Ангел Господов. Вистинската големина е во грижата за на?слабите
Драги бра?а и сестри, ви посакувам при?атна недела!
Евангелието на денешната литурги?а (Марко 9, 30-37) ни зборува за Исус ко? на?авува што ?е се случи на кра?от од неговиот живот: ?Синот Човечки ?е биде предаден во човечки раце, и ?е Го уби?ат, и на третиот ден по убива?ето ?е воскресне.“ (р. 31). Но, учениците, додека го следат Учителот, имаат нешто друго на нивните умови и на нивните усни. Кога Исус ги праша за што зборуваат, тие не одговараат.
Светиот Отец особено внимание посвети на тоа молче?е на апостолите. Имено, тие молчеа биде??и разговараа ко? од нив е поголем. ?Каков контраст со Господовите зборови! Додека Исус им ?а доверуваше смислата на сво?от живот, тие зборуваа за мо?“, истакна Папата. Срамот ?ги затвора нивните усти, како што порано гордоста им ги затвори срцата“. Ме?утоа, Исус им одговара: ?Ко? сака да биде прв, нека биде последен од сите, и на сите – слуга!”“ Сакаш ли да бидеш голем? Биди мал, служи на сите.
Со еден збор толку едноставен, а сепак толку решителен, Исус го обновува нашиот начин на живот. Не учи дека вистинската власт не се крие во доминаци?ата на на?силните, туку во грижата за на?слабите. Вистинската власт се состои во грижата за на?слабите, тоа е она што те прави одличен!
Затоа Учителот го повикува детето, го става среде учениците, го прегрнува и вели: ?Ко? прими едно такво дете во Мое име, Мене Ме прима“ (ст. 37). Детето нема мо?: тоа е во потреба. Кога се грижиме за човекот, препознаваме дека на човекот секогаш му треба живот.
Сите ние сме живи затоа што неко? не прифатил, но мо?та не принудува да заборавиме на таа вистина. Жив си затоа што си примен! Тогаш стануваме господари, а не слуги, а првите жртви на ова се токму последните: малите, слабите, сиромашните.
Бра?а и сестри, колкумина страдаат и умираат поради борбите за власт! Тоа се животите што светот ги отфрла, како што го отфрли Исус, оние кои се исклучени и умираат... Кога беше предаден во рацете на лу?ето, то? не на?де прегратка, туку крст. Ме?утоа, Евангелието останува живо слово полно со надеж: Оно? што беше отфрлен воскресна, То? е Господ!
Сега, во оваа прекрасна недела, можеме да се запрашаме: дали можам да го препознаам лицето на Исус ка? малите? Дали се грижам за мо?от ближен, служе??и великодушно? Дали им благодарам на оние кои се грижат за мене?
Да се помолиме на Мари?а, да бидеме како неа, ослободени од суетата и подготвени да служиме.
