Бэнэдыкт XVI закл?кае Касцёл адчуць боль раны зло?жывання?
Аляксандр Панчанка – Pope
У а?тарскай калонцы на Pope Андрэа Тарн?ел? за?важы?, што ? сва?м каротк?м ? дал?катным л?сце, Бэнэдыкт XVI прамов?? па-хрысц?янску, беручы ? якасц? зыходнага пункту чын пакаяння, як? штодзённа здзяйсняецца падчас святой ?мшы.
“На пачатку кожнай э?харыстычнай л?тург?? цэлебрант разам з верн?кам? па?тараюць “mea culpa”, кажучы напрыканцы “мая вельм? вял?кая в?на”. Гэта ?сведамленне таго, што з’я?ляемся грэшн?кам?, а значыць людзьм?, як?я маюць патрэбу ? тым, каб прас?ць аб м?ласэрнасц? ? прабачэнн?”, - нагада? ватыканск? эксперт, падкрэсл?ваючы, што пакаянне вельм? далёкае ад “распа?сюджанай звычк? за?сёды асуджаць ?ншых ? ?х прав?ны, замест таго, каб задумацца пра свае”.
Тарн?ел? за?важы?, што Ёзэф Ратцынгер распача? барацьбу з сексуальным? зло?жыванням?, займаючы пасаду прэфекта Кангрэгацы? Веравучэння, а працягну? ужо будучы Пантыф?кам, праз прыняцце вельм? строг?х закона? у гэтай сферы, аднак у сва?м л?сце ён н?водным слова не ?згада? пра гэта.
Дн? пасля абнародавання дакладу аб зло?жываннях у Мюнхенска-Фрайз?нгскай арх?дыяцэз?? стал? для Бэнэдыкта XVI нагодай для “рахунку сумлення” ? асаб?стай “рэфлекс??”, над тым, што адбылося. Папа-эмерыт нагада?, што глядзе? у вочы “наступства вел?зарнай прав?ны” падчас сустрэчы з ахвярам? зло?жывання?, ? навучы?ся таму, што “мы сам? ?цягваемся ? гэту вел?зарную прав?ну, кал? занядбо?ваем яе ц? не змагаемся з ёй з належнай рашучасцю ? адказнасцю, як часта адбывалася ? адбываецца”.
Бэнэдыкт XVI выказа? “глыбок? сорам, вял?к? боль ? шчырую просьбу аб прабачэнн?” за ?се зло?жыванн? ? памылк?, у тым л?ку тыя, як?я выяв?л?ся ? перыяд яго служэння ? Герман?? ? Рыме. У той жа час ён пара?на? людзей у Касцёле, як?я не адносяцца сур’ёзна да феномену зло?жывання?, з вучням?, як?я спал?, кал? як Езус мал??ся ? Ал??ным садзе ? абл?ва?ся крывавым потам перад абл?ччам бездан? граху. Напрыканцы Бэнэдыкт XVI папрас?? мал?цца з яго, - нагада? змест л?ста Папы-эмерыта Тарн?ел?.
“Словы Бэнэдыкта XVI у л?сце, гэта словы пажылога чалавека, як? хварэе ? ?сведамляе бл?зкасць сустрэчы з Богам, ?мя якога м?ласэрнасць. Гэта словы “сц?плага праца?н?ка в?наградн?ка Пана”, як? шчыра прос?ць прабачэння не абм?наючы канкрэтныя праблемы ? закл?кае ?весь Касцёл адчуць крывавую рану зло?жывання?, як сваю ?ласную”, - завяршы? свой каментар гало?ны рэдактар ватыканск?х СМ?.
