蜜桃交友

鈥濸atrzy艂 oczami cz艂owieka, cz艂owieka, który jest bratem oraz ojcem i powiedzia艂: «Nie, tak nie mo偶e by膰. Ci m艂odzi sko艅cz膮 u ks. Cafasso, na szubienicy..., nie, to nie mo偶e si臋 tak dzia膰» i wzruszy艂 si臋, jak cz艂owiek i jako cz艂owiek zacz膮艂 szuka膰 dróg, na których m艂odzi mogliby wzrasta膰, mogliby dojrzewa膰 jako m艂odzie艅cy 鈥� mówi艂 Ojciec 艢wi臋ty. 鈥� Ludzkie drogi. A potem mia艂 odwag臋, aby spojrze膰 oczami Boga oraz pój艣膰 do Niego i powiedzie膰: «Pomó偶 mi to zobaczy膰... to jest niesprawiedliwe ... jak mam post膮pi膰... Stworzy艂e艣 ich do pe艂ni, a 偶yj膮 w wielkiej tragedii...» I tak, patrzy艂 na rzeczywisto艣膰 z mi艂o艣ci膮 ojca 鈥� ojca i nauczyciela, jak mówi liturgia 鈥� i patrzy艂 na Boga oczami 偶ebraka, który prosi o troch臋 艣wiat艂a, i tak zaczyna i艣膰 naprzód.鈥�

鈥濼akie spojrzenie pozwoli艂o mu zobaczy膰 ulic臋, poniewa偶 on nie poszed艂 tam tylko z katechizmem i krzy偶em mówi膮c: «post臋pujcie w ten sposób...». M艂odzi powiedzieliby mu wtedy: «Do widzenia, zobaczymy si臋 jutro». Nie, on szed艂 blisko nich, z ich 偶yciow膮 werw膮 鈥� podkre艣li艂 笔补辫颈别偶. 鈥� Razem z nimi si臋 bawi艂, uczyni艂 z nich grup臋, jak bracia, chodzi艂 z nimi, s艂ucha艂 ich, patrzy艂, jak oni, z nimi p艂aka艂 i tak szli razem, do przodu. Kap艂an, który po ludzku patrzy na innych, który zawsze jest na wyci膮gni臋cie r臋ki.鈥�

鈥濲aki jest znak, który pomaga rozpozna膰, 偶e jaki艣 ksi膮dz post臋puje dobrze, patrz膮c na 艣wiat oczami cz艂owieka i Boga? Rado艣膰. Kiedy ksi膮dz nie znajduje wewn臋trznej rado艣ci, niech szybko si臋 zatrzyma i pyta: dlaczego? Rado艣膰 ks. Bosko jest znana: jest mistrzem rado艣ci, nieprawda偶? Sprawia艂, 偶e inni byli rado艣ni i on te偶 by艂 radosny. Ale tak偶e cierpia艂 鈥� mówi艂 Ojciec 艢wi臋ty. 鈥� Pro艣my Pana, za wstawiennictwem ks. Bosko o 艂ask臋, aby nasi kap艂ani byli rado艣ni: rado艣ni, bo maj膮 prawdziwy zmys艂 widzenia rzeczy duszpasterskich, ludu Bo偶ego oczami cz艂owieka i oczami Boga.鈥�