Moje dotychczasowe do艣wiadczenie na Synodzie
Siostra Marie Solange Randrianirina
Moje do艣wiadczenie dotycz膮ce Synodu 鈥濳u Ko艣cio艂owi synodalnemu - komunia, uczestnictwo, misja鈥� rozpocz臋艂o si臋, gdy Konferencja Episkopatu Madagaskaru mianowa艂a mnie uczestniczk膮 krajowej grupy odpowiedzialnej za animacj臋 i przygotowanie Ko艣cio艂a na ca艂ej wyspie do prze偶ywania tego wydarzenia. W grupie by艂o nas siedmioro - trzech ksi臋偶y diecezjalnych, kap艂an - zakonnik, 艣wiecka kobieta i 艣wiecki m臋偶czyzna oraz ja - siostra zakonna, oczywi艣cie wraz z biskupem powo艂anym do udzia艂u w Synodzie. To w艂a艣nie w tej grupie rozpocz臋艂o si臋 nasze do艣wiadczenie 鈥瀙od膮偶ania razem鈥� poprzez sposób 偶ycia naznaczony komuni膮, misj膮 i uczestnictwem, do którego zaprasza nas Papie偶 Franciszek jako synów i córki Boga.
W naszej grupie ró偶nimy si臋 wzajemnie pod wieloma wzgl臋dami, takimi jak stan 偶ycia, wiedza, talenty, spo艂eczno艣膰, z której pochodzimy, wiek, a tak偶e charakter ka偶dego z nas... Jednak 艂膮cz膮ca nas mi艂o艣膰 do Ko艣cio艂a i zaakceptowanie ró偶nic, które okazywa艂y si臋 ró偶norodno艣ci膮. To sta艂o si臋 moim pierwszym krokiem w kierunku synodalno艣ci. Od takiej postawy zale偶y bowiem gotowo艣膰 do s艂uchania, tak偶e s艂uchania Ducha 艢wi臋tego, Protagonisty Synodu, s艂uchania innych, a tak偶e budowania 鈥瀢spólnego domu鈥� oraz zdolno艣膰 do rozeznawania. Nast臋pnie s艂uchanie i przyjmowanie innych stawa艂y si臋 coraz wa偶niejsze, gdy nawi膮zywa艂am relacje ze wszystkimi uczestnikami Synodu na poziomie diecezjalnym, nast臋pnie na poziomie krajowym i wreszcie na poziomie kontynentalnym - podczas spotkania, które odby艂o si臋 w Addis Abebie (w Etiopii), na pocz膮tku marca. S艂uchanie jest wa偶ne szczególnie teraz, gdy Ko艣ció艂 na ca艂ym 艣wiecie prze偶ywa do艣wiadczenie 鈥瀙od膮偶ania razem鈥�. W ten sposób powoli poszerza艂am przestrze艅 mojego 鈥瀗amiotu鈥�, aby nawi膮za膰 komuni臋 z wszystkimi, którzy stawali si臋 cz艂onkami mojej rodziny, s膮siadami i przyjació艂mi.
Czego niecierpliwie oczekuj臋
W modlitwie za Synod bardzo podoba mi si臋 fragment, który mówi: 鈥濲este艣my s艂abi i grzeszni, nie dozwól, aby艣my wprowadzali nie艂ad. Nie pozwól, by niewiedza sprowadzi艂a nas na niew艂a艣ciw膮 drog臋 albo stronniczo艣膰 wp艂ywa艂a na nasze dzia艂ania鈥�. Przede wszystkim oczekuj臋, 偶e ta modlitwa stanie si臋 rzeczywisto艣ci膮 w naszym Ko艣ciele. Je艣li Ko艣ció艂, poprzez swoich synów i córki, b臋dzie 偶y艂 swoimi postanowieniami, to dobrze b臋dzie w nim przebywa膰 i w ten sposób, pod膮偶aj膮c razem ze spo艂ecze艅stwem, rozleje si臋 szeroko jak oliwa.
Synod jeszcze bardziej pomóg艂 zbli偶y膰 si臋 do siebie ludziom z ró偶nych grup spo艂ecznych. Sprzyja duchowi komunii i wzajemnemu s艂uchaniu oraz dzieleniu. Wszyscy, zw艂aszcza 艣wieccy, byli entuzjastycznie nastawieni do mo偶liwo艣ci wypowiedzenia si臋 na temat istotnych kwestii, kszta艂tuj膮cych ich relacje z Ko艣cio艂em. Synod wzmocni艂 zaanga偶owanie wszystkich ochrzczonych w 偶ycie Ko艣cio艂a. Oczekuj臋 zatem niecierpliwie, 偶e synodalno艣膰 stanie si臋 widoczna w Ko艣ciele na wszystkich poziomach.
Czym Synod jest dla mnie i dla sióstr zakonnych w Afryce
Synod o 鈥瀞ynodalno艣ci鈥�, zw艂aszcza sposób, w jaki jest przeprowadzany, stanowi wspania艂膮 okazj臋 do podkre艣lenia, 偶e wszyscy, bez wyj膮tku, s膮 u偶yteczni w Ko艣ciele. Tak wi臋c ka偶dy i ka偶da, zgodnie z otrzymanym darem (1 Kor 12, 4-7), umiej臋tno艣ciami i powo艂aniem, uczestniczy w misji Ko艣cio艂a. Synod otwiera nas na 艂ask臋 zrozumienia, 偶e nie mo偶emy sami i艣膰 do Boga i 偶e Ko艣ció艂 potrzebuje swoich dzieci, aby wype艂nia膰 misj臋 ewangelizacyjn膮 w dzisiejszym 艣wiecie. Dlatego nie chodzi o to, aby ingerowa膰 w pe艂nione przez innych obowi膮zki czy walczy膰 o urz膮d, ale raczej o komplementarno艣膰 i wzajemny szacunek. Siostry zakonne w Afryce s膮 jak ewangeliczne kobiety, które sz艂y za Jezusem, anga偶uj膮c si臋 w g艂oszenie Dobrej Nowiny w艂a艣nie jako kobiety i zgodnie ze swoimi charyzmatami. Synod wzywa nas przede wszystkim, aby艣my przyjrza艂y si臋 naszemu sposobowi 鈥瀙od膮偶ania razem鈥� w naszym Zgromadzeniu, a nast臋pnie sposobowi 鈥瀙od膮偶ania razem鈥� z Ko艣cio艂em i spo艂ecze艅stwem afryka艅skim, w którym 偶yjemy. Daje nam równie偶 okazj臋, aby inni nas us艂yszeli i by艣my razem tworzyli rodzin臋 Bo偶膮.
Droga synodalna nie zawsze przypomina d艂ug膮, spokojn膮 rzek臋, nie jest pozbawiona problemów, ale jestem przekonana, 偶e pragn膮c wspólnie pod膮偶a膰 i znosi膰 trudno艣ci, osi膮gniemy wymierne owoce, poniewa偶 鈥瀢 pojedynk臋 idzie si臋 szybciej, ale razem dochodzi si臋 dalej鈥� (przys艂owie afryka艅skie). Tak wi臋c uleg艂o艣膰 Duchowi 艢wi臋temu popycha nas do otwarcia si臋 na innych, daje nam pewno艣膰 s艂uchania siebie nawzajem i pomaga uczy膰 si臋 od siebie nawzajem, poniewa偶 ró偶norodno艣膰 jest bogactwem i gwarancj膮, która pozwala nam skutecznie prze偶ywa膰 nasz膮 to偶samo艣膰 w drodze 鈥瀔u Ko艣cio艂owi synodalnemu - komunii, uczestnictwu i misji鈥�.
Dzi臋kujemy, 偶e przeczyta艂a艣/e艣 ten artyku艂. Je艣li chcesz by膰 na bie偶膮co zapraszamy do zapisania si臋 na newsletter klikaj膮c tutaj.
