蜜桃交友

Radio Watyka艅skie

Beata Zaj膮czkowska: Nawet we Lwowie ci膮gle rozbrzmiewaj膮 syreny alarmowe, a miasto pada celem ostrza艂ów. Jaka refleksja towarzyszy Ksi臋dzu Arcybiskupowi w zwi膮zku z drug膮 rocznic膮 pe艂noskalowej wojny?

Abp Mieczys艂aw Mokrzycki: Po艣ród wielu s艂ów zapisanych na kartach Ewangelii, zapad艂o mi w serce krótkie stwierdzenie Pana Jezusa: 鈥濶ie ma drzewa dobrego, które by wydawa艂o z艂y owoc, ani te偶 drzewa z艂ego, które by dobry owoc wydawa艂o. Po w艂asnym owocu bowiem poznaje si臋 ka偶de drzewo鈥�. Te s艂owa s膮 dla nas g艂osem prawdy, pozwalaj膮cej na ocen臋 post臋powania ludzi, którzy id膮c za z艂em, staj膮 si臋 gorzkim owocem dla innych. I chocia偶 mówi膮, 偶e chc膮 broni膰 i wyzwala膰, to my jednak widzimy, 偶e jest inaczej. Zamiast pokoju rodz膮 wojn臋. Zamiast mi艂o艣ci rodz膮 nienawi艣膰. Zamiast spokoju rodz膮 trwog臋. To jest ich owoc, gorzki i cierpki. Zatem bez w膮tpienia mo偶na stwierdzi膰, 偶e nie ma w nich dobra, dlatego s膮 z艂ym drzewem, a owocem ich jest zbrodnia kainowa. Boli nas, 偶e po dziesi膮tkach lat od zako艅czenia drugiej wojny 艣wiatowej, znów przychodzi nam stawa膰 w obronie wolno艣ci i snu膰 refleksj臋 nad tym, jak cz艂owiek nie potrafi, czy mo偶e nie chce pami臋ta膰 okrucie艅stwa, jakie tamta wojna pozostawi艂a po sobie. My natomiast doskonale pami臋tamy, wi臋kszo艣膰 z nas tylko z historii, ale s膮 jeszcze po艣ród nas ludzie, którzy pami臋taj膮 ze swego osobistego do艣wiadczenia tamten czas.

Niestety wojna sta艂a si臋 waszym w艂asnym do艣wiadczeniem. Jak wygl膮da codzienne 偶ycie?

W dalszym ci膮gu niestety trwaj膮 dzia艂ania wojenne. Na ludzi i na miasta spadaj膮 rakiety i drony. Gin膮 偶o艂nierze i niewinni ludzie. Wiele osób pozostaje rannych, pozbawionych swoich mieszka艅, 艣rodków do 偶ycia, brakuje pracy. To wszystko prowadzi do strachu, niepokoju, niepewno艣ci. Bardzo du偶o dzieci, osób doros艂ych, a tak偶e duchowie艅stwo popada w rozpacz, depresje i choroby psychiczne. Ko艣ció艂 w tej sytuacji spieszy wszystkim z pomoc膮. Pomagamy walcz膮cym 偶o艂nierzom poprzez pos艂ug臋 kapela艅sk膮, organizujemy pomoc humanitarn膮, 偶ywno艣膰, leki, sprz臋t, a nawet pomagamy w zakupie dronów. W dalszym ci膮gu przyjmujemy wewn臋trznych uchod藕ców, organizujemy pomoc humanitarn膮 i przesy艂amy na tereny, gdzie toczy si臋 wojna. To wsparcie przekazujemy te偶 biednym rodzinom w naszych parafiach. Organizujemy szersz膮 dzia艂alno艣膰 duszpastersk膮, aby umacnia膰 w nich wiar臋 i nadziej臋.

Jak w tym czasie pomagacie budowa膰 ludziom nadziej臋 i m臋stwo ducha?

Przede wszystkim zach臋camy wiernych do modlitwy, zach臋ceni przez s艂owa z Listu 艣w. Jakuba Aposto艂a: 鈥濻potka艂o kogo艣 z was nieszcz臋艣cie? Niech si臋 modli!鈥�. Bez w膮tpienia spotka艂o nas nieszcz臋艣cie, jakim jest wojna. Dlatego przywo艂ana pro艣ba Aposto艂a jest wezwaniem i zadaniem dla nas. To jest to, co mo偶emy dzisiaj da膰 naszym bliskim i ca艂ej Ukrainie. Modlitwa nasza ma by膰 jak dym kadzid艂a, który zawsze ma jeden kierunek, z ziemi ku niebu. Ma by膰 wo艂aniem jednego serca i jednego ducha. Zaprosi艂 nas do tego tak偶e papie偶 Franciszek: 鈥濵odlitwy i b艂agania, które dzisiaj wznosz膮 si臋 a偶 do nieba, niech dotkn膮 umys艂ów i serc odpowiedzialnych w 艣wiecie, a偶eby przed艂o偶yli dialog i dobro wszystkich ponad prywatne interesy. Prosz臋, nigdy wi臋cej wojny!鈥�. Oto jest intencja naszych modlitw, które 艂膮cz膮 si臋 z g艂osem Ojca 艢wi臋tego, staj膮cego w obronie wolno艣ci i pokoju. Zatem w tym do艣wiadczeniu cierpienia, naszym or臋偶em w walce o pokój jest modlitwa. Jeste艣my bojownikami Boga, nie z karabinem w d艂oni, ale z ró偶a艅cem. Nie na polu bitwy, ale na kolanach przed Naj艣wi臋tszym Sakramentem. W ten sposób otaczamy 艂a艅cuchem modlitwy ca艂y kraj, a szczególnie tych, co w naszym imieniu i dla naszego dobra, na frontach tej szale艅czej wojny, walcz膮 o wolno艣膰 Ojczyzny. W ten sposób wnosimy w 偶ycie poczucie bezpiecze艅stwa i swoj膮 solidarn膮 postaw臋. Obok modlitwy, innym wymiarem buduj膮cym nadziej臋 i m臋stwo ducha jest dobre s艂owo. Dzisiaj z wielu stron docieraj膮 wiadomo艣ci, które nie wnosz膮 optymizmu, ale bardzo cz臋sto przera偶enie. Dlatego to od nas p艂ynie nadzieja i pociecha, dobre s艂owo i podtrzymanie na duchu. S艂owa Pana Jezusa: 鈥濲edni drugich brzemiona no艣cie鈥�, staj膮 si臋 zadaniem, jakie mamy podejmowa膰, z jakim mamy wychodzi膰 do siebie nawzajem. I tutaj przychodzi wypróbowanie dla postawy mi艂o艣ci uczynkowej. Musimy si臋 w tej rzeczywisto艣ci odnale藕膰. Papie偶 Franciszek powiedzia艂 nam: 鈥濵i艂osiernym jest ten, który potrafi wspó艂odczuwa膰 tak偶e problemy innych osób鈥�, oraz 鈥濶iech uczynki mi艂osierdzia nie b臋d膮 sposobem na popraw臋 samopoczucia, ale udzia艂em w cierpieniu innych osób, nawet za cen臋 nara偶enia si臋 i niewygody鈥�. W tych ci臋偶kich chwilach do takiej postawy zach臋camy i takimi staramy si臋 by膰, aby ludzie widzieli nasze dobre uczynki i chwalili Ojca, który jest w niebie.

Czy i jakie owoce przynosi akt zawierzenia Rosji i Ukrainy Matce Bo偶ej?

Zaraz po akcie zawierzenia Rosji i Ukrainy przez Ojca 艢wi臋tego Franciszka w Watykanie, a tak偶e w naszych parafiach i diecezjach widzieli艣my, 偶e w pierwsz膮 sobot臋 wojsko rosyjskie wycofa艂o si臋 z Kijowa. Matka Boska Fatimska zach臋ca艂a do modlitwy, pokuty i nawrócenia. Widzimy to tak偶e w wielu wiernych naszego Ko艣cio艂a i innych obrz膮dków czy wyzna艅. Ludzie widz膮, 偶e jedyny ratunek jest w Panu Bogu, 偶e tylko cud mo偶e uratowa膰 Ukrain臋. I to s膮 owoce zawierzenia Matce Bo偶ej. Pomimo tej trudnej sytuacji, atmosfery, ludzie nie trac膮 nadziei. Maj膮 w sobie jeszcze du偶o si艂y i optymizmu. Potrafi膮 by膰 bardzo solidarni i wspiera膰 si臋 wzajemnie. W tym wszystkim widz膮 potrzeb臋 modlitwy i dzia艂anie Bo偶ej 艂aski. Cz臋sto 偶o艂nierze opowiadaj膮 o mocy modlitwy, której do艣wiadczaj膮 i s膮 wdzi臋czni tym wszystkim, którzy si臋 za nich modl膮.

Sk膮d w tym mrocznym czasie czerpa膰 nadziej臋?

To, co daje mi si艂臋, nadziej臋 i wiar臋, to fakt, 偶e widz臋, i偶 Opatrzno艣膰 Bo偶a nas nie opuszcza i 偶e u ludzi jest tyle wiary. Jeden z 偶o艂nierzy opowiada艂, co spotka艂o go na froncie. Mówi艂, 偶e podczas walki sko艅czy艂a si臋 im amunicja i zdawali sobie spraw臋, 偶e to ju偶 koniec. Nie mogli wyj艣膰 z okopów, bo to by by艂a natychmiastowa 艣mier膰. Wi臋c po chwili zacz臋li si臋 ze sob膮 偶egna膰 i patrzyli, jak 偶o艂nierze rosyjscy zbli偶aj膮 si臋 do nich. Jeden z 偶o艂nierzy, który wiedzia艂, 偶e w tych dniach b臋dzie pogrzeb jego wujka, który zgin膮艂 tak偶e na wojnie, a ja chowa艂em tego wujka, powiedzia艂: 鈥濸anie Bo偶e, zrób co艣, bo moja rodzina nie prze偶yje dwóch pogrzebów鈥�. 呕o艂nierz opowiada, 偶e po chwili Rosjanie zatrzymali si臋, odwrócili i poszli do ty艂u. Dla niego i dla nas to namacalny cud, znak Bo偶ej interwencji. Jeszcze jeden przyk艂ad. Brat jednego z moich kap艂anów jako lekarz pracuje na froncie i kiedy艣 zwierzy艂 si臋 bratu: 鈥濿iesz, 偶e ja jestem niewierz膮cy, ale wiem, 偶e jeszcze 偶yj臋 tylko dzi臋ki twojej modlitwie i twoich kolegów鈥�.

Modlitwa staje si臋 si艂膮?

W niezwykle trudnym czasie, w jakim znalaz艂a si臋 Ukraina, przychodzi nam podj膮膰 czuwanie przy krzy偶u naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dzisiaj, kiedy wojna sta艂a si臋 rzeczywisto艣ci膮, potrzeba nam jeszcze bardziej przytuli膰 si臋 do krzy偶a i trwa膰 przy tym znaku mi艂o艣ci i zbawienia, znaku zwyci臋stwa 偶ycia nad 艣mierci膮, mi艂o艣ci nad nienawi艣ci膮, prawdy nad fa艂szem, pokory nad egoizmem. W tym trudnym czasie Ukraina potrzebuje tak偶e dalszej solidarno艣ci i serca.

Jak wa偶na jest ci膮g艂a solidarno艣膰 z cierpi膮c膮 Ukrain膮?

Niech b臋dzie mi wolno w tym miejscu z艂o偶y膰 podzi臋kowanie wszystkim kap艂anom, osobom zakonnym i wiernym Ko艣cio艂a w Ukrainie i poza granicami, szczególnie w Polsce, za pi臋kn膮 postaw臋 mi艂o艣ci. To ta postawa jest 偶yw膮 Ewangeli膮 dobrego uczynku. To ona ukaza艂a 艣wiatu Boskie oblicze mi艂o艣ci. Postawa Polaków zaskoczy艂a Ukrai艅ców i s膮 艣wiadomi, jak wielkie serce im okazali, ukazuj膮c swoje prawdziwe cz艂owiecze艅stwo i chrze艣cija艅stwo. Na koniec chc臋 równie偶 prosi膰, aby艣my tego Boskiego oblicza Mi艂o艣ci nie zagubili. Ono b臋dzie nam jeszcze d艂ugo potrzebne równie偶 wtedy, gdy nastanie upragniony pokój.