Ангел Господов: Да не бидеме христи?ани од сакристи?ата, туку носители на Бож?ото оздравува?е
Папата Фра?о за време пладневната молитва Ангел Господов им се обрати на верниците собрани во плоштадот Свети Петар зборува??и за Евангелието од неделната Литурги?а, кое ни го прикажува Исус во движе?е: То?, имено, штотуку заврши со проповеда?ето и излегува??и од синагогата, оди во ку?ата на Симон Петар, каде што ?а излекува од треска неговата тешта. Потоа, навечер, откако за?де сонцето, повторно излегува кон градската порта, каде што сретнува многу болни и опседнати и ги лекува; следното утро, то? станува рано и оди да се помоли; и на кра?от, повторно тргнува да оди низ Галиле?а.
Светиот Отец истакна дека треба да се задржиме на тоа посто?ано Исусово движе?е, кое ни зборува нешто важно за Бога и, истовремено, ни поставува неколку праша?а за нашата вера.
Исус, ко? оди во пресрет на ранетото човештво, ни го покажува лицето на Отецот, нагласи папата Фра?о. Можеби сè уште имаме претстава за Бог ко? е далечен, ладен, рамнодушен кон сè што ни се случува. Ме?утоа, Евангелието ни покажува дека Исус, откако поучуваше во синагогата, излезе за да може Словото што го навести да допре, да ги допре и лекува лу?ето. На то? начин, То? ни открива дека Бог не е далечен господар ко? ни зборува одозгора; напротив, то? е Отец полн со ?убов, ко? ни е близок, ко? ги посетува нашите домови, ко? сака да спаси и ослободи, да не оздрави од секо?а болест на телото и духот. Бог е секогаш близу до нас. Бож?иот став може да се искаже со три збора: близина, сочувство и нежност. Бог ко? ни станува близок да не придружува, со нежност и да ни прости. Не заборава?те го тоа: близина, сочувство и нежност. Тоа е Бож?иот став. Ова непрекинато Исусово оде?е е предизвик за нас, истакна Светиот Отец.
Можеме да се запрашаме: дали го откривме Бож?ото лице како Отец на милосрдието или пак веруваме и навестуваме ладен и далечен Бог? Дали верата нè прави немирни патници или е интимна утеха што ни дава мир? Дали молиме само за да почувствуваме мир, или Бож?ото Слово што го слушаме и проповедаме нè поттикнува да излеземе, како Исус, да се сретнеме со другите, за да ?а шириме Бож?ата утеха?
Затоа, да погледнеме на Исусовиот пат и да запомниме дека нашата прва духовна задача е оваа: да го оставиме ликот на Бога што мислиме дека го знаеме и секо?дневно да се обра?аме кон Бог што ни го претставува Исус во Евангелието, ко? е Отец на ?убовта и Отец на сочувството. Близок, сочувствителен и нежен Отец. А кога ?е го откриеме вистинското лице на Отецот, нашата вера созрева: не остануваме да бидеме ?христи?ани од сакристи?ата“ или ?од дневна соба“, туку се чувствуваме повикани да станеме носители на Бож?ата надеж и оздравува?е, посочи Светиот Отец. и ?а повика Света Мари?а, Жената на патот, да ни помогне да излеземе од себе за да навестиме и посведочиме за Господа.