蜜桃交友

?Вра?а?е во срцето“, на ?суштинското“, да се ?влезе во та?ната“, да се симне ?световната покривка“: тоа е патот по ко? папата Фра?о повикува да се оди во времето на Великиот пост, ?патот од надвор кон внатре. биде??и сè што доживуваме, вклучително и нашиот однос со Бог, не смее да се сведе на надворешноста“, туку мора да одговара на ?нашите чувства“. Накратко, повикани сме да го следиме примерот на сиромавиот од Асизи ?ко? откако се соблече, со сето свое битие го прегрна Отецот ко? е на небесата“. Ова се зборовите на Папата кои ги кажа во Римската базилика Света Сабина, доверена на кардиналот Мауро П?аченца, за време на светата Литурги?а со обред пепеле?е. Пред светата Литурги?а се одржа традиционална пока?ничка поцеси?а со Литани?а до сите светци од црквата Свети Анселм до базиликата Света Сабина.

Тргнува??и од зборовите на свети Анселм, поттикна на размислува?е, на дистанцира?а од занима?ата и грижите за да се бара Бог, за да може да се слушне неговиот глас. Папата повика и да влеземе во нашата внатрешност, ?каде има толку многу стравови, чувства на вина и грев“, но тоа е место ?каде што Бог може да не исцели и очисти“.

?Несвесни за тоа, сфа?аме дека ве?е немаме та?но место каде би застанале и каде би биле заштитени. Потопени сме во свет во ко? сè, дури и на?интимните емоции и чувства, мора да станат соци?ални - но како нешто може да биде соци?ално ако не тече од срцето? ?Дури и на?трагичните и на?болните искуства ризикуваат да немаат та?но место за чува?е: сè мора да биде разоткриено, неорганизирано, препуштено на брборе?е... И тука Господ ни вели: Влезете во та?ната, вратете се во вашиот внатрешен цента“, повика Папата.

Во продолжение на сво?ата проповед, папата Фра?о об?асни дека Великиот пост мора да биде ?ба?а на прочистува?е и пустоше?е“ и поттикна да се отстрани ?сета шминка, сè што ставаме на себе за да изгледаме попривлечно, подобро отколку што сме“. Затоа, ?вра?а?ето во срцето значи вра?а?е кон вистинското ?ас и да се претставиме пред Бога такви какви што навистина сме, голи и разоткриени. Ова значи да погледнеме во себе и да бидеме свесни за тоа кои сме навистина, да ги извадиме маските што често ги носиме, да го успориме напливот на нашиот гнев, да го прифатиме животот и вистината за себе. Животот не е шоу, а Великиот пост не повикува да се симнеме од сцената на привидност, да се вратиме на срцето, на вистината за тоа кои сме. Вра?а?е во срцето, вра?а?е на вистината“.

Пепелта со ко?а се пеплат верниците, потенцира Папата, нè вра?а ?во суштинската реалност на самите себе“, тоа е потсетува?е да го оставиме ?оклопот што го покрива срцето“ и ?маската на привидноста“ со ко?а човекот останува празен и сув. ?Ние сме прашина, нашиот живот е како здив, но Господ – то? и само то?, и ништо друго – не дозволува да исчезне; ?а собира и ?а обликува таа прашина, самите нас, за да не се распрснува од силните ветришта на животот и да не се раствори во бездната на смртта“.

Отстранува?ето на сè што ?а покрива внатрешноста и гледа?ето внатре овозможува ?да се открие присуството на Бога, ко? секогаш нè ?уби“, додава папата Фра?о, ?да се чувствуваме сакани од вечната ?убов, со свесност дека сме прашина обликувани од Семо?ниот“, прав од ко? повторно ?е се издигнеме во бескраен живот ко? отсекогаш бил подготвен за нас“. ?А ако огнот на Бож?ата ?убов гори во пепелта, ко?а сме самите ние, тогаш откриваме дека сме создадени од таа ?убов и дека сме повикани да сакаме: да ги сакаме бра?ата околу нас, да покажуваме внимание на другите, да бидеме сочувствителни, да покажеме милост, да споделиме што сме и што имаме со оние во потреба“.

Сфа?а?ето дека сме плод на Бож?ата ?убов и дека секогаш ?а чувствуваме, ни овозможува да не ги сведеме милостина, молитва и пост ?на надворешни практики“, туку на ?патишта што нè водат назад кон срцето, кон суштината на христи?анскиот живот“, но исто така тоа ни дава можност таа иста ?убов да ?а ?шириме во пепелта на бро?ни секо?дневни ситуации“, за да се родат повторно ?надежта, довербата и радоста“, рече Папата во сво?ата проповед, ко?а ?а заврши веле??и дека во овие недели од Великиот пост мораме да и дадеме ?простор на молитвата со тивко обожава?е“ и да останеме во обожава?е ?слуша??и го Господовото присуство. ?Богот на милоста и сочувството, Богот на простува?ето и ?убовта, Богот на нежноста и грижата“, како што го нарекува Анри Нувен, дозволува неговата ?убов ?да ги допре на?длабоките и на?скриените длабочини на срцето“.