蜜桃交友

Beata Zaj膮czkowska 鈥� Watykan

Spotkanie z 尘艂辞诲锄颈e偶膮 znajduje si臋 zawsze w programie papieskich podró偶y. To by艂o jednak wyj膮tkowe 尘艂辞诲锄颈 poprosili bowiem Franciszka, by mogli na nie przyj艣膰 ze swymi rodzicami i dziadkami. Swym 艣wiadectwem dzielili si臋 m.in. Elisabetta i Joan, którzy przyszli ze swymi dzie膰mi i wnukami. Mówili m.in. o rado艣ci z posiadania licznej rodziny, co w czasach ich m艂odo艣ci nie podoba艂o si臋 komunistycznym w艂adzom. W sumie maj膮 11 dzieci 鈥� siedmioro za艂o偶y艂o ju偶 swoje rodziny, a czworo wybra艂o s艂u偶b臋 Bogu - dwóch synów zosta艂o kap艂anami, a dwie córki wst膮pi艂y do zakonu. Mówili o tym, jak wiara wyniesiona z rodzinnego domu pomaga艂a im przetrwa膰 偶yciowe trudno艣ci.

Nawi膮zuj膮c do ich 艣wiadectwa Papie偶 wyzna艂, 偶e 鈥瀖i艂o patrze膰, kiedy mi艂o艣膰 zakorzenia si臋 poprzez dar z siebie i zaanga偶owanie, prac臋 i modlitw臋鈥�. 鈥�Mi艂o艣膰 zakorzeni艂a si臋 w was i przynios艂a wiele owoców鈥� 鈥� mówi艂 Franciszek do ma艂偶onków. Odniós艂 si臋 te偶 do marzenia, o którym mówili: aby ich dzieci mog艂y zbudowa膰 sobie przysz艂o艣膰, nie zapominaj膮c, sk膮d wysz艂y i aby ca艂y ich naród nie zapomnia艂 o swoich korzeniach. Ojciec 艢wi臋ty podkre艣li艂, 偶e nie mo偶emy zapomina膰 o tym, jak wiele z tego co najpi臋kniejsze i najcenniejsze nauczyli艣my si臋 w rodzinie.

Franciszek wskaza艂, 偶e z艂y duch dzieli, tworzy niezgod臋, sieje nieufno艣膰, a Duch 艢wi臋ty przeciwnie, przypomina nam, 偶e nie jeste艣my istotami anonimowymi, bez oblicza, bez historii, bez to偶samo艣ci. 鈥濱stnieje bardzo silna sie膰 duchowa, która nas jednoczy, 艂膮czy nas mi臋dzy sob膮 i wspiera nas. Jest ona silniejsza ni偶 jakikolwiek inny rodzaj po艂膮czenia. S膮 to korzenie: 艣wiadomo艣膰, 偶e nale偶ymy do siebie nawzajem, 偶e 偶ycie ka偶dego z nas jest zakotwiczone w 偶yciu innych鈥� 鈥� mówi艂 Franciszek. Nawi膮zuj膮c do s艂ów ze 艣wiadectwa rumu艅skiego studenta, 偶e 鈥灣九偞腔宄�颈 ludzie rozkwitaj膮, kiedy s膮 naprawd臋 kochani鈥� Papie偶 podkre艣li艂, 偶e: 鈥瀢szyscy rozkwitamy, kiedy czujemy si臋 kochani. Mi艂o艣膰 bowiem zapuszcza korzenie i zaprasza nas do umieszczenia ich w 偶yciu innych鈥�.

Ojciec 艢wi臋ty przytoczy艂 te偶 proroctwo pewnego pustelnika 偶yj膮cego na rumu艅skiej ziemi. Gdy spytano go kiedy b臋dzie koniec 艣wiata odpowiedzia艂: 鈥濳iedy nie b臋dzie 艣cie偶ek od s膮siada do s膮siada!鈥�.

Franciszek zaapelowa艂 do 尘艂辞诲锄颈e偶y i rodzin o otwieranie nowych dróg do s膮siadów, a nie budowanie okopów oraz o odwa偶ne dzielenie si臋 wiar膮. Przypomnia艂, 偶e 鈥瀗ie przekazuje si臋 jej tylko s艂owami, ale tak偶e gestami, spojrzeniami, czu艂o艣ci膮, jak to czyni艂y nasze matki, nasze babcie; ze smakiem rzeczy, których nauczyli艣my si臋 w domu, w sposób prosty i prawdziwy鈥�.