“Humanae Vitae”: сучаснасць сведчыць, што Касцёл ме? рацыю
Ватыканскае выданне, у артыкуле “Humanae Vitae” праз пяцьдзесят гадо?”, нагадвае кантэкст, у як?м нарадз??ся дакумент, а таксама негаты?ныя наступствы яго непрыняцця. Гучыць закл?к: чытаць гэты важны тэкст “новым? вачыма”.
Праз пяцьдзесят гадо? энцыкл?ка Па?ла VI успрымаецца сучасным? людзьм? зус?м па-?ншаму, сцвярджаецца ? артыкуле. У 1968 г. гэта бы? смелы дакумент, як? ?шо? супраць плын?, а менав?та, сексуальнай рэвалюцы?, для рэал?зацы? якой фундаментальна важным? был? сродк? кантрацэпцы? ? магчымасць аборту. Гэта был? часы, кал? эканам?сты казал? пра “дэмаграф?чную бомбу”: яны пужал? перанасяленнем, што пагражала багатым кра?нам зн?жэннем ?х дабрабыту.
Так?м чынам, дзве магутныя с?лы аб’яднал?ся супраць энцыкл?к?: ?люзорнае шчасце сексуальнай рэвалюцы?, ? багацце, якое пав?нна было стаць лаг?чным вын?кам скарачэння колькасц? людзей у вял?к?х маштабах.
Сёння, праз пяцьдзесят гадо?, мы глядз?м на рэчы па-?ншаму. Гэтыя дзве ?тап?чныя ?дэ? стал? рэальнасцю, аднак, не прынесл? чаканых вын?ка? – н? шчасця, н? багацця; хутчэй прыйшл? новыя ? драматычныя праблемы, сцвярджаецца ? артыкуле ватыканскага выдання. У наш час, скарачэнне колькасц? насельн?цтва ? разв?тых кра?нах амаль сувымернае з масавым прыбыццём м?гранта?, а медыцынск? кантроль за нараджальнасцю справакава? уварванне навук? ? гал?ну пракрэацы?, з неадназначным? вын?кам?, часта трывожным? ? небяспечным?.
“Цяпер, кал? мы плац?м по?ную цану за рапто?нае ? значнае падзенне колькасц? нараджэння?, кал? мног?я жанчыны пасля некальк?х гадо? выкарыстання х?м?чных супрацьзачаткавых сродка? не ? стане зачаць дз?ця, мы разумеем, што Касцёл ме? рацыю, што Павел VI бы? прарокам, прапано?ваючы натуральнае рэгуляванне нараджальнасц?, што пав?нна было захаваць здаро?е жанчын, аднос?ны пар ? натуральны спосаб пракрэацы?”, - сцвярджае “L’Osservatore Romano”.
“Сёння, кал? дзя?чыны, зачараваныя экалог?яй, звяртаюцца да натуральных метада? рэгулявання нараджальнасц?, нават не ведаючы пра ?снаванне “Humanae Vitae”, сёння, кал? ?рады спрабуюць праводз?ць пал?тыку, якая стымулюе нараджальнасць, мы пав?нны яшчэ раз, з ?ншым поглядам прачытаць энцыкл?ку. ? замест таго, каб успрымаць яе ? якасц? вял?кага правалу Касцёла перад абл?ччам нястрымнай сучаснасц?, мы можам разглядзець яе прароцкае святло ? бачанн? рознага роду небяспек?, якая то?цца ? гэтых зменах, ? пав?ншаваць сябе, што мы катол?к?, што ? чарговы раз Касцёл не патрап?? у спакусл?вую пастку ?топ?й ХХ стагоддзя, але змог адразу зразумець ?х недахопы ? небяспеку”, - сцвярджае а?тар артыкула, Лючэта Скараф?я, ? з жалем за?важае, што нямног?м гэта ?даецца.
Ватыканскае выданне закл?кае паглядзець на “Humanae Vitae” па-новаму, вачыма людзей, як?я жывуць у ХХ? стагоддз?. Гэта, на думку “L’Osservatore Romano”, адз?ны спосаб адказаць на сённяшн?я праблемы сям’?, новай рол? жанчын ? складаных аднос?н пам?ж этыкай ? навукай.
