Святы Айцец не прыня? адста?ку кардынала Маркса
Аляксандр Амяльчэня - Pope
Пантыф?к падзякава? нямецкаму кардыналу за “хрысц?янскую мужнасць, якая не ба?цца крыжа ? не ба?цца прын?з?цца перад жудаснай рэальнасцю граху”. Ён спасла?ся на дасланы яму раней л?ст Маркса ? адзначы?, што крыз?с перажывае не тольк? ён, але ? ?весь Касцёл у Герман??. Але “Касцёл зараз не можа зраб?ць крок наперад, не прыня?шы гэтага крыз?су”, ? “сацыялаг?змы з пс?халаг?змам? тут не дапамогуць”. Выйсц? з яго можна тольк? ? супольнасц?.
Папа л?чыць, што за сексуальныя зло?жыванн? катол?к? пав?нны ?зяць на сябе адказнасць як паасобку, так ? супольнасна. “Перад тварам гэтага злачынства мы не можам заставацца абыякавым?. Прыняць гэта, азначае падвергнуць сябе крыз?су”, - адзначы? ён.
Святы Айцец нагада?, што катол?к? ? м?нулым неаднаразова казал? "mea culpa", нават кал? асаб?ста не ?дзельн?чал? ? нейк?м г?старычным этапе. Але вырашэнне крыз?су не мода абмяжо?вацца да сло?, патрэбна рэформа.
“Мы пав?нны ?сц? па шляху Духа Святога, ? зыходным пунктам з'я?ляецца сц?плае прызнанне: мы зраб?л? памылк?, зграшыл?. Нас не ?ратуе н? расследаванне, н? ?лада ?нстытута?. Нас не ?ратуе прэстыж нашага Касцёла, як?, як прав?ла, хавае свае грах?. Не ?ратуе нас ? магутнасць грошай, як ? меркаванне СМ? (мы часта ад ?х занадта залежым). Тое, што нас уратуе, дык гэта адчыненыя дзверы для Таго адз?нага, хто можа нас збав?ць, ? прызнанне ? сваёй аголенасц? (...). Тады мы адчуем той здаровы сорам, як? адчыняе дзверы для спагады ? пяшчоты Пана, Як? за?сёды побач з нам?”, - нап?са? Франц?шак.
Папа загада? кардыналу Марксу працягваць служыць Касцёлу ? якасц? арцыб?скупа Мюнхенска-Фрайз?нгскага. “? кал? ты спакушаецеся думаць, што Б?скуп Рыма (твой брат, як? цябе люб?ць), пацвярджаючы тваю м?с?ю ? не прымаючы тваёй адста?к?, не разумее цябе, то падумай, што пачу? Пётр у абл?ччы Пана, кал? прапанава? Яму сваё адрачэнне: "Адыдз? ад мяне, Пане, бо я чалавек грэшны", – ? адказ бы?: "Пас? ягнят Ма?х", - нап?са? Франц?шак, завяршаючы свой л?ст.
