Анёл Панск?: вера пачынаецца з усведамлення патрэбы ? Богу
Аляксандр Панчанка – Pope
Франц?шак пракаментава? евангельскае апавяданне пра суц?шэнне Езусам буры (Мк 4,35-41). На човен, у як?м вучн? пераплывал? возера, абрыну?ся моцны вецер ? хвал?. У гэты момант Езус спакойна спа? на карме, але апосталы, напо?неныя страхам, ускл?кнул? да Яго: “Наста?н?к, не хвалюе Цябе, што мы г?нем?” (38)”, - нагада? Святы Айцец.
“Таксама ? мы, сутыкаючыся з жыццёвым? выпрабаванням?, неаднаразова ?скл?кал? да Пана: “Чаму ма?чыш ? н?чога не роб?ш для мяне?”. Асабл?ва тады, кал? нам здаецца, што тонем, бо руйнуецца любо? ц? задумы, на як?я пакладал? вял?кую надзею; або, кал? знаходз?мся ва ?ладзе няспынных хваль неспакою; або, кал? адчуваем сябе прыгнечаным? праблемам?, або згубленым? ? моры жыцця, не маючы н? курсу н? порту. Ц? таксама ? моманты, кал? не хапае с?л, каб ?сц? наперад, бо не маем працы ц? нечаканы дыягназ прымушае баяцца за здаро?е наша або дарогай асобы. Ёсць шмат так?х моманта?, кал? адчуваем сябе пасярод буры, кал? больш не адчуваем с?л”, - сказа? Папа.
У так?х с?туацыях, таксама ? мы адчуваем, што задыхаемся ад страху ? падобна вучням, рызыкуем згуб?ць з поля зроку адну самую важную рэч. “У чо?не, нават кал? ? сп?ць, знаходз?цца Езус, падзяляючы са сва?м? ?сё тое, што адбываецца. Яго сон, з аднаго боку здз??ляе нас, а з ?ншага – выпрабо?вае. Насамрэч, Пан, чакае, што мы заахвоц?м Яго, пакл?чам Яго, пастав?м Яго ? цэнтр таго, што перажываем. Яго сон падштурхо?вае нас абудз?цца. Бо для таго, каб быць вучням? Езуса, не дастаткова верыць у тое, што Бог ёсць, што ?снуе, але трэба ?вайсц? кантакт з ?м, трэба таксама ?зняць голас да Яго, трэба крычаць да Яго. Вельм? часта мал?тва з’я?ляецца крыкам: “Пане, ратуй мяне!”, - сказа? Франц?шак.
“Сёння мы можам спытацца ? сябе: як?я вятры ?дараюць па ма?м жыцц?, як?я хвал? перашкаджаюць майму плаванню, ставяць пад пагрозу маё духо?нае жыццё, жыццё маёй сям’?, маё пс?х?чнае жыццё? Распавядзем пра ?сё гэта Езусу, раскажам Яму ?сё. Ён прагне гэтага, жадае, каб мы ?хап?л?ся за Яго, шукаючы паратунку ад анамальных жыццёвых хваля?. Евангелле распавядае, што вучн? набл?з?л?ся да Езуса, пабудз?л? Яго ? паразма?лял? з ?м. Вось пачатак нашай веры: прызнаць, што сам? мы не можам заставацца на плаве, што патрабуем Езуса як мараходы патрабуюць зорак, каб адшукаць курс. Вера пачынаецца з упэ?ненасц? ? тым, што нам не дастаткова сам?х сябе, яна пачынаецца з адчування сябе людзьм?, як?я патрабуюць Бога. Кал? перамагаем спакусу закрытасц? ? сабе, кал? пера?зыходз?м фальшывую рэл?г?йнасць, якая не хоча ствараць нязручнасцей Богу, кал? ?скл?каем да Яго, тады Ён можа раб?ць цуды ? нас. Гэта ц?хая ? надзвычайная с?ла мал?твы, якая чын?ць цуды”, - дада? Святы Айцец.
“Езус, пасля просьбы вучня?, суц?шы? вецер ? хвал?, а потым зада? ?м пытанне, якое тычыцца таксама ? нас: “Чаго вы так?я баязл?выя? Яшчэ не маеце веры?” (40). Вучн? был? ахоплены страхам, таму што был? больш засяроджаны на хвалях, чым на Езусе... Таксама адбываецца ? з нам?: як часта мы бываем засяроджаным? на праблемах, замест таго, каб пайсц? да Езуса ? аддаць нашы турботы Яму! Як часта мы пак?даем Пана ? закутку, на дне чо?на жыцця, каб абудз?ць Яго тольк? ? момант патрэбы! Папрос?м сёння аб ласцы веры, якая нястомна шукае Пана, стукае ? дзверы Ягонага сэрца. Няхай Панна Марыя, якая ? сва?м жыцц? н?кол? не пераставала давяраць Богу, абудз?ць у нас жыццёва важную патрэбу ? штодзённым даверы да Яго”, - завяршы? разважанне Папа.
