蜜桃交友

Ks. Arkadiusz Noco艅 - Watykan

艢w. Agata jest ostatni膮 z grona tzw. Czterech Wielkich Dziewic-M臋czennic Ko艣cio艂a Rzymskiego, których wspomnienia przypadaj膮 w czterech kolejnych miesi膮cach zimy: 22 listopada 鈥� 艣w. Cecylii, 13 grudnia 鈥� 艣w. Lucji, 21 stycznia 鈥� 艣w. Agnieszki i 5 lutego 鈥� 艣w. Agaty. 呕yciorysy wszystkich tych czterech kobiet s膮 do siebie podobne: ka偶da z nich odda艂a 偶ycie w obronie wiary i czysto艣ci; dwie ponios艂y m臋cze艅stwo w Rzymie, a dwie na Sycylii. Na tej w艂a艣nie wyspie urodzi艂a si臋 艣w. Agata. 

Jej rodzice, nale偶膮cy do miejscowej arystokracji, przekazali jej znaczny maj膮tek, ale tak偶e g艂臋bok膮 wiar臋 w Boga. Po przyj臋ciu chrztu 艣wi臋tego, Agata postanowi艂a 偶y膰 w czysto艣ci. Poniewa偶 wyró偶nia艂a si臋 niezwyk艂膮 urod膮 zwróci艂 na ni膮 uwag臋 namiestnik Sycylii, niejaki Kwincjan, który zacz膮艂 ubiega膰 si臋 o jej r臋k臋. Kiedy odrzuci艂a jego zaloty, Kwincjan wpad艂 w wielki gniew i zapa艂a艂 ch臋ci膮 zemsty. 

Wkrótce nadarzy艂a si臋 ku temu okazja: w roku 250 po Chrystusie, za panowania cesarza Decjusza, wybuch艂o jedno z najbardziej krwawych prze艣ladowa艅 chrze艣cijan. Wykonawc膮 dekretów cesarza na Sycylii by艂 w艂a艣nie namiestnik Kwincjan, który nakaza艂 aresztowa膰 Agat臋 jako jedn膮 z pierwszych. By艂 przekonany, 偶e nie wyrzeknie si臋 wiary w Chrystusa i b臋dzie móg艂 na niej si臋 zem艣ci膰. Tak si臋 sta艂o. Agat臋 poddano straszliwym torturom: by艂a biczowana, przypalana pochodniami, w艂óczona po ostrych skorupach, a偶 wreszcie skazano j膮 na 艣mier膰 na roz偶arzonych w臋glach.

Z kazania o 艣wi臋tej Agacie, 艣w. Metodego z Sycylii, biskupa: 鈥濲est ona m臋czennic膮 dawn膮, ze wzgl臋du na wspania艂o艣膰 stoczonej walki jedn膮 z pierwszych. Jest tak偶e i wspó艂czesn膮. Bo i dzisiaj, zda si臋, odnosi tryumf dzi臋ki Bo偶ym cudom, które codziennie wie艅cz膮 j膮 i zdobi膮. (...) Owa, zaiste dobra, albowiem do Boga nale偶膮ca, zosta艂a przeze艅, 殴ród艂o wszelkiego dobra, dana i ofiarowana Oblubie艅cowi. Zosta艂a ofiarowana tak偶e i nam, aby艣my mieli udzia艂 w dobru, które wyra偶a jej imi臋. (鈥�) Agata samym nawet imieniem zach臋ca, by wszyscy ch臋tnie do niej si臋 uciekali. Swoim za艣 przyk艂adem poucza, by wszyscy ludzie nie zwlekaj膮c pod膮偶ali wraz z Ni膮 ku prawdziwemu Dobru, którym jest sam Bóg鈥�.

Agata, po grecku, znaczy rzeczywi艣cie 鈥瀌obra鈥�. 艁ucja, oznacza 鈥炁泈ietlana鈥�, a Agnieszka 鈥� 鈥瀋zysta鈥�. Imiona tych 艣wi臋tych kobiet wprowadzone do kalendarza i liturgii maj膮 przypomina膰 wszystkim chrze艣cijanom o tych warto艣ciach: dobru, czysto艣ci i niewinno艣ci, nieustannie zagro偶onych. Namiestnikowi Kwincjanowi nie wystarczy艂o bowiem skazanie Agaty na tortury i 艣mier膰. Chcia艂 j膮 te偶 zha艅bi膰 i upokorzy膰: to dlatego zamkn膮艂 j膮 w domu publicznym, a gdy nikt nie odwa偶y艂 si臋 jej dotkn膮膰, zn臋ca艂 si臋 nad jej kobieco艣ci膮, ka偶膮c zerwa膰 z niej szaty i odci膮膰 jej piersi.

Rok po 艣mierci Agaty wybuch艂 wulkan Etna. Gdy rozszala艂a lawa zbli偶a艂a si臋 do granic miasta, jego mieszka艅cy wyszli jej naprzeciw nios膮c w procesji ca艂un, w który owini臋te by艂o cia艂o m臋czenniczki. Nast膮pi艂 cud: potok lawy zatrzyma艂 si臋 u bram miasta.

艢w. Agata 鈥� 鈥瀌obra鈥�, 艣w. 艁ucja 鈥� 鈥炁泈ietlana鈥� i 艣w. Agnieszka 鈥� 鈥瀋zysta鈥�, ucz膮 nas jak zatrzymywa膰 鈥瀕aw臋鈥� wulgaryzmu i nieczysto艣ci u bram swego serca, i przypominaj膮 nam w 艣wiecie dominuj膮cego ekshibicjonizmu, aby艣my nie wstydzili si臋 wstydzi膰...