蜜桃交友

Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan

Andrzej Bobola urodzi? si? 30 listopada 1591 r. w Strachocinie k. Sanoka w rodzinie szlacheckiej. W roku 1611 wst?pi? do Towarzystwa Jezusowego w Wilnie, gdzie odby? studia filozoficzne i teologiczne. Z zapisków jego prze?o?onych dowiadujemy si?, ?e jako m?odzieniec mia? charakter trudny i porywczy, jednak dzi?ki wytrwa?ej pracy nad sob? sta? si? uosobieniem dobroci i ?agodno?ci. 

Wy?wi?cony na kap?ana (1622 r.) pracowa? w Nie?wie?u, Wilnie, Warszawie i innych miejscowo?ciach. Wsz?dzie da? si? pozna? jako natchniony kaznodzieja i gorliwy duszpasterz, który nie tylko odwa?nie g?osi? wiar? katolick?, ale ?pieszy? tak?e z pomoc? chorym i biednym. Ca?kowicie oddany Bogu i Maryi (to m.in. pod jego wp?ywem król Jan Kazimierz og?osi? Matk? Bo?? Królow? Polski), w ostatnim okresie swego ?ycia dzia?a? jako misjonarz w okolicach Pińska. Swoim nauczaniem, modlitw? i pokut? (od?ywia? si? najcz??ciej chlebem i wod?) zdo?a? tam pozyska? dla Ko?cio?a katolickiego bardzo wiele dusz. Z tego powodu, ju? za ?ycia, nazywano go ?duszochwatem”, czyli ??owc? dusz”, oraz ?aposto?em Pińszczyzny”.

Z encykliki ?Invicti athletæ Christi” Papie?a Piusa XII, wydanej z okazji 300-lecia ?mierci ?w. Andrzeja Boboli: ?Jego ?ycie ja?nia?o blaskiem prawdziwej wiary. P?on?? wielkim umi?owaniem Boga i bli?niego. Gdy tylko móg?, sp?dza? d?ugie godziny przed Naj?wi?tszym Sakramentem i wedle si? wspiera? wszelk? n?dz? i wszelkie potrzeby. Nic zatem dziwnego, ?e ten bojownik Chrystusa, wyró?niaj?cy si? takimi przymiotami ducha, tyle zdzia?a?, i ?e jego praca apostolska przynios?a tak wiele zbawiennych owoców. Nie szcz?dzi? si? w g?oszeniu prawdziwej wiary, sam t? wiar? ?y? i za ni? odda? w ofierze swe ?ycie. Przerazi? mo?e wspomnienie okrutnych cierpień, które zniós? nieustraszony w wierze polski m?czennik, a ?wiadectwo przez niego z?o?one zalicza si? do najszlachetniejszych po?ród tych, które s?awi Ko?ció?”.

Istotnie, apostolskie sukcesy Andrzeja Boboli wywo?a?y wobec niego nienawi?? innowierców. Jak by?a wielka dowiadujemy si? z opisu jego m?czeństwa. 16 maja 1657 r. do Janowa Poleskiego, gdzie akurat przebywa?, wpadli Kozacy. Nie ucieka? przed nimi, cho? przyjaciele przygotowali mu w lesie kryjówk?. Najpierw zdarto z niego sutann?, a potem przywi?zano do s?upa i biczowano, usi?uj?c zmusi? do wyparcia si? rzymskiego wyznania. ?Jestem kap?anem katolickim – odpowiada? – urodzi?em si? w katolickiej wierze i w tej wierze chc? umrze?”. Wybito mu z?by, wyrwano paznokcie, a z ga??zi wierzbowych upleciono koron?, na wzór Chrystusowej. ?Jestem kap?anem katolickim...” – powtarza?. Zawleczono go do rze?ni i rozci?gni?to na stole: na plecach wyci?to mu no?em ornat, na g?owie tonsur?, a krwawi?ce rany posypano plewami. Nie mog?c znie?? jego wo?ania: ?Jezu”, ?Jezu”, odci?to mu j?zyk, wargi i nos, i powieszono g?ow? na dó?, ca?y czas naigrawaj?c si? z niego. Pomimo tortur, wci?? jednak ?y?, jakby wzywaj?c do opami?tania. Na pró?no. Drgaj?ce w konwulsjach cia?o, opuszczono wreszcie na ziemi? i podcinaj?c mu gard?o, zakończono jego m?k?.

Równie tragiczne jak ?ycie Andrzeja Boboli by?y losy jego relikwii, które mimo up?ywu wieków, zachowa?y si? w dobrym stanie. W roku 1922, po otworzeniu trumny, bolszewicy najpierw zdarli z m?czennika ornat, a nast?pnie, uderzali nim o ziemi?, przekonani, ?e si? rozpadnie. Nie rozpad? si?, a jego kult jeszcze si? umocni?. Relikwie postanowiono wi?c zniszczy?, ale uratowa?a je szalej?ca w Rosji kl?ska g?odu. Za przes?ane przez Watykan zbo?e, zgodzono si? je przekaza? Stolicy ?wi?tej. W zaplombowanym wagonie, z zaznaczeniem, by relikwie nigdy nie trafi?y do Polski, wys?ano je do Rzymu. Na skrzyni umieszczono napis: ?Cenna statua, dar dla Muzeum Watykańskiego”.

W roku 1920, gdy od wschodu sz?a sowiecka nawa?a, a nad Polsk? pojawi?o si? widmo niewoli i okrutnych prze?ladowań, arcybiskup Warszawy, ks. kardyna? Aleksander Kakowski zarz?dzi? za wstawiennictwem b?. Andrzeja Boboli nowenn?, a relikwi? jego r?ki kaza? nie?? w procesji po ulicach Warszawy. W ostatnim dniu nowenny armia polska odnios?a nad bolszewikami wielkie zwyci?stwo, zwane popularnie ?cudem nad Wis??” w 1929 r.