蜜桃交友

Аляксандр Панчанка - Pope

Абнародаванне 18 снежня 2023 года дактрынальнай дэкларацы? Fiducia supplicans пра значэнне благасла?лення? адразу ж выкл?кала розную рэакцыю як з боку асобных б?скупа?, так ? з боку цэлых б?скупск?х канферэнцый. Праз два тыдн? прэфект ? сакратар Дыкастэры? веравучэння, адпаведна кардынал В?ктар Мануэль Фернандэс ? мансеньёр Арманда Матэа, вярнул?ся да гэтай тэмы ? прэс-рэл?зе, як? бы? апубл?каваны 4 студзеня 2024 года.

“Зразумелыя заявы некаторых б?скупск?х канферэнцый з’я?ляюцца кашто?ным?, бо падкрэсл?ваюць неабходнасць больш до?гага перыяду пастырскай рэфлекс??. Тое, што было выказана гэтым? б?скупск?м? канферэнцыям?, не можа трактавацца як дактрынальная апаз?цыя, пакольк? дакумент з’я?ляецца выразным ? клас?чным адносна пытання? аб сужэнстве ? сексуальнасц?. У Дэкларацы? ёсць некальк? дакладных фармулёвак, як?я не пак?даюць сумнева?”, - гаворыцца ? камюн?ке.

У заяве перал?чваюцца ?се адназначныя частк? дакумента, з як?х ясна бачна, што вучэнне аб сужэнстве не змян?лася ? для Катал?цкага Касцёла дазволеным? з’я?ляюцца сексуальныя аднос?ны тольк? пам?ж мужчынам ? жанчынай у сужэнстве. “В?давочна, што няма н?як?х падста? для дактрынальнага дыстанцыравання ад гэтай Дэкларацы? або для таго, каб л?чыць яе ерэтычнай, супярэчнай Традыцы? Касцёла або блюзнерскай”, - падкрэсл?ваецца ? паведамленн?.

Тэкст дакумента, як вядома, дае магчымасць удзялення каротк?х ? простых душпастырск?х благасла?лення? (не л?тург?чных ? не абрадавых) не?рэгуляваным парам (а не ?х саюзам), “падкрэсл?ваючы, што гаворка ?дзе пра благасла?ленн? без л?тург?чнай формы, як?я не адабраюць ? не апра?дваюць с?туацыю, у якой знаходзяцца гэтыя людз?”.

Прэфект ? сакратар Дыкастэры? веравучэння прызнаюць, што так?я дакументы “могуць патрабаваць, у ?х практычных аспектах, большага або меншага часу для ?х ужывання, у залежнасц? ад мясцовага кантэксту ? распазнавання кожнага дыяцэз?яльнага б?скупа са сваёй дыяцэз?яй”. У “некаторых месцах няма н?як?х цяжкасцей для яго неадкладнага ?жывання, у ?ншых ёсць патрэба не ?водз?ць н?чога новага, беручы неабходны час для азнаямлення ? ?нтэрпрэтацы?”. Насамрэч, кожны мясцовы б?скуп за?сёды мае ?ладу “вызначацца in loco, гэта значыць у тым месцы, якое ён ведае лепш за ?ншых, таму што гэта яго статак. Разважл?васць ? ?вага да касцёльнага кантэксту ? мясцовай культуры могуць дазваляць розныя спосабы ?жывання Дэкларацы?, але не по?нае або канчатковае адма?ленне гэтага шляху, як? прапануецца святарам”.

Што тычыцца паз?цый цэлых б?скупск?х канферэнцый, то яны пав?нны ?спрымацца ? ?х уласным кантэксце: “У некаторых кра?нах ?снуюць сур’ёзныя культурныя ? нават прававыя праблемы, як?я патрабуюць часу ? душпастырск?х стратэг?й, што выходзяць за рамк? кароткатэрм?новай перспектывы. Кал? ?снуюць законы, як?я прадугледжваюць турэмнае зняволенне, а ? некаторых выпадках катаванн? ? нават смерць тольк? за сам факт прызнання сябе гомасексуальнай асобай, тады само сабой в?давочна, што благасла?ленне было б неразважным. Зразумела, што б?скупы не жадаюць падвяргаць гомасексуальных людзей пагрозе нас?лля. Але застаецца важным, каб гэтыя б?скупск?я канферэнцы? не адстойвал? вучэнне, адрознае ад змешчанага ? Дэкларацы?, падп?санай ? зацверджанай Папам, бо гэта вучэнне, якое ?снавала за?сёды, а прасо?вал? неабходнасць вывучэння ? распазнавання, каб дзейн?чаць з пастырскай разважл?васцю ? так?х умовах”, - гаворыцца ? заяве.

У камюн?ке Дыкастэры? падкрэсл?ваецца, што “сапра?дная нав?на” Fiducia supplicans, якая “патрабуе шчырых намагання? для прыняцця ? ад як?х н?хто не пав?нен ух?ляцца” – гэта не магчымасць благасла?лення не?рэгуляваных пар, але запрашэнне адрозн?ваць дзве розныя формы благасла?лення?: “л?тург?чнае або абрадавае” ? “спантаннае або душпастырскае”.

“Тэалаг?чная рэфлекс?я, заснаваная на пастырск?м бачанн? Папы Франц?шка, прадугледжвае сапра?днае разв?ццё таго, што было сказана пра благасла?ленн? ? Наста?н?цтве ? аф?цыйных тэкстах Касцёла”. Па гэтай прычыне, тлумачаць кардынал Фернандэс ? манс?ньёр Матэа, “тэкст Дыкастэры? набы? высок? статус “Дэкларацы?”, як? ?я?ляе сабой нешта значна большае за responsum або л?ст. Цэнтральная тэма, якая асабл?вым чынам запрашае нас да паглыблення, што ?збагачае нашу душпастырскую практыку – гэта больш шырокае разуменне благасла?лення? ? прапанова пашырыць прастору для ?дзялення душпастырск?х благасла?лення?, як?я не патрабуюць так?х жа ?мо?, як благасла?ленн? ? л?тург?чным або абрадавым кантэксце. Так?м чынам, выходзячы за межы палем?к?, тэкст закл?кае да намагання спакойнай рэфлекс??, з пастырск?м сэрцам, свабодным ад усякай ?дэалог??”. Усе закл?каны ?зрастаць у перакананн?, што “неабрадавыя благасла?ленн? не з’я?ляюцца асвячэннем асобы або пары, як?я ?х атрымл?ваюць, не з’я?ляюцца апра?даннем ус?х ?х дзеяння?, не з’я?ляюцца адабрэннем жыцця, якое яны вядуць”.

Затым у камюн?ке прыводз?цца просты прыклад хуткага, неабрадавага благасла?лення. Адзначаецца, што “такое “душпастырскае” благасла?ленне пав?нна быць “перш за ?сё вельм? каротк?м?”: яно здзяйсняецца на працягу некальк? секунд, без абраду ? выкарыстання л?тург?чных кн?г. Кал? два чалавека звяртаюцца з просьбай пра яго, мы проста прос?м Пана аб м?ры, здаро?? ? ?ншых дабротах для гэтых двух людзей. Адначасова мы прос?м, каб яны магл? жыць Евангеллем Хрыста ? по?най вернасц? ? каб Святы Дух мог вызвал?ць гэтых двух людзей ад усяго, што не адпавядае Яго Божай вол?, ? ад усяго, што патрабуе ачышчэння. Гэта неабрадавая форма благасла?лення, з яе прастатой ? сц?сласцю, не прэтэндуе на апра?данне чагосьц?, што не з’я?ляецца маральна прымальным. В?давочна, гаворка не ?дзе н? пра шлюб, н? пра “?хваленне” або адабрэнне чаго-небудзь. Гэта тольк? адказ душпастыра на просьбу двух людзей аб Божай дапамозе. Таму, у дадзеным выпадку пастыр не став?ць н?як?х умо? ? не жадае ведаць пра ?нтымнае жыццё гэтых людзей”.

Кожны б?скуп у сваёй дыяцэз?? ?па?наважаны ?водз?ць так?я простыя благасла?ленн? “з ус?м? неабходным? парадам? адносна разважл?васц? ? асцярожнасц?, але ? н?як?м выпадку не ?па?наважаны прапано?ваць ц? ?водз?ць благасла?ленн?, як?я могуць нагадваць л?тург?чны абрад”. У той жа час у “некаторых месцах, магчыма, будзе неабходна катэх?зацыя, каб дапамагчы ?с?м зразумець, што такога роду благасла?ленн? не з’я?ляецца адабрэннем жыцця, якое вядуць людз?, што просяць аб ?м. У яшчэ меншай ступен? яны з’я?ляюцца адпушчэннем грахо?, бо гэтыя жэсты далёк?я ад сакрамэнту ц? абраду. Яны з’я?ляюцца простым выразам душпастырскай бл?зкасц?, як? не став?ць так?х жа патрабавання?, як сакрамэнт ц? фармальны абрад”.