 偶e 鈥�bycie rodzin膮  oznacza 偶ycie w jedno艣ci, ubogacaj膮c si臋 ró偶nicami, pocz膮wszy od tej fundamentalnej mi臋dzy m臋偶czyzn膮 a kobiet膮鈥�. Przypomina, 偶e pewien indywidualistyczny sposób rozumienia 偶ycia i spo艂ecze艅stwa prowadzi jedynie do przygn臋bienia i samotno艣ci. 鈥�Europa podzielona z 艂atwo艣ci膮 oka偶e si臋 niezdolna do stawienia czo艂a wyzwaniom przysz艂o艣ci. Natomiast Europa - wspólnota, solidarna i braterska, b臋dzie potrafi艂a ceni膰 ró偶nice i wk艂ad ka偶dego, aby wspólnie stawi膰 czo艂o jawi膮cym si臋 przed ni膮 problemom, pocz膮wszy od pandemii, ale tak偶e wyzwaniu ekologicznemu, które dotyczy nie tylko ochrony zasobów naturalnych i jako艣ci 艣rodowiska, w którym 偶yjemy. Chodzi o dokonanie wyboru mi臋dzy modelem 偶ycia, który odrzuca ludzi i rzeczy, a modelem integruj膮cym, który docenia 艣wiat stworzony i stworzenia鈥� 鈥� podkre艣la Papie偶. Pisz膮c o Europie solidarnej i wielkodusznej zauwa偶a, 偶e w praktyce oznacza to stawanie si臋 bli藕nimi. 鈥濪la Europy oznacza to w szczególno艣ci bycie dyspozycyjn膮, blisk膮 i pragn膮c膮 wspiera膰 inne kontynenty, zw艂aszcza Afryk臋, poprzez wspó艂prac臋 mi臋dzynarodow膮, tak aby mo偶na by艂o rozwi膮za膰 istniej膮ce konflikty i zapocz膮tkowa膰 zrównowa偶ony rozwój ludzko艣ci鈥� 鈥� pisze Franciszek wskazuj膮c, 偶e 蝉辞濒颈诲补谤苍辞艣膰 karmi si臋 bezinteresowno艣ci膮 i rodzi wdzi臋czno艣膰. Podkre艣la, 偶e tylko Europa, która b臋dzie wspólnot膮 solidarn膮, mo偶e sprosta膰 temu wyzwaniu rosn膮cej nieufno艣ci wobec migrantów.

Ostatnie z czterech marze艅 Franciszka dotyczy Europy w zdrowy sposób 艣wieckiej, w której Bóg i Cezar s膮 odr臋bni, ale nie przeciwstawiani sobie. Papie偶 pisze, 偶e powinna to by膰 鈥�ziemia otwarta na transcendencj臋, gdzie wierz膮cy mog膮 publicznie wyznawa膰 swoj膮 wiar臋 i proponowa膰 w spo艂ecze艅stwie swój punkt widzenia鈥�. Papie偶 zaznacza, 偶e sko艅czy艂 si臋 czas pa艅stw wyznaniowych, ale ma zarazem nadziej臋, 偶e równie偶 czas pewnego laicyzmu, który zamyka drzwi do innych, a przede wszystkim do Boga. Z moc膮 podkre艣la, 偶e 鈥瀓est oczywiste, i偶 kultura czy system polityczny, który nie szanuje otwarto艣ci na transcendencj臋, nie szanuje w艂a艣ciwie osoby ludzkiej鈥�.

Swój list Ojciec 艢wi臋ty ko艅czy przypomnieniem o wielkiej odpowiedzialno艣ci spoczywaj膮cej dzi艣 na chrze艣cijanach. Wskazuje, 偶e 鈥瀙odobnie jak zaczyn w cie艣cie, s膮 wezwani do rozbudzenia sumienia Europy, by o偶ywia膰 procesy, które rodzi艂yby now膮 dynamik臋 w spo艂ecze艅stwie鈥�. 鈥瀂ach臋cam ich zatem do odwa偶nego i zdecydowanego wnoszenia swego wk艂adu w ka偶dym 艣rodowisku, w którym 偶yj膮 i pracuj膮鈥� 鈥� pisze Franciszek. Zawierza przysz艂o艣膰 Europy jej wielkim 艣wi臋tym patronom w przekonaniu, 偶e 鈥瀖a jeszcze wiele do zaoferowania 艣wiatu鈥�.