蜜桃交友

?Dzi? na Ukrainie praktycznie nie ma ludzi, do których wojna nie zawita?a. Np. g?ówna ksi?gowa Patriarszej Fundacji M?dra Sprawa, p. Olena. Jej m??, Myko?a, ?o?nierz z Krymu, zgin?? w tej wojnie. Niedawno urodzi?a ch?opca, te? Myko??. Jego ojciec nigdy nie zobaczy? swojego drugiego dziecka (…). I ta pani zaraz pyta?a mnie: «Ojcze, mog? nie przestawa? pracowa??». Nast?pnego dnia po tym, jak pochowali?my jej m??a, p. Olena ju? pracowa?a. Nast?pnego dnia po tym, jak urodzi?a ma?ego Myko??, ju? znowu pracowa?a. Mówi?a: «nie mog? nie pracowa?, musz? pracowa?». Dodawa?a: «patrz?, jak? ?wietn? robot? wykonujemy dla naszych ludzi (…). Widz?, ?e ?mier? mojego Myko?y nie posz?a na marne» – opowiada duchowny. – A tak jest u prawie ka?dego z naszych pracowników (…): wojna przysz?a do nas wszystkich. I widzimy to te?, kiedy odwiedzamy ludzi. Oto jeden bardzo wymowny przypadek: gdy Chersoń pozostawa? pod okupacj?, pewna kobieta, otrzymawszy w Odessie paczk? z ?ywno?ci?, wskaza?a: «sama jestem rolniczk?. Karmi?am ludzi, mia?am biznes, gospodarstwo (…). A dzi? stoj? w kolejce po paczk?, która ma mnie wy?ywi? przez dwa tygodnie». Czyli ten «wyzwoliciel», «ruski mir», jak on sam siebie nazywa, wkrad? si? do ludzi ?yj?cych normalnie, b?d?cych wtedy jeszcze w stanie kogo? wesprze?, i dzi? oni znajduj? si? na wygnaniu. Ale dzi?kowa? Bogu, poniewa? trafili do osób, które im pomagaj?, dziel? si? z nimi, obdarowuj? ich.“

?Mo?na du?o mówi? o tych bólach i ich historiach. Utrwalamy te opowie?ci, poniewa? ka?da osoba jest wielk? histori?. Ale wa?ne pozostaje, aby postawi? co? obok tych wydarzeń (…). Ja jestem wierz?cym ksi?dzem. I kiedy mówimy o Jezusie Chrystusie, o Jego ?mierci, cierpieniu, które znosi?… Co nada?o sens wszystkim torturom, przez jakie przeszed?? Zmartwychwstanie. Gdyby nie by?o zmartwychwstania, nie mia?oby to sensu – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Jaworski. – My dzisiaj, jako naród ukraiński, cierpimy, zabijaj? nas, krzy?uj?… Co nadaje sens? Pewna transformacja, zmiana. Mamy sta? si? inni. I wida? to ju? po tym, jak bardzo jeste?my zjednoczeni, po naszej solidarno?ci, wzajemnym wsparciu. Zdarzaj? si? jakie? smutne wiadomo?ci, przypadki braku tego, ale nie ma tu ju? mowy o bezwzgl?dnej wi?kszo?ci. Bezwzgl?dna wi?kszo?? jest dzi? odpowiedzialna. Wi?c obecnie ju? wida?, i? to zupe?nie inny naród: to naród silny, skropiony krwi?. On nie mo?e pój?? inn? drog?, bo nie potrafi?by spojrze? w oczy tym matkom, ?onom, dzieciom. One musz? móc powiedzie?: «tak, mój syn umar?, ale rozumiem, dlaczego: by to by? dzi? inny kraj». I oto nasze zadanie. Równie? Ko?cio?a, jako moralnego g?osu ukraińskiego spo?eczeństwa, który musi si? jasno wypowiada? i pracowa? nad swoj? rol?. Podobnie te? inne instytucje, aby?my wyszli z obecnej wojny jako inny kraj.“