蜜桃交友

Radio Watykańskie

Beata Zaj?czkowska: Nawet we Lwowie ci?gle rozbrzmiewaj? syreny alarmowe, a miasto pada celem ostrza?ów. Jaka refleksja towarzyszy Ksi?dzu Arcybiskupowi w zwi?zku z drug? rocznic? pe?noskalowej wojny?

Abp Mieczys?aw Mokrzycki: Po?ród wielu s?ów zapisanych na kartach Ewangelii, zapad?o mi w serce krótkie stwierdzenie Pana Jezusa: ?Nie ma drzewa dobrego, które by wydawa?o z?y owoc, ani te? drzewa z?ego, które by dobry owoc wydawa?o. Po w?asnym owocu bowiem poznaje si? ka?de drzewo”. Te s?owa s? dla nas g?osem prawdy, pozwalaj?cej na ocen? post?powania ludzi, którzy id?c za z?em, staj? si? gorzkim owocem dla innych. I chocia? mówi?, ?e chc? broni? i wyzwala?, to my jednak widzimy, ?e jest inaczej. Zamiast pokoju rodz? wojn?. Zamiast mi?o?ci rodz? nienawi??. Zamiast spokoju rodz? trwog?. To jest ich owoc, gorzki i cierpki. Zatem bez w?tpienia mo?na stwierdzi?, ?e nie ma w nich dobra, dlatego s? z?ym drzewem, a owocem ich jest zbrodnia kainowa. Boli nas, ?e po dziesi?tkach lat od zakończenia drugiej wojny ?wiatowej, znów przychodzi nam stawa? w obronie wolno?ci i snu? refleksj? nad tym, jak cz?owiek nie potrafi, czy mo?e nie chce pami?ta? okrucieństwa, jakie tamta wojna pozostawi?a po sobie. My natomiast doskonale pami?tamy, wi?kszo?? z nas tylko z historii, ale s? jeszcze po?ród nas ludzie, którzy pami?taj? ze swego osobistego do?wiadczenia tamten czas.

Niestety wojna sta?a si? waszym w?asnym do?wiadczeniem. Jak wygl?da codzienne ?ycie?

W dalszym ci?gu niestety trwaj? dzia?ania wojenne. Na ludzi i na miasta spadaj? rakiety i drony. Gin? ?o?nierze i niewinni ludzie. Wiele osób pozostaje rannych, pozbawionych swoich mieszkań, ?rodków do ?ycia, brakuje pracy. To wszystko prowadzi do strachu, niepokoju, niepewno?ci. Bardzo du?o dzieci, osób doros?ych, a tak?e duchowieństwo popada w rozpacz, depresje i choroby psychiczne. Ko?ció? w tej sytuacji spieszy wszystkim z pomoc?. Pomagamy walcz?cym ?o?nierzom poprzez pos?ug? kapelańsk?, organizujemy pomoc humanitarn?, ?ywno??, leki, sprz?t, a nawet pomagamy w zakupie dronów. W dalszym ci?gu przyjmujemy wewn?trznych uchod?ców, organizujemy pomoc humanitarn? i przesy?amy na tereny, gdzie toczy si? wojna. To wsparcie przekazujemy te? biednym rodzinom w naszych parafiach. Organizujemy szersz? dzia?alno?? duszpastersk?, aby umacnia? w nich wiar? i nadziej?.

Jak w tym czasie pomagacie budowa? ludziom nadziej? i m?stwo ducha?

Przede wszystkim zach?camy wiernych do modlitwy, zach?ceni przez s?owa z Listu ?w. Jakuba Aposto?a: ?Spotka?o kogo? z was nieszcz??cie? Niech si? modli!”. Bez w?tpienia spotka?o nas nieszcz??cie, jakim jest wojna. Dlatego przywo?ana pro?ba Aposto?a jest wezwaniem i zadaniem dla nas. To jest to, co mo?emy dzisiaj da? naszym bliskim i ca?ej Ukrainie. Modlitwa nasza ma by? jak dym kadzid?a, który zawsze ma jeden kierunek, z ziemi ku niebu. Ma by? wo?aniem jednego serca i jednego ducha. Zaprosi? nas do tego tak?e papie? Franciszek: ?Modlitwy i b?agania, które dzisiaj wznosz? si? a? do nieba, niech dotkn? umys?ów i serc odpowiedzialnych w ?wiecie, a?eby przed?o?yli dialog i dobro wszystkich ponad prywatne interesy. Prosz?, nigdy wi?cej wojny!”. Oto jest intencja naszych modlitw, które ??cz? si? z g?osem Ojca ?wi?tego, staj?cego w obronie wolno?ci i pokoju. Zatem w tym do?wiadczeniu cierpienia, naszym or??em w walce o pokój jest modlitwa. Jeste?my bojownikami Boga, nie z karabinem w d?oni, ale z ró?ańcem. Nie na polu bitwy, ale na kolanach przed Naj?wi?tszym Sakramentem. W ten sposób otaczamy ?ańcuchem modlitwy ca?y kraj, a szczególnie tych, co w naszym imieniu i dla naszego dobra, na frontach tej szaleńczej wojny, walcz? o wolno?? Ojczyzny. W ten sposób wnosimy w ?ycie poczucie bezpieczeństwa i swoj? solidarn? postaw?. Obok modlitwy, innym wymiarem buduj?cym nadziej? i m?stwo ducha jest dobre s?owo. Dzisiaj z wielu stron docieraj? wiadomo?ci, które nie wnosz? optymizmu, ale bardzo cz?sto przera?enie. Dlatego to od nas p?ynie nadzieja i pociecha, dobre s?owo i podtrzymanie na duchu. S?owa Pana Jezusa: ?Jedni drugich brzemiona no?cie”, staj? si? zadaniem, jakie mamy podejmowa?, z jakim mamy wychodzi? do siebie nawzajem. I tutaj przychodzi wypróbowanie dla postawy mi?o?ci uczynkowej. Musimy si? w tej rzeczywisto?ci odnale??. Papie? Franciszek powiedzia? nam: ?Mi?osiernym jest ten, który potrafi wspó?odczuwa? tak?e problemy innych osób”, oraz ?Niech uczynki mi?osierdzia nie b?d? sposobem na popraw? samopoczucia, ale udzia?em w cierpieniu innych osób, nawet za cen? nara?enia si? i niewygody”. W tych ci??kich chwilach do takiej postawy zach?camy i takimi staramy si? by?, aby ludzie widzieli nasze dobre uczynki i chwalili Ojca, który jest w niebie.

Czy i jakie owoce przynosi akt zawierzenia Rosji i Ukrainy Matce Bo?ej?

Zaraz po akcie zawierzenia Rosji i Ukrainy przez Ojca ?wi?tego Franciszka w Watykanie, a tak?e w naszych parafiach i diecezjach widzieli?my, ?e w pierwsz? sobot? wojsko rosyjskie wycofa?o si? z Kijowa. Matka Boska Fatimska zach?ca?a do modlitwy, pokuty i nawrócenia. Widzimy to tak?e w wielu wiernych naszego Ko?cio?a i innych obrz?dków czy wyznań. Ludzie widz?, ?e jedyny ratunek jest w Panu Bogu, ?e tylko cud mo?e uratowa? Ukrain?. I to s? owoce zawierzenia Matce Bo?ej. Pomimo tej trudnej sytuacji, atmosfery, ludzie nie trac? nadziei. Maj? w sobie jeszcze du?o si?y i optymizmu. Potrafi? by? bardzo solidarni i wspiera? si? wzajemnie. W tym wszystkim widz? potrzeb? modlitwy i dzia?anie Bo?ej ?aski. Cz?sto ?o?nierze opowiadaj? o mocy modlitwy, której do?wiadczaj? i s? wdzi?czni tym wszystkim, którzy si? za nich modl?.

Sk?d w tym mrocznym czasie czerpa? nadziej??

To, co daje mi si??, nadziej? i wiar?, to fakt, ?e widz?, i? Opatrzno?? Bo?a nas nie opuszcza i ?e u ludzi jest tyle wiary. Jeden z ?o?nierzy opowiada?, co spotka?o go na froncie. Mówi?, ?e podczas walki skończy?a si? im amunicja i zdawali sobie spraw?, ?e to ju? koniec. Nie mogli wyj?? z okopów, bo to by by?a natychmiastowa ?mier?. Wi?c po chwili zacz?li si? ze sob? ?egna? i patrzyli, jak ?o?nierze rosyjscy zbli?aj? si? do nich. Jeden z ?o?nierzy, który wiedzia?, ?e w tych dniach b?dzie pogrzeb jego wujka, który zgin?? tak?e na wojnie, a ja chowa?em tego wujka, powiedzia?: ?Panie Bo?e, zrób co?, bo moja rodzina nie prze?yje dwóch pogrzebów”. ?o?nierz opowiada, ?e po chwili Rosjanie zatrzymali si?, odwrócili i poszli do ty?u. Dla niego i dla nas to namacalny cud, znak Bo?ej interwencji. Jeszcze jeden przyk?ad. Brat jednego z moich kap?anów jako lekarz pracuje na froncie i kiedy? zwierzy? si? bratu: ?Wiesz, ?e ja jestem niewierz?cy, ale wiem, ?e jeszcze ?yj? tylko dzi?ki twojej modlitwie i twoich kolegów”.

Modlitwa staje si? si???

W niezwykle trudnym czasie, w jakim znalaz?a si? Ukraina, przychodzi nam podj?? czuwanie przy krzy?u naszego Pana Jezusa Chrystusa. Dzisiaj, kiedy wojna sta?a si? rzeczywisto?ci?, potrzeba nam jeszcze bardziej przytuli? si? do krzy?a i trwa? przy tym znaku mi?o?ci i zbawienia, znaku zwyci?stwa ?ycia nad ?mierci?, mi?o?ci nad nienawi?ci?, prawdy nad fa?szem, pokory nad egoizmem. W tym trudnym czasie Ukraina potrzebuje tak?e dalszej solidarno?ci i serca.

Jak wa?na jest ci?g?a solidarno?? z cierpi?c? Ukrain??

Niech b?dzie mi wolno w tym miejscu z?o?y? podzi?kowanie wszystkim kap?anom, osobom zakonnym i wiernym Ko?cio?a w Ukrainie i poza granicami, szczególnie w Polsce, za pi?kn? postaw? mi?o?ci. To ta postawa jest ?yw? Ewangeli? dobrego uczynku. To ona ukaza?a ?wiatu Boskie oblicze mi?o?ci. Postawa Polaków zaskoczy?a Ukraińców i s? ?wiadomi, jak wielkie serce im okazali, ukazuj?c swoje prawdziwe cz?owieczeństwo i chrze?cijaństwo. Na koniec chc? równie? prosi?, aby?my tego Boskiego oblicza Mi?o?ci nie zagubili. Ono b?dzie nam jeszcze d?ugo potrzebne równie? wtedy, gdy nastanie upragniony pokój.