蜜桃交友

Pope

Joseph sp?dzi? dzieciństwo i m?odo?? w Traunstein, ma?ym miasteczku niedaleko granicy z Austri?, 30 km od Salzburga. W tym kontek?cie, który sam zdefiniowa? jako "mozartowski", otrzyma? formacj? chrze?cijańsk?, ludzk? i kulturow?.

Okres jego m?odo?ci nie by? ?atwy. Wiara i wychowanie rodziny przygotowa?y go do stawienia czo?a trudnym do?wiadczeniom tamtych czasów, w których re?im nazistowski utrzymywa? klimat silnej wrogo?ci wobec Ko?cio?a katolickiego. M?ody Joseph widzia?, jak nazi?ci uderzyli proboszcza przed celebracj? Mszy ?wi?tej.

W?a?nie w tej z?o?onej sytuacji odkry? pi?kno i prawd? wiary w Chrystusa; podstawow? rol? odegra?a w tym postawa jego rodziny, która zawsze dawa?a wyra?ne ?wiadectwo dobroci i nadziei, zakorzenione w ?wiadomej przynale?no?ci do Ko?cio?a.

Do wrze?nia 1944 r. by? rekrutowany w pomocniczych s?u?bach przeciwlotniczych.

W latach 1946-1951 studiowa? filozofi? i teologi? we Fryzyndze oraz w Monachium.

Zosta? wy?wi?cony na kap?ana 29 czerwca 1951 r.

W latach 1952-1954 prowadzi? wyk?ady w seminarium arcybiskupim we Fryzyndze, gdzie sam by? jeszcze do niedawna studentem.

W 1953 r. zosta? doktorem teologii z tez? "Lud i Dom Bo?y w nauce ?w. Augustyna o Ko?ciele". Par? lat pó?niej, w r. 1957 habilitowa? si? z teologii fundamentalnej na uniwersytecie w Monachium. Rozpraw? ?Teologia dziejów wed?ug ?w. Bonawentury” przygotowa? pod kierunkiem znanego profesora teologii fundamentalnej, prof. Gottlieba Söhngena. W nast?pnym roku zosta? mianowany profesorem nadzwyczajnym dogmatyki i teologii fundamentalnej w Wy?szej Szkole Filozoficzno-Teologicznej we Fryzyndze.

Po skończeniu nauczania teologii dogmatycznej i fundamentalnej we Fryzyndze, kontynuowa? swoj? dzia?alno?? pedagogiczn? w Bonn od 1959 do 1963; w Münster od 1963 do 1966; oraz w Tybindze od 1966 do 1969 r. W tym samym roku zosta? profesorem dogmatyki i historii dogmatów na Uniwersytecie w Ratyzbonie, gdzie pe?ni? te? funkcj? wicerektora uniwersytetu.

Od 1962 do 1965 r. dokona? znacz?cego wk?adu w Sobór Watykański II jako "ekspert"; asystowa? jako doradca teologiczny kard. Josephowi Fringsowi, arcybiskupowi Kolonii.

Intensywna dzia?alno?? naukowa doprowadzi?a go do realizacji wa?nych zadań w s?u?bie Konferencji Episkopatu Niemiec i Mi?dzynarodowej Komisji Teologicznej.

W 1972 r. Wraz z Hansem Ursem von Balthasarem, Henri de Lubacem i innymi wspania?ymi teologami za?o?y? czasopismo teologiczne "Communio".

24 marca 1977 r. Pawe? VI mianowa? Josepha Ratzingera arcybiskupem Monachium i Fryzyngi. ?wi?cenia biskupie przyj?? w wigili? Zes?ania Ducha ?wi?tego, 28 maja 1977 r. w Monachium.

By? pierwszym od osiemdziesi?ciu lat kap?anem diecezjalnym, wy?wi?conym na biskupa monachijskiej archidiecezji. Jego mottem biskupim by?y s?owa: Cooperatores Veritatis — «Wspó?pracownicy Prawdy». Tym zawo?aniem pragn?? podkre?li? wag? pod??ania za prawd? i s?u?enia jej ?w dzisiejszym ?wiecie, w którym temat prawdy jest prawie ca?kowicie zaniedbany i faktycznie wydaje si? by? czym? zbyt wielkim dla cz?owieka, mimo ?e wszystko si? rozpada, je?li brakuje prawdy”.

Miesi?c po sakrze — 27 czerwca 1977 r. — pi??dziesi?cioletni arcybiskup zosta? przez Paw?a VI wyniesiony do godno?ci kardynalskiej i otrzyma? ko?ció? tytularny Matki Bo?ej Pocieszycielki przy ulicy Tiburtina w Rzymie.

W 1978 roku kardyna? Ratzinger uczestniczy? w konklawe, które odby?o si? od 25 do 26 sierpnia i wybra?o Jana Paw?a I. Nowy papie? wyznaczy? kardyna?a jako swojego specjalnego wys?annika na III Mi?dzynarodowy Kongres Mariologiczny obchodzony w Guayaquil w Ekwadorze od 16 do 24 wrze?nia. W pa?dzierniku tego samego roku wzi?? udzia? w konklawe, które wybra?o Jana Paw?a II.

Po czterech latach pasterzowania w archidiecezji Monachium i Fryzyngi 25 listopada 1981 r. kard. Joseph Ratzinger zosta? powo?any przez Jana Paw?a II do pracy w Stolicy Apostolskiej. Otrzyma? nominacj? na prefekta Kongregacji Nauki Wiary, jak równie? przewodnicz?cego Papieskiej Komisji Biblijnej i Mi?dzynarodowej Komisji Teologicznej.

W latach 1986-1992 przewodniczy? Papieskiej Komisji przygotowuj?cej Katechizm Ko?cio?a Katolickiego. Bra? aktywny udzia? we wszystkich synodach biskupów w czasie pontyfikatu Jana Paw?a II. By? relatorem V Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów na temat zadań rodziny chrze?cijańskiej we wspó?czesnym ?wiecie (1980). Pe?ni? funkcj? przewodnicz?cego VI Zgromadzenia synodalnego na temat pojednania i pokuty w pos?udze Ko?cio?a (1983).

Papie? Jan Pawe? II na konsystorzu 5 kwietnia 1993 r. wyniós? kard. Ratzingera do godno?ci kardynalskiej w porz?dku biskupów z tytu?em diecezji podrzymskiej Velletri-Segni. 9 listopada 1998 r. zosta? mianowany wicedziekanem Kolegium Kardynalskiego, a 30 listopada 2002 r. dziekanem tego? Kolegium i przyj?? tytu? Ko?cio?a diecezji podrzymskiej w Ostii.

By? specjalnym wys?annikiem papieskim na obchody 1200 lecia diecezji Paderborn, w Niemczech, które odby?y si? 3 stycznia 1999.
Od 13 listopada 2000 roku by? honorowym cz?onkiem Papieskiej Akademii Nauk.

Po ?mierci Jana Paw?a II, w dniu 19 kwietnia zosta? wybrany na urz?d Nast?pcy Aposto?a Piotra.

W dniu 11 lutego 2013 roku, na zakończenie Publicznego Konsystorza Zwyczajnego, og?osi? decyzj? o rezygnacji z pos?ugi Piotrowej tymi s?owami: "Rozwa?ywszy po wielokro? rzecz w sumieniu przed Bogiem, zyska?em pewno??, ?e z powodu podesz?ego wieku moje si?y nie s? ju? wystarczaj?ce, abym w sposób nale?yty sprawowa? pos?ug? Piotrow?. Jestem w pe?ni ?wiadom, ?e ta pos?uga, w jej duchowej istocie, powinna by? spe?niana nie tylko przez czyny i s?owa, ale w nie mniejszym stopniu tak?e przez cierpienie i modlitw?. Niemniej jednak, aby kierowa? ?odzi? ?w. Piotra i g?osi? Ewangeli? w dzisiejszym ?wiecie, podlegaj?cym szybkim przemianom i wzburzanym przez kwestie o wielkim znaczeniu dla ?ycia wiary, niezb?dna jest si?a zarówno cia?a, jak i ducha, która w ostatnich miesi?cach os?ab?a we mnie na tyle, ?e musz? uzna? moj? niezdolno?? do dobrego wykonywania powierzonej mi pos?ugi. Dlatego, w pe?ni ?wiadom powagi tego aktu, z pe?n? wolno?ci? o?wiadczam, ?e rezygnuj? z pos?ugi Biskupa Rzymu, Nast?pcy Piotra". Jego pontyfikat zakończy? si? 28 lutego 2013 roku. Pó?niej, Benedykt XVI mieszka? w Watykanie, w klasztorze "Mater Ecclesiae", jako papie? emeryt.

W Kurii Rzymskiej by? cz?onkiem Rady Sekretariatu Stanu ds. Stosunków z Państwami; w Kongregacji dla Ko?cio?ów Wschodnich, Kultu Bo?ego i Dyscypliny Sakramentów, dla Biskupów, Ewangelizacji Narodów, Edukacji Katolickiej, dla duchowieństwa i Spraw Kanonizacyjnych; w Papieskiej Radzie ds. Popierania Jedno?ci Chrze?cijan i Kultury; Najwy?szego Trybuna?u Sygnatury Apostolskiej; w Papieskiej Komisji ds. Ameryki ?acińskiej, w Papieskiej Komsji «Ecclesia Dei», w Papieskiej Komisji dla rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego i rewizji Kodeksu Kanonów Ko?cio?ów Wschodnich.

W?ród licznych publikacji Josepha Ratzingera nale?y wymieni? przede wszystkim ?Wprowadzenie w chrze?cijaństwo” (Einführung in das Christentum), wydane po raz pierwszy w r. 1968 (wyd. pol. Kraków 1970, 1994, 2005). Dzie?o to, stanowi?ce zbiór wyk?adów wyg?oszonych w Tybindze na temat Wyznania wiary, wci?? jest wznawiane i t?umaczone na wiele j?zyków.

Szerokim echem odbi?a si? wyg?oszona w tym okresie w Katolickiej Akademii Bawarii konferencja na temat ?Dlaczego jestem jeszcze w Ko?ciele?” (Warum ich noch in der Kirche bin, opublikowana w 1971 r., w której krytycznie analizuje tendencje teologiczne w ówczesnym Ko?ciele i jasno odpowiada, ?e tylko w Ko?ciele, a nie obok Ko?cio?a, mo?na by? chrze?cijaninem.

W 1973 r. wydaje wa?ny tom ?Dogmat i przepowiadanie” (Dogma und Verkündigung), na który sk?adaj? si? artyku?y, medytacje i homilie po?wi?cone przepowiadaniu wiary.

Cykl jego publikacji przez lata by? bardzo obfity, stanowi?c punkt odniesienia dla wielu osób, szczególnie dla tych, którzy chcieli pog??bi? studia teologiczne. W 1985 opublikowa? wywiad: "Raport o wierze", a w 1996 "Sól ziemi". Podobnie, z okazji jego 70. urodzin, zosta?a opublikowana ksi??ka: "W szkole prawdy", w której ró?ni autorzy ilustruj? ró?ne aspekty jego osobowo?ci i pracy.

Za prac? naukow? kardyna? nagradzany by? licznymi tytu?ami. Ju? w 1977 r., jako nowo mianowany arcybiskup Monachium, po zrzeczeniu si? katedry na uniwersytecie w Ratyzbonie, zosta? profesorem honorowym tej?e uczelni. W r. 1984 College of St. Thomas w St. Paul w Minnesocie (USA) przyzna? kard. Ratzingerowi doktorat «honoris causa» z zakresu «Human Letters». Pó?niej purpurat zosta? doktorem «honoris causa» uniwersytetów katolickich w Limie (19 lipca 1986 r.) i w bawarskim Eichstätt (26 listopada 1987 r.), a potem na hiszpańskim Uniwersytecie Navarra w Pamplonie (31 stycznia 1998 r.). W Rzymie otrzyma? doktorat «honoris causa» z zakresu prawa na prywatnym Uniwersytecie Maria Santissima Assunta (LUMSA, 10 listopada 1999 r.). Benedykt XVI zosta? te? doktorem «honoris causa» dwóch polskich uczelni. 23 pa?dziernika 1988 r. otrzyma? ten zaszczytny tytu? na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a 27 pa?dziernika 2000 r. na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wroc?awiu, gdzie wyg?osi? wyk?ad na temat relacji mi?dzy wiar? i teologi?.