蜜桃交友

Beata Zaj?czkowsa – Panama

Punktem wyj?cia papieskiej refleksji by? fragment Ewangelii ?w. Jana mówi?cy o spotkaniu zm?czonego drog? Jezusa przy studni z Samarytank? i o Jego pro?bie: ?Daj mi si? napi?”. Franciszek wskaza?, ?e nie zawsze potrafimy towarzyszy? ?trudom Pana”, jakby to nie by?a sprawa Boga. Tymczasem, jak podkre?li?, ?w tym znoju znajduj? miejsce liczne znu?enia naszych narodów i naszych ludów, naszych wspólnot i tych wszystkich, którzy s? utrudzeni i obci??eni”. Papie? przypomnia?, ?e na ka?dym z nas spoczywa ca?a gama ci??arów, które trzeba znie??. Nie sposób ogarn?? wszystkich sytuacji wypalenia si? ?ycia osób konsekrowanych, ale we wszystkich znajdujemy piln? potrzeb? znalezienia studni, od której mo?na zacz?? od nowa.

Franciszek zauwa?y?, ?e w naszych wspólnotach cz?sto go?ci pokusa, któr? mo?na nazwa? znu?eniem nadziei. Rodzi si? ona w obliczu przysz?o?ci, kiedy rzeczywisto?? ?wymierza policzki” i podwa?a si?y, ?rodki i wykonalno?? misji w tym tak zmieniaj?cym si? i stawiaj?cym pytania ?wiecie. Papie? wskaza?, ?e takie zm?czenie parali?uje. Przestrzeg? przed szarym pragmatyzmem, który zadomowi? si? w wielu wspólnotach i nada? ?obywatelstwo” jednej z najgorszych herezji: my?leniu, ?e Pan i nasze wspólnoty nie maj? nic do powiedzenia czy dania nowemu rodz?cemu si? ?wiatu. ?Wówczas zdarza si?, ?e to, co pewnego dnia zrodzi?o si? jako sól i ?wiat?o ?wiata, w ostateczno?ci oferuje swoj? najgorsz? wersj?” – podkre?li? Ojciec ?wi?ty.

Franciszek zach?ci? do posiadania w chwilach utrudzenia odwagi Jezusa, by powiedzie?: ?Daj mi si? napi?”. Przypomnia?, ?e pragnienia nie mo?na ugasi? jedynie byle jak? wod?, co pokaza?o ?ycie Samarytanki, która ?od lat nosi?a puste dzbany nieudanych mi?o?ci”. Tylko bowiem s?owo wytryskuj?ce ku ?yciu wiecznemu mo?e pomóc w odzyskaniu si? i proroctwa misji. ?«Daj mi si? napi?» – o to prosi Pan, i chce aby?my i my powiedzieli te s?owa. Mówi?c to, otwieramy drzwi naszej znu?onej nadziei, by bez l?ku powróci? do b?d?cego u podstaw ?ród?a pierwszej mi?o?ci, kiedy Jezus przeszed? nasz? drog?, spojrza? na nas z mi?osierdziem, poprosi?, by?my za Nim poszli” – podkre?li? Franciszek. Wskaza?, ?e zak?ada to posiadanie odwagi, by da? si? oczy?ci? i odzyska? najbardziej autentyczn? cz??? naszych pierwotnych charyzmatów. Chodzi o to, by nie tylko spogl?da? z wdzi?czno?ci? na przysz?o??, ale i?? w poszukiwaniu korzeni – ?ród?a inspiracji i pozwoli?, by ponownie mocno zabrzmia?y po?ród nas. Papie? przypomnia?, ?e znu?ona nadzieja zostanie uzdrowiona i b?dzie si? cieszy? ?swoistym trudem serca” wówczas, gdy nie b?dzie si? ba?a powróci? do miejsca pierwszej mi?o?ci i b?dzie umia?a spotka? na peryferiach i w wyzwaniach, przed którymi stajemy dzisiaj, ten sam ?piew, to samo spojrzenie, które zrodzi?o ?piew i spojrzenie naszych ojców. W ten sposób unikniemy niebezpieczeństwa wychodzenia od samych siebie i zrezygnujemy z m?cz?cego u?alania si? nad sob?, aby spotka? oczy, którymi dzisiaj Chrystus nadal nas poszukuje, wzywa i zach?ca do misji.

Franciszek wskaza? te? na znaczenie faktu, ?e po d?ugim okresie renowacji panamska katedra ponownie otwiera przed wiernymi swoje drzwi. ?Katedra hiszpańska, indiańska i afroamerykańska staje si? w ten sposób katedr? panamsk?, tych dnia wczorajszego, ale i tych dnia dzisiejszego, którzy sprawili, ?e mog?a zaistnie?. Nie nale?y ju? tylko do przesz?o?ci, ale jest pi?knem tera?niejszo?ci – mówi? Franciszek. – Dzi? znów jest ?onem, które pobudza do odnowienia i posilania nadziei, odkrywania, jak pi?kno dnia wczorajszego staje si? podstaw? dla budowania pi?kna jutra. Tak dzia?a Pan”.