蜜桃交友

Драги бра?а и сестри, добар ден!

Во денешната катехеза сакам да размислувам со вас за ими?ата со кои се нарекува Светиот Дух во Библи?ата. Првото нешто што го учиме за една личност е неговото име. ?а викаме по него, ?а разликуваме и по него ?а паметиме. И третото лице на Пресвета Троица има име: се нарекува Свети Дух. Но, ?Дух“ (?Spirito“ на итали?ански, на пр.) е латинизирана верзи?а. Името на Духот, по кое то? бил познат од првите приматели на об?авата, со ко? го нарекувале пророците, псалмистите, Мари?а, Исус и апостолите, е Руах, што значи ветер, здив.

Во Библи?ата името е многу важно што речиси се поистоветува со самата личност. Да се свети Бож?ото име значи да се свети и почитува самиот Бог. Тоа никогаш не е чисто конвенционално име: името секогаш кажува нешто за личноста, неговото потекло, неговото послание. Истото важи и за името Руах. ?а содржи првата основна об?ава за личноста и улогата на Светиот Дух.

Со наб?удува?е на ветрот и неговите про?ави, библиските писатели биле водени од Бога да откри?ат ?ветер“ од различна природа. Не случа?но слегува?ето на Светиот Дух врз апостолите на Педесетница било придружено со ?звук на силен ветер“ (сп.  Дела 2,2). Како да сакаше Светиот Дух да го стави сво?от потпис на она што се случува.

Што ни кажува за Светиот Дух неговото име Руах? Сликата на ветрот служи пред сè за да ?а изрази силата на Бож?иот Дух. ?Дух и сила“ или ?силата на духот“ е бином што често се по?авува низ Библи?ата. Имено, ветрот е неодолива и нескротлива сила. Може дури да ги разбранува и океаните.

Ме?утоа, и во ово? случа?, за да го откриеме целосното значе?е на реалноста на Библи?ата, не смееме да застанеме на Стариот Завет, туку треба да до?деме до Исус. Заедно со силата, Исус ?е изнесе на виделина уште една карактеристика на ветрот, неговата  слобода . На Никодим, ко? доа?а да го посети но?е, то? свечено му вели: ?Ветрот дува каде што сака и гласот негов го слушаш, но не знаеш од каде иде и на каде оди; така е со секо? човек роден од Дух.” (Иван 3,8).

Ветерот е единственото нешто што не може целосно да се искористи, не може да се ?чува“ во шиши?а или кутии. А?де да се обидеме да го ?чуваме“ Светиот Дух во шиши?а или кутии: не е моно, То? е слободен. Да се обидеш да го ограничиш Светиот Дух во концепти, дефиниции, тези или трактати, како што понекогаш се обидува модерниот рационализам, значи да го изгубиш, да го поништиш или да го сведеш на чисто едноставен човечки дух. Ме?утоа, во Црквата има слично искушение, а тоа е желбата да се ограничи Светиот Дух во канони, институции, дефиниции. Духот создава и вдахновува институции, но Самиот То? не може да биде ?институционализиран“. Ветерот дува ?каде што сака“, така што Духот ги раздава своите дарови ?како што сака“ (1 Корит?аните 12,11).

Сето тоа свети Павле ?е го направи основен закон за христи?анското делува?е. Слободен човек, слободен христи?анин е оно? ко? го има Духот Господов. Тоа е многу посебна слобода, многу поинаква од она што обично се подразбира. Не е слобода да правиш што сакаш, туку слобода да го правиш слободно она што Бог сака! Тоа не е слобода да правиме добро или зло, туку слобода да правиме добро, и тоа слободно, односно затоа што нè привлекува, а не затоа што сме принудени да го правиме тоа. Со други зборови, слободата на синови, а не на робови.

Павле е многу свесен за злоупотребата и недоразбира?ата што може да се случат во врска со оваа слобода. Имено, то? им пишува на Галат?аните: ?Вие, бра?а, повикани сте кон слобода; но слободата ваша да не ви служи како повод за угодува?е на телото, туку со ?убов служете си еден на друг“ (Галат?аните 5,13). Слобода ко?а се изразува во она што изгледа дека е не?зина спротивност, се изразува во служе?е, а во служе?ето е вистинска слобода.

Добро знаеме кога таа слобода станува ?изговор за телото“. Павле дава список ко? е тра?но актуелен: ?пре?убоде?ство, блудство, нечистоти?а, бесрамност, служе?е на идоли, магии, непри?ателство, кавги, ревнува?а, гнев, расправии, несогласности, ереси, зависти, убиства, пи?анство, срамни гостува?а и други слични работи“ (Галат?аните 5,19-21). Но, ова важи и за слободата, со ко?а богатите ги искористуваат сиромашните, силните ги искористуваат слабите, и сите неказнето ?а искористуваат околината. А тоа е грда слобода, не е слободата на Духот.

Бра?а и сестри, од каде да ?а црпиме оваа слобода на Духот, толку многу спротивна на слободата на егоизмот? Одговорот е во зборовите што Исус им ги упати на своите слушатели: ?И ако Синот ве ослободи, навистина ?е бидете слободни“ (Иван 8,36). Тоа е слободата што ни ?а дава Исус. Да го молиме Исус да нè направи, со сво?от Свет Дух, вистински слободни мажи и жени. Слободни за служе?е, во ?убов и радост. Ви благодарам!