蜜桃交友

鈥濷no zach臋ca do tego, 偶eby pomedytowa膰. Czytamy teksty Pisma 艢wi臋tego przygotowuj膮ce nas do 艣wi臋towania, dzi臋ki czemu mamy fundament, poniewa偶 wszystko wskazuje na Bo偶膮 obecno艣膰 oraz wzywa do bycia z Nim, bo przecie偶 On z nami przebywa. Tylko (鈥�) z powodu jakich艣 trudno艣ci mo偶emy Go nie zauwa偶a膰, jak i w rodzinie mo偶e si臋 trafi膰, 偶e kto艣 zostaje zapomniany, a偶 w ko艅cu ten cz艂owiek mówi: «s艂uchajcie, ale przecie偶 jeszcze ja tu 偶yj臋». «Oj, wybacz!» 鈥� pada odpowied藕, gdy偶 po prostu osoby by艂y pogr膮偶one w troskach i nawet nie widzia艂y, kto siedzi z nimi za sto艂em. I w艂a艣nie w艣ród zmartwie艅 mo偶emy rozproszy膰 si臋 na tyle, i偶 zapomnimy o obecno艣ci Boga tu偶 obok, a potem pytamy siebie zdziwieni, czemu nam tak trudno 鈥� mówi bp Gonczaruk. 鈥� Wi臋c 艣wi臋ta (鈥�) koncentruj膮 nasz膮 uwag臋 na tym, 偶e Bóg jest przy nas, 偶e jest tutaj, 偶eby przyj艣膰 do Niego i nasyci膰 si臋 Nim. I takie do艣wiadczenie Jego obecno艣ci (鈥�) daje nam si艂臋, rado艣膰, pokój, nadziej臋, co z kolei pomaga nam przetrwa膰 wszelkie trudno艣ci oraz te ataki, których do艣wiadczamy. Doceniamy wi臋c, jak wielki i cenny jest dar wiary pozwalaj膮cy nam przebywa膰 w obecno艣ci Boga. Tak krótko mog臋 opisa膰 nasze prze偶ycia: nie jest nam 艂atwo, wr臋cz jest bardzo ci臋偶ko 鈥� i psychicznie, i fizycznie, w co wchodz膮 odczucia bezradno艣ci, niesprawiedliwo艣ci, bólu 鈥� ale owa sytuacja nas nie niszczy i wiemy, Komu to zawdzi臋czamy: Bogu, który daje nam si艂臋 do przetrwania.鈥�