蜜桃交友

鈥濪zi艣 na Ukrainie praktycznie nie ma ludzi, do których wojna nie zawita艂a. Np. g艂ówna ksi臋gowa Patriarszej Fundacji M膮dra Sprawa, p. Olena. Jej m膮偶, Myko艂a, 偶o艂nierz z Krymu, zgin膮艂 w tej wojnie. Niedawno urodzi艂a ch艂opca, te偶 Myko艂臋. Jego ojciec nigdy nie zobaczy艂 swojego drugiego dziecka (鈥�). I ta pani zaraz pyta艂a mnie: «Ojcze, mog臋 nie przestawa膰 pracowa膰?». Nast臋pnego dnia po tym, jak pochowali艣my jej m臋偶a, p. Olena ju偶 pracowa艂a. Nast臋pnego dnia po tym, jak urodzi艂a ma艂ego Myko艂臋, ju偶 znowu pracowa艂a. Mówi艂a: «nie mog臋 nie pracowa膰, musz臋 pracowa膰». Dodawa艂a: «patrz臋, jak膮 艣wietn膮 robot臋 wykonujemy dla naszych ludzi (鈥�). Widz臋, 偶e 艣mier膰 mojego Myko艂y nie posz艂a na marne» 鈥� opowiada duchowny. 鈥� A tak jest u prawie ka偶dego z naszych pracowników (鈥�): wojna przysz艂a do nas wszystkich. I widzimy to te偶, kiedy odwiedzamy ludzi. Oto jeden bardzo wymowny przypadek: gdy Cherso艅 pozostawa艂 pod okupacj膮, pewna kobieta, otrzymawszy w Odessie paczk臋 z 偶ywno艣ci膮, wskaza艂a: «sama jestem rolniczk膮. Karmi艂am ludzi, mia艂am biznes, gospodarstwo (鈥�). A dzi艣 stoj臋 w kolejce po paczk臋, która ma mnie wy偶ywi膰 przez dwa tygodnie». Czyli ten «wyzwoliciel», «ruski mir», jak on sam siebie nazywa, wkrad艂 si臋 do ludzi 偶yj膮cych normalnie, b臋d膮cych wtedy jeszcze w stanie kogo艣 wesprze膰, i dzi艣 oni znajduj膮 si臋 na wygnaniu. Ale dzi臋kowa膰 Bogu, poniewa偶 trafili do osób, które im pomagaj膮, dziel膮 si臋 z nimi, obdarowuj膮 ich.鈥�

鈥濵o偶na du偶o mówi膰 o tych bólach i ich historiach. Utrwalamy te opowie艣ci, poniewa偶 ka偶da osoba jest wielk膮 histori膮. Ale wa偶ne pozostaje, aby postawi膰 co艣 obok tych wydarze艅 (鈥�). Ja jestem wierz膮cym ksi臋dzem. I kiedy mówimy o Jezusie Chrystusie, o Jego 艣mierci, cierpieniu, które znosi艂鈥� Co nada艂o sens wszystkim torturom, przez jakie przeszed艂? Zmartwychwstanie. Gdyby nie by艂o zmartwychwstania, nie mia艂oby to sensu 鈥� mówi Radiu Watyka艅skiemu ks. Jaworski. 鈥� My dzisiaj, jako naród ukrai艅ski, cierpimy, zabijaj膮 nas, krzy偶uj膮鈥� Co nadaje sens? Pewna transformacja, zmiana. Mamy sta膰 si臋 inni. I wida膰 to ju偶 po tym, jak bardzo jeste艣my zjednoczeni, po naszej solidarno艣ci, wzajemnym wsparciu. Zdarzaj膮 si臋 jakie艣 smutne wiadomo艣ci, przypadki braku tego, ale nie ma tu ju偶 mowy o bezwzgl臋dnej wi臋kszo艣ci. Bezwzgl臋dna wi臋kszo艣膰 jest dzi艣 odpowiedzialna. Wi臋c obecnie ju偶 wida膰, i偶 to zupe艂nie inny naród: to naród silny, skropiony krwi膮. On nie mo偶e pój艣膰 inn膮 drog膮, bo nie potrafi艂by spojrze膰 w oczy tym matkom, 偶onom, dzieciom. One musz膮 móc powiedzie膰: «tak, mój syn umar艂, ale rozumiem, dlaczego: by to by艂 dzi艣 inny kraj». I oto nasze zadanie. Równie偶 Ko艣cio艂a, jako moralnego g艂osu ukrai艅skiego spo艂ecze艅stwa, który musi si臋 jasno wypowiada膰 i pracowa膰 nad swoj膮 rol膮. Podobnie te偶 inne instytucje, aby艣my wyszli z obecnej wojny jako inny kraj.鈥�