蜜桃交友

Ks. Arkadiusz Noco艅 - Watykan

Franciszek Salezy pochodzi艂 z wielodzietnej rodziny: by艂 najstarszym z trzyna艣ciorga rodze艅stwa. Rodzice zapewnili mu jednak staranne wykszta艂cenie. Studiowa艂 w Pary偶u, na s艂ynnej Sorbonie, a nast臋pnie w Padwie, gdzie uzyska艂 doktorat z prawa. W czasie studiów prze偶y艂 kryzys religijny, który szcz臋艣liwie przezwyci臋偶y艂 dzi臋ki wytrwa艂emu nabo偶e艅stwu do Matki Bo偶ej. Wtedy te偶 zrodzi艂a si臋 w nim my艣l o kap艂a艅stwie. Po powrocie w rodzinne strony, gdzie ojciec znalaz艂 ju偶 dla niego prac臋 i odpowiedni膮 kandydatk臋 na 偶on臋, Franciszek, ku wielkiemu niezadowoleniu rodzica, uda艂 si臋 do miejscowego biskupa i rozpocz膮艂 przygotowania do kap艂a艅stwa. 

Po otrzymaniu 艣wi臋ce艅 (1593 r.), z wielk膮 gorliwo艣ci膮 pracowa艂 na terenach obj臋tych kalwinizmem. Podaje si臋, 偶e dzi臋ki jego wysi艂kom kilkadziesi膮t tysi臋cy protestantów powróci艂o do Ko艣cio艂a katolickiego. Nie wszystkich jednak napawa艂o to rado艣ci膮: kilkakrotnie dokonano zamachu na jego 偶ycie. W pracy misyjnej korzysta艂 z modlitewnego wsparcia Sióstr Nawiedzenia Naj艣wi臋tszej Maryi Panny, nazywanych w Polsce wizytkami, zakonu, który za艂o偶y艂 wraz ze 艣w. Joann膮 Franciszk膮 de Chantal.

Najwi臋ksz膮 zas艂ug膮 Franciszka by艂o jednak stworzenie nowego idea艂u 艣wi臋to艣ci, 艣wi臋to艣ci wykraczaj膮cej poza mury klasztorne, w艂a艣ciwej dla ka偶dego stanu i powo艂ania. Pisa艂 na ten temat w swoim dzie艂ku pt. 鈥濬ilotea. Wprowadzenie do 偶ycia pobo偶nego鈥�, gdzie nie tylko ukazywa艂 czym jest 艣wi臋to艣膰, ale uczy艂 jak j膮 osi膮gn膮膰 w codziennym 偶yciu. Innymi s艂owy by艂 prekursorem wspó艂czesnej teologii laikatu.

鈥濬ilotea鈥� to nie tylko jedno z najpi臋kniejszych dzie艂 chrze艣cija艅skiej duchowo艣ci, ale i klasyka literatury francuskiej. Mimo up艂ywu lat jej j臋zyk i tre艣膰 urzeka nadal czytelnika: 鈥濱naczej rozwija膰 ma pobo偶no艣膰 rzemie艣lnik, inaczej ksi膮偶臋, inaczej wdowa, inaczej dziewica lub ma艂偶onka. Ka偶dy odpowiednio do swych si艂, zaj臋膰 i obowi膮zków. Czy by艂oby rzecz膮 w艂a艣ciw膮, gdyby biskupi zapragn臋li 偶y膰 w samotno艣ci jak kartuzi, gdyby ludzie 偶onaci nie starali si臋 bardziej o powi臋kszenie dóbr materialnych ni偶 kapucyni, gdyby rzemie艣lnik ca艂y dzie艅 sp臋dza艂 w ko艣ciele jak zakonnik, a znowu zakonnik by艂 wystawiony na wszelkiego rodzaju spotkania i sprawy, jak ci, którzy zobowi膮zani s膮 艣pieszy膰 bli藕nim z pomoc膮? Czy偶 taka pobo偶no艣膰 nie by艂aby 艣mieszna, nieuporz膮dkowana i niezno艣na? Pobo偶no艣膰, je偶eli jest prawdziwa i szczera, niczego nie rujnuje, ale wszystko udoskonala i dope艂nia. B艂臋dem jest zatem, nieomal herezj膮, usuwanie pobo偶no艣ci z wojskowych koszar, z rzemie艣lniczych warsztatów, z dworu ksi膮偶膮t, z mieszka艅 ma艂偶onków. Gdziekolwiek bowiem jeste艣my, mo偶emy i powinni艣my d膮偶y膰 do doskona艂o艣ci鈥�. (I,3)

8 grudnia 1602 roku ksi膮dz Franciszek Salezy przyj膮艂 sakr臋 biskupi膮 i jako gorliwy pasterz wdra偶a艂 w swojej diecezji genewskiej reformy Soboru Trydenckiego, zak艂adaj膮c m. in. jedno z pierwszych seminariów duchownych na 艣wiecie. Przede wszystkim jednak niestrudzenie naucza艂 i udziela艂 sakramentów. Sprawowa艂 te偶 pos艂ug臋 egzorcysty. Mówi si臋, 偶e by艂 pierwszym, który 鈥瀘d艣redniowieczy艂鈥� diab艂a, poniewa偶 w swoim nauczaniu nie epatowa艂 dantejskimi obrazami piek艂a, ale stara艂 si臋 podawa膰 wiernym skuteczne lekarstwa na ataki z艂ego. Zas艂yn膮艂 równie偶 ze stosowania nowatorskich metod w pracy duszpasterskiej, przygotowuj膮c i drukuj膮c krótkie artyku艂y, w których wyja艣nia艂 prawdy wiary atakowane przez protestantów. Mia艂 przy tym znakomity j臋zyk. Wiele z jego spostrze偶e艅 czy powiedze艅 u偶ywanych jest do dnia dzisiejszego, jak na przyk艂ad: 鈥濿i臋cej much z艂apie si臋 na kropl臋 miodu ani偶eli na beczk臋 octu鈥�; 鈥濻mutny 艣wi臋ty to, to 偶aden 艣wi臋ty鈥�; 鈥濵iar膮 mi艂o艣ci jest mi艂o艣膰 bez miary鈥�, i inne.

W roku 1923 papie偶 Pius XI og艂osi艂 go patronem pisarzy, dziennikarzy i prasy katolickiej, gdy偶 jako pierwszy doceni艂 on rol臋 druku w misji ewangelizacyjnej Ko艣cio艂a. Na w艂asne oczy widzia艂 bowiem jak wielkie spustoszenie w szeregach katolików sprawia ignorancja religijna. 

Znaj膮c m膮dro艣膰 i 艂agodno艣膰 biskupa Salezego, wielu przychodzi艂o do niego po rad臋. Kiedy艣 zjawi艂a si臋 u niego kobieta z dr臋cz膮cym j膮 problemem: jak zosta膰 艣wi臋t膮? Spodziewa艂a si臋 jakich艣 nadzwyczajnych nauk czy wskaza艅, on za艣 odpowiedzia艂 jej krótko: 鈥濶a drugi raz niech pani ciszej zamyka za sob膮 drzwi鈥�.