蜜桃交友

Ks. Arkadiusz Nocoń - Watykan

Wiadomo?ci o ?yciu ?w. Józefa czerpiemy z wielu ?róde?. Jednym z nich s? tzw. apokryfy, czyli pisma, których Ko?ció? nie uznaje za natchnione, nie wyklucza jednak, ?e mog? zawiera? ziarna prawdy. Apokryfy po?wi?cone ?w. Józefowi zajmuj? si? jego pochodzeniem, ma??eństwem z Maryj?, wykonywanym zawodem i ?mierci?. Ewangelie natomiast, które dla chrze?cijan s? podstawowym ?ród?em wiadomo?ci o Opiekunie Jezusa, po?wi?caj? mu ??cznie 26 wierszy i tylko 14 razy wymieniaj? jego imi?. Niewiele, aby na tej podstawie zbudowa? biografi? ?w. Józefa, ale wystarczaj?co du?o, aby dowiedzie? si?, jakim by? cz?owiekiem.

?W szóstym miesi?cu pos?a? Bóg anio?a Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy po?lubionej m??owi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy by?o na imi? Maryja” (?k 1, 26-27). Po?lubiaj?c Józefa, Maryja mog?a mie? oko?o siedemnastu lat. Józef, nawet je?li by? od niej znacznie starszy, nie móg? mie? wi?cej ni? trzydzie?ci. Nie by? to wi?c ?stary Józef”, o którym ?piewamy w kol?dach, ani siwobrody starzec, ukazywany na niektórych obrazach. To nie starzec ?wzi?? Dzieci? i Jego matk?” i uda? si? do Egiptu, a kilkana?cie lat pó?niej przez trzy dni szuka? Jezusa, gdy ten zagubi? si? w Jerozolimie. To nie starzec utrzymywa? Naj?wi?tsz? Rodzin? w Nazarecie prac? w?asnych r?k. Siw? brod? i lata dodano mu wi?c pó?niej, dla ?przyzwoito?ci” niejako, by uwierzytelni? dziewictwo Maryi i ukróci? wszelkie domys?y. Niepotrzebnie. 

Józef by? oblubieńcem Maryi, jej narzeczonym. Gdyby Maryja ?y?a dzisiaj mo?e mówi?aby o nim jak inne siedemnastolatki – ?mój ch?opak”. Z tym w?a?nie ?ch?opakiem” mia?a ju? podpisan? umow? ma??eńsk?, ale wed?ug prawa ?ydowskiego, mia?o si? ono dope?ni? dopiero po roku, gdy Józef, po siedmiodniowych godach, wprowadzi Maryj? do swego domu. W oczekiwaniu na ten moment, ?po za?lubinach Maryi z Józefem, ale wpierw nim zamieszkali razem, znalaz?a si? ona brzemienn? za spraw? Ducha ?wi?tego” (Mt 1,18).

Józef spostrzeg? wi?c, ?e Maryja jest brzemienna. ?ycie, wydaje si?, z niego zadrwi?o. W jednej chwili run??o jego szcz??cie, marzenia, plany, a on sam znalaz? si? w sytuacji ?bez wyj?cia”. Oskar?y? Maryj? o niewierno??, to skaza? j? na ukamienowanie. Zbyt mocno jednak j? kocha?. Z drugiej strony, milcze?, tolerowa? niewierno??? Na to te? nie potrafi? si? zgodzi?. Postanawia wi?c Maryj? ?potajemnie oddali?”, co nie by?o tchórzostwem, ale wyrazem mi?o?ci do Maryi, bo oddalaj?c j?, skazywa? siebie na rol? niewdzi?cznika. Wszyscy b?d? bowiem przekonani, ?e dziecko Maryi jest jego dzieckiem, a on porzucaj?c brzemienn?, post?pi? niegodnie. Dla ratowania tej, któr? kocha?, zdecydowa? si? wi?c wzi?? ca?? win? na siebie.

?Gdy powzi?? t? my?l, oto anio? Pański ukaza? mu si? we ?nie i rzek?: ‘Józefie, synu Dawida, nie bój si? wzi?? do siebie Maryi, twej Ma??onki; albowiem z Ducha ?wi?tego jest to, co si? w Niej pocz??o…’ Zbudziwszy si? ze snu, Józef uczyni? tak, jak mu poleci? anio? Pański” (Mt 1, 20.24). Niektórzy nazywaj? ten fragment Pisma ?wi?tego drugim Zwiastowaniem. W odró?nieniu od Zwiastowania Maryi, które odby?o si? na jawie i w ci?gu dnia, Zwiastowanie Józefowi, czyli powiadomienie go o Bo?ych planach, odby?o si? w nocy, podczas snu. 

Jeszcze dwukrotnie najwa?niejsze decyzje swego ?ycia Józef b?dzie podejmowa? w nocy i jak si? wydaje chodzi?o tu nie tylko o por? doby. Noc w tamtym czasie kojarzona by?a bowiem ze szczególnym dzia?aniem z?ego ducha, z natarczywo?ci? jego pokus. W przytoczonym fragmencie Ewangelii ?noc” oznacza?aby zatem tak?e stan jego serca targanego w?tpliwo?ciami. Zrezygnowa? ze swoich ma??eńskich praw? ?y? obok najpi?kniejszej z kobiet w absolutnej czysto?ci? Z ca?? pewno?ci? Józefowi nie by?o ?atwo, ale gdy raz przyj?? wol? Bo??, wype?ni? sw? misj? do końca, daj?c Jezusowi dom, a Maryi opiek? i oparcie. Przynajmniej trzykrotnie okaza? si? wi?c silniejszy ni? ?noc”, która ogarn??a jego dusz?, daj?c przyk?ad¸ ?e prawdziwi m??czy?ni wygrywaj? nie tyle w ciemnych zau?kach ulic, ale podczas ciemnej nocy ducha, pokonuj?c swoje s?abo?ci i w?tpliwo?ci. ?w. Józef by? wi?c nie tylko ostatnim patriarch?, ale i pierwszym prawdziwym m??czyzn?, bo zanim jeszcze Jezus umy? aposto?om nogi, pokaza?, ?e w?adz? i autorytet buduj? nie mi??nie i mocne s?owa, ale po?wi?cenie i s?u?ba, mi?o?? i odpowiedzialno??.

Po raz ostatni Józef wymieniony zosta? w Ewangeliach, gdy dwunastoletni Jezus zgubi? si? w Jerozolimie (por. ?k 2,42). Kiedy ?syn cie?li” z Nazaretu rozpoczyna? sw? publiczn? dzia?alno??, Ewangeli?ci o Józefie nie wspominaj?. Prawdopodobnie ju? wtedy nie ?y?. B?d?c tak blisko Zbawiciela, przeszed? przez ?ycie cicho, nie pozostawiaj?c nam jako ?milcz?cy ?wi?ty” ani jednego s?owa. Tradycja podaje, ?e za swoj? wierno?? i cicho?? otrzyma? jednak rzecz najcenniejsz?: przy jego ?mierci byli Jezus i Maryja. Nikt z ludzi nie umiera? tak pi?knie, maj?c przed oczyma Syna Bo?ego i Jego Matk?.