蜜桃交友

Аляксандр Амяльчэня - Pope

“Ваенным Вял?каднем” назва? сёлетн?я святы Пантыф?к. “Мы бачыл? шмат кровапрал?цця, шмат гвалту. Нашыя сэрцы таксама был? напо?нены страхам ? пакутам?, у той час як мног?м нашым братам ? сёстрам давялося хавацца ? сва?х дамах, каб абаран?цца ад бомба?. Нам цяжка паверыць, што Езус сапра?ды ?васкрос, што Ён сапра?ды перамог смерць”, але “гэта не ?люз?я” – сёння як н?кол? гучыць вел?коднае прыв?танне: Хрыстус уваскрос!

? сёння, “напрыканцы Вял?кага посту, як?, здаецца, не скончыцца”, Ён патрэбны нам як н?кол?, - за?важы? Святы Айцец. Пасля двух гадо? пандэм??, кал?, здаецца, наста? час выйсц? з тунэлю нягод, аказалася, “што ? нас усё яшчэ жывы дух Ка?на, як? глядз?ць на Абэля не як на брата, а як на саперн?ка, ? думае пра тое, як ад яго пазбав?цца”. “Сёння нам як н?кол? патрэбны Той, Хто ста?ць сярод нас ? зно? кажа нам: “Спакой вам!”, - перакананы Пантыф?к.

“Тольк? Ён можа гэта зраб?ць. Тольк? Ён мае права сёння абвяшчаць нам м?р. Тольк? Езус, бо Ён нясе на сабе раны, нашы раны. Гэтыя раны ?двая нашы: нашы, таму што яны был? нанесены Яму нам?, праз нашыя грах?, праз нашу цвёрдасць сэрца, праз братазабойчую нянав?сць; ? нашы, таму што Ён нясе ?х дзеля нас, Ён не адмов??ся ад ?х на сва?м прасла?леным целе, Ён вырашы? захаваць ?х, нас?ць на сабе за?сёды. (...) Раны на целе Уваскрослага Езуса з’я?ляюцца знакам барацьбы, якую Ён вё? ? ? якой перамог за нас, выкарысто?ваючы зброю любов?, каб мы мел? м?р, спазнал? м?р, жыл? ? м?ры”, - сказа? Франц?шак.

“Няхай м?р настане для пакутл?вай Укра?ны, якая так моцна пацярпела ад нас?лля ? спусташэння ? вын?ку жорсткай, бессэнсо?най вайны. Няхай хутка прыйдзе новы св?танак надзе? ? гэтую страшную ноч пакут ? смерц?! Давайце выб?раць м?р. Давайце перастанем гуляць мускулам?, кал? пакутуюць людз?. Кал? ласка, давайце не прывыкаць да вайны, давайце ?се далучымся да закл?ку да м?ру з нашых балкона? ? на нашых вул?цах! Няхай к?ра?н?к? дзяржа? прыслухаюцца да крыку людзей аб м?ры. Няхай паслухаюць гэтае трывожнае пытанне, зададзенае навуко?цам? амаль семдзесят гадо? таму: “Ц? згодныя мы зн?шчыць чалавечы род, ц? чалавецтва адмов?цца ад война??” (Ман?фест Расэла-Эйнштэйна, 9 л?пеня 1955 года)”, - звярну?ся Папа 17 красав?ка 2022 года.

Ён прызна?ся, што “? сва?м сэрцы нос?ць ус?х шматл?к?х ахвяр з Укра?ны, м?льёны бежанца? ? ?нутрана перамешчаных асоб, сем'?, як?я раздзял?л?ся, пажылых людзей, як?я застал?ся ? адз?ноце, зн?шчаныя жыцц? ? зра?няныя з зямлёй гарады”. Перад вачыма Папы па?стаюць дзец?-с?роты, як?я ?цякаюць ад вайны. “Кал? мы глядз?м на ?х, мы не можам не чуць ?х крык болю ? плач мног?х ?ншых дзяцей, як?я пакутуюць ва ?с?м свеце, пам?раючы ад голаду або адсутнасц? лячэння, дзяцей, як?я стал? ахвярам? жорсткага абыходжання ? гвалту, ? тыя, каму было адмо?лена ? праве нарадз?цца”, - за?важы? Святы Айцец.

Ён назва? “прыкметай суцяшэння” адчыненыя для ?цекачо? дзверы дамо? е?рапейца?. “Няхай гэтыя шматл?к?я ?чынк? м?ласэрнасц? стануць благасла?леннем для нашага грамадства, часам пашкоджанага эга?змам ? ?ндыв?дуал?змам, ? паспрыяюць таму, каб яно стала гасц?нным для ?с?х”, - пажада? Папа.

Франц?шак спадзяецца, што канфл?кт у Е?ропе прымус?ць звярнуць больш уваг? на с?туацыю пакут ? болю ? ?ншых рэг?ёнах свету. Тут ён згада? Бл?зк? Усход, як? гадам? разрываюць падзелы ? канфл?кты, у тым л?ку ?зра?льска-палестынск?, пажада? м?ру для Л?вана, С?ры?, ?рака ? Л?в??. Папа закл?ка? верн?ка? мал?цца за прым?рэнне ? М'янме, “дзе рэал?зуецца драматычны сцэнарый нянав?сц? ? нас?лля”, ? ? Афган?стане, “дзе насельн?цтва пакутуе ад драматычнага гуман?тарнага крыз?су”.

“Няхай запануе м?р на ?с?м афрыканск?м кантыненце”, - закл?ка? Пантыф?к, гаворачы пра рэг?ён Сахель, Дэмакратычную Рэспубл?ку Конга ? Па?днёвую Афрыку.

Ён згада? ? Лац?нскую Амерыку, дзе насельн?цтва ? вын?ку пандэм?? перажывае пагаршэнне сацыяльных умо?, рост злачыннасц?, гвалту, карупцы? ? гандлю наркотыкам?, а таксама Канаду, дзе адбываецца складаны працэс прым?рэння пам?ж Касцёлам ? карэнным? народам?.

“Дараг?я браты ? сёстры, кожная вайна мае наступствы, як?я закранаюць усё чалавецтва: ад жалобы, да драмы бежанца?, да эканам?чнага ? харчовага крыз?су, прыкметы якога мы ?жо наз?раем. Перад абл?ччам трывалых знака? вайны ? шматл?к?х балючых ня?дач у жыцц?, Хрыстус, пераможца над грахом, страхам ? смерцю, закл?кае нас не паддавацца злу ? нас?ллю. Дазвол?м сабе быць пераможаным? Хрыстовым м?рам! М?р магчымы, м?р неабходны, м?р – гэта гало?ная адказнасць кожнага!” – завяршы? сваё вел?коднае “м?рнае пасланне” Франц?шак.