蜜桃交友

鈥炁粂膰 nadziej膮 to znaczy kroczy膰, tak, w stron臋 nagrody, w stron臋 szcz臋艣cia, którego nie mamy tu, ale b臋dziemy mie膰 tam... to cnota trudna do zrozumienia. To cnota pokorna, bardzo pokorna. To cnota, która nigdy nie zawodzi: je艣li masz nadziej臋, nigdy nie b臋dziesz zawiedziony. Nigdy, nigdy. Ale to tak偶e bardzo konkretna cnota. «Ale jak mo偶e by膰 konkretna, je偶eli nie znam nieba, czy tego, co mnie czeka?». Nadzieja, nasza obietnica, która jest nadziej膮 odnosz膮c膮 si臋 do czego艣, nie jest ide膮, nie jest byciem w pi臋knym miejscu... nie. To jest spotkanie. Jezus ci膮gle podkre艣la ten wymiar nadziei, to bycie w oczekiwaniu, spotkanie.鈥�

鈥濳iedy my艣l臋 o nadziei, przychodzi mi na my艣l pewien obraz: kobieta ci臋偶arna, która oczekuje dziecka. Idzie do lekarza, pokazuje jej obraz USG - «o tak, dziecko, no dobrze»... Nie! Jest radosna! I przez wszystkie dni dotyka brzucha, aby pog艂adzi膰 to dziecko, oczekuje dziecka, 偶yje, czekaj膮c na nie 鈥� opisywa艂 Franciszek. - Ten obraz mo偶e nam pomóc zrozumie膰, czym jest nadzieja: 偶yciem wiod膮cym ku temu spotkaniu. Ta kobieta wyobra偶a sobie, jakie b臋d膮 oczy dziecka, jaki b臋dzie mia艂o u艣miech, czy b臋dzie blondynem, czy szatynem... ale wyobra偶a sobie spotkanie z dzieckiem. Wyobra偶a sobie spotkanie z nim.鈥�

鈥濵oja nadzieja jest konkretna, czy troch臋 rozmyta, troch臋 gnostyczna? Nadzieja jest czym艣 konkretnym, trwa przez wszystkie dni, bo jest spotkaniem. I za ka偶dym razem, jak spotykamy Jezusa w Eucharystii, w modlitwie, w Ewangelii, w biednych, w 偶yciu wspólnotowym, za ka偶dym razem robimy krok do przodu w stron臋 tego ostatecznego spotkania 鈥� stwierdzi艂 Ojciec 艢wi臋ty. - M膮dro艣膰 z cieszenia sie ma艂ymi spotkaniami z Jezusem, które przygotowuj膮 to ostateczne spotkanie.鈥�