蜜桃交友

Piera Ruffinatto, dziekan Papieskiego Wydzia艂u Nauk Pedagogicznych Auxilium

My, Córki Maryi Wspomo偶ycielki jeste艣my stosunkowo m艂odym instytutem. Nasze pocz膮tki si臋gaj膮 1872 r. i ma艂ej wioski w prowincji Alessandria w pó艂nocnych W艂oszech. Kilka lat pó藕niej nasz za艂o偶yciel, 艣w. Jan Bosko, ze wspó艂za艂o偶ycielk膮, 艣w. Mari膮 Domenic膮 Mazzarello, pos艂ali nas na misje. Tak wi臋c instytut mia艂 bardzo szerokie pole inkulturacji i dotarli艣my do wielu miejsc na 艣wiecie. Dzi艣 jeste艣my w 97 krajach i posiadamy ponad 1, 5 tys. domów. Mo偶na powiedzie膰, 偶e przez te wszystkie lata nasz膮 dzia艂alno艣ci膮 edukacyjn膮 przemierzy艂y艣my ca艂y 艣wiat. Wnios艂y艣my znacz膮cy wk艂ad szczególnie w edukacj臋 m艂odych dziewcz膮t, poniewa偶 nasze zgromadzenie powsta艂o w艂a艣nie z my艣l膮 o nich, ale tak偶e ch艂opców oraz wszystkich dzieci na pi臋ciu kontynentach.

Te 150 lat by艂o naznaczone wyzwaniem do odczytywania rzeczywisto艣ci, w której przysz艂o nam dzia艂a膰, z wielk膮 zdolno艣ci膮 adaptacji i w kluczu ewangelicznym, aby odpowiedzie膰 jak najlepiej na wymagania pojawiaj膮ce si臋 na danym terytorium. Chodzi tutaj o problemy dotycz膮ce edukacji, ale tak偶e promocji kobiet, pomocy, je艣li pomy艣limy o trudnym okresie wojen 艣wiatowych lub sytuacjach kryzysowych w wielu zak膮tkach globu.

Zawsze staramy si臋 dzia艂a膰 przede wszystkim poprzez nasz膮 obecno艣膰: by膰 na miejscu, 偶eby s艂ucha膰 pyta艅, a potem odpowiedzie膰 na te najpilniejsze. Niezmiennie czynimy tak poprzez priorytetowe zaanga偶owanie edukacyjne, m.in. poprzez ró偶ne instytucje - to mog膮 by膰 szko艂y, ale równie偶 centra promocji kobiet, o艣rodki zawodowe, oratoria, placówki wszelkiego rodzaju i szczebla, uniwersytety. Czyli mamy do czynienia z wielo艣ci膮 instytucji zwracaj膮cych si臋 do rozmaitych odbiorców i podejmuj膮cych ró偶ne problemy.

Patrz膮c na przysz艂o艣膰 Córek Maryi Wspomo偶ycielki, z pewno艣ci膮 istotne b臋dzie ponowne o偶ywienie edukacyjnego zaanga偶owania instytutu, który - jak wszystkie inne zgromadzenia zakonne - w niektórych cz臋艣ciach 艣wiata traci na liczebno艣ci, a w innych ro艣nie. Oznacza to przyjrzenie si臋 temu, gdzie 偶yje szczególnie du偶o 尘艂辞诲锄颈e偶y, poniewa偶 w niektórych regionach, takich jak Afryka czy Azja, liczba m艂odych ludzi jest naprawd臋 imponuj膮ca. B臋dziemy wi臋c kontynuowa膰 nacisk na edukacj臋, który, gdybym mia艂a podsumowa膰, mo偶na opisa膰 jako chodzenie na dwóch nogach. Z jednej strony 鈥� przeciwstawienie si臋 wszystkiemu, co uniemo偶liwia pomy艣lny wzrost m艂odych ludzi: oboj臋tno艣膰, rezygnacja, brak zaufania. Dlatego Papie偶 Franciszek wzywa do wiary w nowe pokolenie i uczynienie go g艂ównymi bohaterami. Z drugiej strony, bardziej twórcze drogi edukacyjno-promocyjne, prowadz膮ce m艂odych ludzi do spotkania z samymi sob膮 i z innymi oraz do 偶ycia kultur膮 spotkania, duchowo艣ci膮 ekologiczn膮, któr膮 trzeba dzisiaj 偶y膰 globalnie. A wi臋c trwa膰 z nadziej膮, jak膮 daj膮 nam 尘艂辞诲锄颈, nawet wtedy, gdy wydaje si臋, 偶e scenariusze s膮 trudne do zrealizowania.

Spojrza艂y艣my równie偶 w przysz艂o艣膰 poprzez mi臋dzynarodow膮 konferencj臋, która odby艂a si臋 w Rzymie w dniach od 25 do 30 wrze艣nia: 鈥濿k艂ad Córek Maryi Wspomo偶ycielki w edukacj臋: drogi, wyzwania i perspektywy鈥�. By艂o to przede wszystkim wyzwanie dla instytutu i dla organizatorów podejmuj膮cych si臋 tego dzie艂a mo偶e jedyny raz w naszej historii. Na miejscu zebra艂y艣my prawie 300 uczestników, nast臋pnie 600-1000 on-line. Konferencja nie zosta艂a pomy艣lana jedynie jako czysto akademickie wydarzenie dla naukowców czy specjalistów, ale mia艂a otworzy膰 drzwi dla naszego zgromadzenia i jego wk艂adu w edukacj臋. Pierwsza sesja dotycz膮ca informacji historycznych prezentowa艂a dane statystyczne, sylwetki wychowawców, którzy twórczo interpretowali system prewencyjny w ró偶nych miejscach. Potem zosta艂a przedstawiona refleksja pedagogiczna instytutu obejmuj膮ca ostatnie 150 lat, mówi膮ca tak偶e o wk艂adzie, jaki wniós艂 nasz wydzia艂 w usystematyzowanie kobiecej my艣li prewencyjnej.

Mi臋dzynarodowy zespó艂 specjalistów podj膮艂 szerokie badania na temat postrzegania edukacji salezja艅skiej dzisiaj, przeprowadzaj膮c rozmowy z wieloma 艣rodowiskami wychowawczymi na ca艂ym 艣wiecie. W kolejny wieczór zrealizowano wywiady z ch艂opcami i dziewcz臋tami z naszego 艣rodowiska edukacyjnego, poniewa偶 my, salezjanki, bardzo lubimy s艂ucha膰, co oni my艣l膮 o nas i naszym stylu wychowania. By艂o to okno na spojrzenie 尘艂辞诲锄颈e偶y, w którym mog艂y艣my z ni膮 dialogowa膰, tak偶e poprzez j臋zyk muzyki i ta艅ca.